Η Ελλάδα σε θέση μάχης

Οι βουλευτικές εκλογές είναι ήδη παρελθόν. Για άλλη μια φορά η Ελλάδα βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας επικαιρότητας υπογραμμίζοντας, με το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι το οικονομικό αύριο της Ευρωζώνης θα είναι πιο περίπλοκο.

Η λαϊκή εντολή, απορρίπτοντας αποφασιστικά έναν αρρωστημένο κυβερνητικό συνασπισμό δύο επί δεκαετίες αμαρτωλών κομμάτων, αφενός απομάκρυνε μια επικίνδυνη ηγεσία, αφετέρου εξέπεμψε ένα σαφές μήνυμα προς τους εταίρους μας, ότι η εταιρική σχέση όπως λειτούργησε τα χρόνια της εξοντωτικής λιτότητας δεν είναι πλέον αποδεκτή από τον ελληνικό λαό.

Η νίκη εναντίον του φόβου που δημιουργούσαν οι πολύπλευρες απειλές και τα σύνθετα εκβιαστικά διλήμματα ήταν όμως μόνο η προϋπόθεση για έναν αγώνα που μόλις τώρα ξεκινάει. Το διαπλεκόμενο ευρωπαϊκό κατεστημένο τραπεζιτών, πολιτικών και επιχειρηματικών κύκλων έχει λόγους να είναι ανήσυχο και εξηγεί τη σπουδή του προέδρου του Eurogroup να επισκεφθεί την Αθήνα αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Έλληνα πρωθυπουργού.

Η ευρωπαϊκή μη δημοκρατική διακυβέρνηση, όπως την έχουμε συνηθίσει επί δεκαετίες, δυσκολεύεται να ανεχθεί «ιδιοτροπίες» – και μάλιστα από μικρά περιφερειακά κράτη. Η περίπτωση της Ελλάδας φαντάζει εύκολη υπόθεση προς ρύθμιση από πλευράς της διευθύνουσας την Ευρωπαϊκή Ένωση Γερμανίας, δεδομένου ότι από μόνη της η οικονομική ανεπάρκεια της Ελλάδας δείχνει ότι θα μπορούσε να τακτοποιήσει το θέμα και να επαναφέρει σε τάξη κάθε δύστροπο, απείθαρχο, μεσογειακό «αντάρτη».

Όμως η διεθνής συγκυρία δεν ευνοεί την ισχυρή Γερμανία, λαμβανομένου υπόψη ότι τα μέτωπα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή είναι πολλά και σύνθετα. Σε οικονομικό επίπεδο η δυσαρέσκεια έχει μεταδοθεί από τον ευρωπαϊκό Νότο μέσω Γαλλίας στην ίδια τη Γερμανία, ενώ δεινοπαθούν και οι οικονομίες των τέως κομμουνιστικών και νυν χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε επίπεδο ευρωπαϊκής ασφάλειας η Γερμανία έχει παρασυρθεί από τις ΗΠΑ σε μια παγίδα στην Ουκρανία, και σε συνδυασμό με την επίσης υπερατλαντικής προέλευσης παγίδευση της Ευρώπης, όσον αφορά την ενεργειακή της επάρκεια, έχει δημιουργήσει σοβαρή αντιπαράθεση με τη Ρωσία, γεγονός που δικαιολογεί ευρύτερες ανησυχίες στην Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία.

Πρόσθετα, οι εξελίξεις στην Εγγύς Ανατολή, που αγγίζουν επίσης ρωσικά συμφέροντα, αφορούν άμεσα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια πτυχή των συνεπειών έγινε δυσάρεστα αισθητή με τα συμβάντα προ λίγων εβδομάδων στη Γαλλία. Η μουσουλμανική παρουσία στη Γερμανία θα μπορούσε να δημιουργήσει και εκεί δυσάρεστες καταστάσεις αν δημιουργηθούν προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με φτώχεια και ρατσισμό που θίγουν τους μετανάστες.

Η γεωγραφική εγγύτητα της Ελλάδας στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, σε συνδυασμό με τις πρόσφατες διαπιστώσεις όσον αφορά τα αποθέματα αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή, την αναβαθμίζουν και της προσδίδουν ιδιαίτερη γεωπολιτική βαρύτητα. Η Ρωσία προσεγγίζει διακριτικά και με συνέπεια την Ελλάδα και θα μπορούσε να την προσεγγίσει ανετότερα, εφόσον η σκληρονατοϊκή ελληνική κυβέρνηση αντικαταστάθηκε από μια αριστερόστροφη κυβέρνηση που αναζητά χείρα βοηθείας. Τυχόν «ατύχημα» στις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ελλάδας θα μπορούσε να αναμορφώσει τις υφιστάμενες ισορροπίες στα Βαλκάνια.

Το σημερινό ευρωπαϊκό κατεστημένο των νεοφιλελεύθερων οικονομικών συμφερόντων θεωρείται βέβαιο ότι θα επιδιώξει να παγιδεύσει εκ νέου την Ελλάδα και να περιορίσει στο ελάχιστο τις δυνατότητες αυτόνομης δράσης της, δεδομένου ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση κρίνεται ευάλωτη λόγω απειρίας και κυρίως λόγω των πιεστικών οικονομικών υποχρεώσεων που της κληροδότησαν οι φαύλες κυβερνήσεις οι οποίες κυβέρνησαν τη χώρα κατά τη διάρκεια των ετών της συμμετοχής της Ελλάδος στο ήδη διαβόητο ευρωπαϊκό κατασκεύασμα.

Συνεπώς η Ελλάδα, με τη φρεσκάδα και την αποφασιστικότητα που της δίνει η πρόσφατη λαϊκή εντολή, οφείλει να είναι σταθερά σε θέση μάχης προκειμένου να αντικρούσει τις ήδη στημένες οικονομικές παγίδες, αλλά και αυτές που με βεβαιότητα στήνουν τώρα οι δήθεν αλληλέγγυοι εταίροι μας για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία δεν είναι και δικά μας συμφέροντα, όπως αποδεικνύουν τα συντρίμμια της ελληνικής οικονομίας, οι 1,3 εκατ. άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες νέοι Έλληνες μετανάστες (κυρίως επιστήμονες που στερείται η χώρας μας) και οι χιλιάδες που αυτοκτόνησαν λόγω της παράνοιας στην οποία υποκύψαμε.