Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, επιστρέφοντας από την εξορία στις Σεϊχέλες, όπου είχε παραμείνει επί τρία χρόνια τιμωρούμενος για τον ένδοξο και ηρωικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) στην Κύπρο, την 1η Μαρτίου 1959, και αφού είχε υπογράψει τις εκ του αποτελέσματος αποδειχθείσες προδοτικές συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, ανεφώνησε στο πλήθος που τον επευφημούσε το «Νενικήκαμεν», με το οποίο ο Φειδιππίδης ανήγγειλε στους Αθηναίους τη νίκη του Μαραθώνα. Στην υποδοχή δεν μετείχε επίσημα η ΕΟΚΑ, αφού ο αρχηγός της, Γεώργιος Γρίβας-Διγενής, βρισκόταν σε κατάσταση απόγνωσης λόγω των συμφωνιών που είχαν υπογραφεί, για τις οποίες είχε γράψει: «Η πικρία δια τους όρους της συναφθείσης συμφωνίας ήτο τοιαύτη, ώστε ψυχικώς η Οργάνωσις δεν συμμετέσχεν εις την υποδοχήν ταύτην. Είμαι βέβαιος, ότι και ο λαός εώρταζε απλώς την επάνοδον του εξορίστου Εθνάρχου, χωρίς αι εκδηλώσεις αύται να έχουν καμμίαν σχέσιν με τας Συμφωνίας, τας οποίας κατ’ ουσίαν εδέχθη με κατήφειαν, χωρίς να γνωρίζη καλώς το περιεχόμενό των».
Όσο για τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Κωνσταντινο Καραμανλή, είχε δηλώσει ότι η ημέρα υπογραφής των συμφωνιών «είναι η ευτυχέστερη μέρα της ζωής μου».
Τότε ο πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο, Γιώργος Σεφέρης, είχε αντιταχθεί εγκαίρως στην υπογραφή των συμφωνιών αυτών, λέγοντας ότι «με αυτές θα φέρουμε τους Τούρκους στην Κύπρο».
Δεκαπέντε χρόνια μετά, οι ίδιοι κύκλοι που έπεισαν Μακάριο και Καραμανλή να δεχτούν εκείνες τις προδοτικές συμφωνίες, έπεισαν τον δικτάτορα Δ. Ιωαννίδη να οργανώσει το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να βρεθούν στην Κύπρο προκαλώντας χιλιάδες θύματα, νεκρούς, αγνοουμένους, τραυματίες, βιασθείσες γυναίκες και παιδιά, και 200.000 πρόσφυγες.
Οι ίδιοι κύκλοι προσπαθούσαν επί χρόνια, από το 1991, να πείσουν τις ελληνικές κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν κράτος με το όνομα «Μακεδονία», του οποίου οι κάτοικοι θα ονομάζονται «Μακεδόνες» και θα μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», και όλα αυτά με την υπογραφή της Ελλάδας. Τελικά, και αφού έγιναν λάθη επί λαθών, στις 17 Ιουνίου 2018, παρουσία εκπροσώπων όλων εκείνων των κύκλων που συμμετείχαν στο έγκλημα και την προδοσία της Κύπρου, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η Ελλάδα αναγνωρίζει κράτος με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», με κατοίκους «Μακεδόνες» και γλώσσα «μακεδονική».
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, μεταξύ άλλων δήλωσε ότι «βρισκόμαστε και οι δύο εδώ για να πράξουμε το πατριωτικό μας καθήκον, δεν ανταμώνουμε για να θρηνήσουμε τις ήττες του παρελθόντος», αναφερόμενος στην ήττα του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας», τον Αύγουστο του 1949, ο οποίος, μεταξύ άλλων, επιδίωκε τη δημιουργία ξεχωριστού κράτους της «Ανεξάρτητης Μακεδονίας». Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων, Ζόραν Ζάεφ, μιλώντας στον κόσμο για το δημοψήφισμα στην Παλιά Δοϊράνη, την 1η Σεπτεμβρίου 2018 δήλωσε: «Με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, τον Μάιο, εδώ, στο χώρο στάθμευσης στη Δοϊράνη, επετεύχθη συμφωνία για την αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας. Αυτό συνέβη πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όταν και οι δύο πλευρές κάναμε ένα βήμα προς τα εμπρός αποδεικνύοντας πως είμαστε διατεθειμένοι να συμβιβαστούμε για την επίτευξη συμφωνίας».
Μάλιστα, σε ένα πάρκινγκ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δέχεται να παραχωρήσει κάτι που δεν του ανήκει και δεν έχει το δικαίωμα να πράξει.
