Οι διαχρονικώς χρήσιμοι ηλίθιοι

Εν έτει 1996, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Σημίτης βροντοφώναζε το «Ευχαριστώ τους Αμερικανούς» στην ελληνική Βουλή, λίγες μέρες μετά την προδοσία των Ιμίων – η οποία έχει μείνει ατιμώρητη, παρότι ελληνικότατο έδαφος, και μετά τη συγκεκριμένη κρίση έχει περιέλθει σε μια κατάσταση που η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ασκήσει εθνική κυριαρχία.

Ο ελληνικός λαός μετά τα Ίμια και μετά την παράδοση Οτζαλάν στους Τούρκους, τυφλωμένος από κομματισμό και μπουκωμένος από τις παροχές με δανεικά, δεν μπόρεσε να δει ούτε την προδοσία ούτε τον κατήφορο και δεν έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι ανύπαρκτοι θεσμοί, να τον τιμωρήσει βαρύτατα για αυτά τα εθνικά εγκλήματα και τις προδοσίες. Αντ’ αυτού τον εξέλεξε και πάλι πρωθυπουργό για να αποτελειώσει το έγκλημα, που ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας με την είσοδο στο ευρώ, κάτω από τις συνθήκες που έγινε, με την αρωγή του στενού του συνεργάτη και υπουργού, του κ. Χριστοδουλάκη, που και σήμερα προσπαθεί να μας σώσει, ως εκλεκτός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από τη θέση του αντιπροέδρου της Τράπεζας Πειραιώς!

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει πρόκειται για το φαινόμενο της ανακύκλωσης, όπως έγινε με την κυρία Κατσέλη, που κι αυτή μας έσωσε, ως υπουργός του νεκροθάφτη της Ελλάδας ΓΑΠ, και τώρα μας σώζει ως πρόεδρος στην Εθνική Τράπεζα και την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, με τον άλλο διασώστη τον κ. Ρουμελιώτη και πόσους άλλους, που τώρα κάνουν ότι όχι μόνο δεν συμμετείχαν στο έγκλημα, αλλά ούτε καν γνωρίζουν τίποτε γι’ αυτό!

Εν έτει 2015 ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αυτή τη φορά –ο πρωθυπουργός ήταν απασχολημένος με τη διαχείριση της υπόθεσης της ομάδας της δραχμής, που σχεδίασε την… απαλλοτρίωση των αποθεμάτων της ΕΚΤ στην Ελλάδα αλλά και την απελευθέρωση της πατρίδας και του λαού, όπως ανακοίνωσε η κ. Βαλαβάνη, που παρότι υπέρ της απαλλοτρίωσης και των χρημάτων που είχαν οι Έλληνες στις θυρίδες εκείνη διατηρεί τα χρήματά της στο εξωτερικό, ενώ τα 200.000 που υπήρχαν σε ελληνική τράπεζα τα απέσυρε διά της μητρός της δύο μέρες πριν από τα capital controls–, ο κύριος Δραγασάκης, λοιπόν, βροντοφώναξε τη φορά αυτή το δικό του «Ευχαριστώ τις ΗΠΑ», όχι μέσα στην ελληνική Βουλή, αλλά στις συχνότητες του ημιεπίσημου κομματικού ραδιοφώνου, «Στο Κόκκινο». Κι αυτό γιατί εκεί είναι το ακροατήριο που έπρεπε να το ακούσει!

Τι είναι όμως αυτό που έκανε στη μία περίπτωση έναν γερμανοτραφή πολιτικό, με στενές σχέσεις με το γερμανικό σύστημα εξουσίας (όρα αδελφός Σπύρος) και έναν άλλον πολιτικό, με στενές σχέσεις με το ρωσικό σύστημα εξουσίας (υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος του ΚΚΕ γαρ μέχρι προ ολίγων ετών) να βροντοφωνάξουν το υπερήφανο «Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» την επομένη δύο σοβαρών κρίσεων και δύο εξ αντικειμένου προδοσιών της πατρίδας μας;

Μα η επίσημη δήλωση υποταγής στην Ουάσιγκτον, η δήλωση από τα πιο επίσημα χείλη ότι στην Ελλάδα κάνει κουμάντο η Αμερική και ότι στη μια περίπτωση η Γερμανία και στην άλλη η Ρωσία θα πρέπει να πάψουν να πιστεύουν τα ψέματα που τους λένε οι μέχρι χθες πιστοί τους φίλοι!

Δυστυχώς, αυτή είναι η κατάσταση με την πατρίδα μας.

A, για να μην το λησμονήσουμε: Το ευχαριστώ του κ. Δραγασάκη είναι και μια… προκαταβολή για την περιοδεία του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, στην Ευρώπη, που έχει σχέση με τις δηλώσεις των πάντων για ανάγκη ρύθμισης του χρέους της Ελλάδας, ακόμα και του «κακού» κ. Σόιμπλε.

Με τη ρύθμιση ή με την υπόσχεση ρύθμισης ως βασικό «όπλο» θα πάει ο Αλέξης στις εκλογές, θα τις κερδίσει και θα εφαρμόσει σαν καλό παιδί το 3ο μνημόνιο, και οι πολίτες που ήταν στους δρόμους θα κληθούν να υπακούσουν τον νέο «λαϊκό ηγέτη» και κατά τα φαινόμενα θα το κάνουν.

Αυτή είναι η Ελλάδα του 21ου αιώνα.

Πολίτες και πολιτικοί κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να παραμείνει η πατρίδα μας μια καχεκτική και απαξιωμένη χώρα, με το μόνο που μας σώζει να είναι πάντα η… ένδοξη ιστορία μας.

Μήπως ήλθε η ώρα να κάνουμε κάτι κι εμείς για να σηκωθεί αυτή η πατρίδα στα πόδια της, όρθια και υπερήφανη;

Ως πότε θα την βλέπουμε ατιμασμένη και γονυπετή;