Μια νέα σελίδα στην Ιστορία της άρχισε να γράφει σήμερα λίγο μετά τα μεσάνυχτα η Ελλάδα, καθώς με την απόφαση της κυβέρνησης να μην αποπληρωθεί η οφειλόμενη στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δόση, η χώρα μας γίνεται επισήμως η πρώτη αναπτυγμένη οικονομία που προχωρά σε αθέτηση πληρωμής προς το θεσμό.
Τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις των Ελλήνων είναι ανάμικτα ενόψει μάλιστα του δημοψηφίσματος της Κυριακής, με ένα ερώτημα που αμφισβητείται ευθέως από μεγάλη μερίδα του λαού.
Άλλοι μιλούν για τολμηρή απόφαση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα που κάνει ό,τι δείλιασαν να κάνουν οι υπόλοιποι, ενώ πολλοί κάνουν λόγο για μια από τις πλέον μελανές σελίδες της ελληνικής Ιστορίας και θεωρούν υπόλογη τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για το ότι η χώρα μπήκε σε καθεστώς καθυστέρησης (σ.σ. όχι χρεοκοπίας).
Επισήμως, αυτή τη στιγμή, το ποσό των 1,5 δισεκατομμυρίων ευρώ που οφείλουμε στο ΔΝΤ είναι το υψηλότερο που αθετήθηκε στην ιστορία του Ταμείου. Ο εκπρόσωπός του Τζέρι Ράις αφού ανακοίνωσε τη μη καταβολή των οφειλομένων, υπογράμμισε πως η Ελλάδα μπορεί πλέον να λάβει επιπρόσθετη χρηματοδότηση μόνο όταν επιλυθεί το ζήτημα της ανείσπρακτης, καθυστερούμενης οφειλής της. Παράλληλα επιβεβαίωσε ότι ο θεσμός έλαβε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για αναβολή της καταβολής της δόσης, ωστόσο αυτό θα εξεταστεί από το Διοικητικό Συμβούλιό του «εν ευθέτω χρόνω». Πληροφορίες αναφέρουν πως το αίτημα θα εξεταστεί σήμερα στη διάρκεια έκτακτης συνεδρίασης του θεσμού.
Είμαστε πραγματικά «οι μοναδικοί»;
Όχι, δεν είμαστε. Είμαστε η τελευταία χώρα που αθετεί μια δόση προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η πρώτη αναπτυγμένη που προβαίνει σε κάτι τέτοιο. Η Ελλάδα θα είχε πραγματικά θλιβερή πρωτιά εάν έμπαινε και επισήμως σε καθεστώς χρεοκοπίας και όχι καθεστώς καθυστέρησης που είναι μια άλλη κατάσταση.
Στο παρελθόν έχουν καθυστερήσει την αποπληρωμή των οφειλών τους πολλές χώρες, εκ των οποίων αρκετές βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Συγκεκριμένες δόσεις –τα ποσά είναι κατά κύριο λόγο σε δολάρια ΗΠΑ– άργησαν ή δεν κατέβαλαν ποτέ οι εξής χώρες:
- Κούβα (1959-64)
- Αίγυπτος (1966-68)
- Καμπότζη (1975-92), 36,9 εκ. SDR
- Νικαράγουα (1983-85), 14,4 εκ.
- Γουιάνα (1983-90), 107,7 εκ.
- Τσαντ (1984-94), 4,1 εκ.
- Βιετνάμ (1984-93), 100,2 εκ.
- Σιέρα Λεόνε (1984-86), 25,1 εκ.
- Σουδάν (1984-σήμερα), 979,8
- Λιβερία (1984-2008), 543 εκ.
- Τανζανία (1985-86), 22,9 εκ.
- Ζάμπια (1985-86), 115,1 εκ.
- Γκάμπια (1985-86), 10,6 εκ.
- Περού (1985-93), 621 εκ.
- Τζαμάικα (1986-87), 50 εκ.
- Ζάμπια (1986-95), 830,2 εκ.
- Σιέρα Λεόνε (1987-94), 85,5 εκ.
- Σομαλία (1987-σήμερα), 234,6 εκ.
- Ονδούρα (1987-88), 3,3 εκ.
- Παναμάς (1987-92), 180,9
- Δημοκρατία Κονγκό (1988-89), 115,4 εκ.
- Αϊτή (1988-89), 9,2 εκ.
- Ονδούρα (1988-90), 27,5 εκ.
- Ιράκ (1990-2004), 55,3 εκ.
- Δομινικανή Δημοκρατία (1990-91), 24,3 εκ.
- Δημοκρατία του Κονγκό (1990-2002), 403,6 εκ.
- Αϊτή (1991-94), 24,8 εκ.
- Βοσνία/Ερζεγοβίνη (1992-95), 25,1 εκ.
- Γιουγκοσλαβία (1992-2000), 101,1 εκ.
- Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (1994-94) 1,6 εκ.
- Αφγανιστάν (1995-2003), 8,1 εκ.
- Ζιμπάμπουε (2001-σήμερα) 81,1 εκ.