Ναι, ούτε ο πρωθυπουργός δικαιούται να παραχωρήσει μέρος της εθνικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς.
Σε λίγες μέρες διεξάγεται το δημοψήφισμα στα Σκόπια, στο οποίο οι Αλβανοί, οι Τούρκοι και οι Αθίγγανοι των Σκοπίων θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο στο αποτέλεσμα, αφού στις δημοσκοπήσεις το 95% των ομάδων αυτών φέρεται να λέει «Ναι».
Δηλαδή Αθίγγανοι, Τούρκοι, και κυρίως Αλβανοί, που πιθανόν να μην είναι μέρος αυτού του κράτους τα επόμενα χρόνια, αφού η ενοποιητική διαδικασία των Αλβανών έχει ήδη διανύσει αρκετή απόσταση και η ολοκλήρωσή της είναι θέμα χρόνου, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο και τελικά θα αποφασίσουν ότι οι Βούλγαροι των Σκοπίων, που μιλούν βουλγαρική γλώσσα και κατοικούν σε εδάφη που δεν έχουν καμία σχέση με τη Μακεδονία, είναι «Μακεδόνες» που μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα» και κατοικούν σε κράτος με το όνομα «Μακεδονία».
Αυτό είναι εθνικό έγκλημα, και νομίζω ότι οι βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου επωμίζονται ένα τεράστιο βάρος, να μην επιτρέψουν να ολοκληρωθεί αυτό το εθνικό ανοσιούργημα.
Όσο για τον Πάνο Καμμένο και τους νέους υποστηρικτές της κυβέρνησης, να θυμίσω ότι ο Νίκος Κοτζιάς που υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν το έκανε ως άτομο, αλλά ως ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης. Άρα, μην κρύβεστε πίσω απ’ αυτόν, γιατί οι διεθνείς συμφωνίες είναι συμφωνίες της κυβέρνησης και όχι των υπουργών της. Άρα, όσοι είναι στην κυβέρνηση, όσο συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβέρνηση, στηρίζουν τη συμφωνία – και να σταματήσει πια ο εμπαιγμός των Ελλήνων. Αρκετά!
Τέλος, τεράστιο βάρος για την αποτροπή αυτού του εθνικού εγκλήματος, που αποτελεί προοίμιο άλλης μιας εθνικής καταστροφής, όπως προοίμιο αποτελούσαν οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου για την καταστροφή της Κύπρου, έχουμε όλοι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας. Ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να αποτρέψουμε την προδοσία, δηλαδή την κύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή, είναι να μαζευτούμε σε ένα ειρηνικό συλαλλητήριο ένα εκατομμύριο κόσμος στο Σύνταγμα την ημέρα της ψηφοφορίας.
Τότε η φωνή μας θα ακουστεί και θα αποτρέψουμε την κύρωση αυτού του εκτρώματος.
Στη Θεσσαλονίκη οι διοργανωτές έκαναν ακριβώς εκείνα που τους προειδοποιήσαμε από αυτήν εδώ τη στήλη να μην κάνουν, με αποτέλεσμα να παρεισφρύσουν στη διαδήλωση οι προβοκάτορες και να έχουμε τα αίσχη που είδαμε και από πλευράς προβοκατόρων και από πλευράς των ΜΑΤ (σαν να ήταν συνεννοημένοι!), με κορυφαίο το «Καλά κάνει και σας γ@μάει ο Τσίπρας, Βούλγαροι», που ξεστόμισε ο άνδρας των ΜΑΤ, μαζί με συναδέλφους του.
Τέλος, αφού υπογραμμίσουμε ότι όλοι μας καλούμαστε να πάρουμε θέση και να μην επιτρέψουμε η προδοτική συμφωνία των Πρεσπών να καταλήξει σε μια εθνική τραγωδία, όπως έγινε με τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, σημειώνουμε ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας θα πρέπει να αντιληφθεί ότι εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες πολίτες και είναι απαράδεκτο να αναπαράγει την προπαγάνδα της Αυγής και της Εφημερίδας των Συντακτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, χαρακτηρίζοντας ως «3-4 χιλιάδες ακραίους» τους δεκάδες χιλιάδες απλούς Έλληνες πολίτες –άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδιά– συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο, που τους έπνιξαν στα χημικά τα ΜΑΤ τα οποία δήλωνε εμφατικά ο ίδιος ότι θα καταργούσε. Εκτός των άλλων, το ψέμα μπορεί να μην διώκεται, όμως η συκοφαντία είναι ποινικό αδίκημα.
