Ακολουθεί το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Μητροπολίτη Κορίνθου:
Πολυαγαπημένοι Χριστιανοί μου,
κι ἐφέτος χαρμόσυνα ηχούν οι καμπάνες των Ιερών Ναών όλης της Χριστιανοσύνης για να διαλαλήσουν απ ἄκρη σ ἄκρη της γης την Αγγελική διαβεβαίωσι «ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ. β’, 11).
Η χάρις του «Χριστού γεννηθέντος» αξιώνει και μᾶς για άλλη μια φορά να γιορτάζουμε την θεία Του ενανθρώπησι εδώ στην Χώρα μας, που την μαστίζει «η κρίσι», και την χτυπά ανελέητα «η ανασφάλεια», δίδοντάς μας την δυνατότητα να παρηγορηθούμε και να ανανεώσουμε την ελπίδα μας στηριζόμενοι δια της πίστεως στον Σωτήρα και Λυτρωτή Ιησού Χριστό, «ος εγενήθη ημίν σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις» (Α’ Κορ. α’, 30).
Τα τελευταία χρόνια, είναι αλήθεια, πως απομακρυνθήκαμε πολύ από τον Κύριο Θεάνθρωπο, τον Φιλάνθρωπο, και νομίσαμε πως ευτυχήσαμε με όσα και ο,τι αποκτήσαμε. Αλλ ὄχι! Γελαστήκαμε! Μόλις άρχισαν να μειώνωνται κάποια απ αὐτά που είχαμε, μελαγχολήσαμε! Ο λόγος; Ας μη ντραπούμε να τον πούμε: Εφ ὅσον περιφέρουμε τούτο το φθαρτό και εύθραυστο σαρκίο μας, σ αὐτήν την γη, είμαστε μικροί, πολύ μικροί, περιωρισμένοι σε εξόχως «στενόν χώρον» κι ὅσο κι ἄν προσπαθούμε να «γλυκάνουμε» την «στενοχώρια» μας με τα του κόσμου τούτου τερπνά, τίποτε δεν γίνεται, γιατί οι ψυχές μας ποθούν την λύτρωσι και Λυτρωτής είναι μόνον Αυτός για τον Οποίον ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει: «και ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία» (Πραξ. δ’, 12). Και ο Σωτήρ ήλθε, όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου! Έλαβε φύσι ανθρώπινη ο Θεός!
Τον υποδέχθηκε η γη, όταν «έκλινε ουρανούς και κατέβη», στην φάτνη της Βηθλεέμ. Με ουράνια μηνύματα και γλυκούς Αγγελικούς ύμνους Τον προσκύνησε η καθαρή καρδιά των ταπεινών ανθρώπων. Και η ανθρώπινη σοφία, μ ὁδηγό τον αστέρα, κατέθεσε εμπρός Του την αναγνώρισί της και την λατρευτική αγάπη της.
Ήλθε ο Λυτρωτής και ο ερχομός Του φώτισε την γη και σκόρπισε της αθεΐας την ζάλη και της πολυθεΐας την πλάνη. Ήλθε ο Λυτρωτής και συμφιλίωσε τον αποστάτη άνθρωπο με τον Θεό και Πατέρα, γεμίζοντας τις καρδιές με ειρήνη ανέκφραστη και χαρά παραδεισένια.
Η αγάπη Του άνοιξε πάλι τις πύλες της αιώνιας Πατρίδας και μας περιμένει εκεί Λυτρωτής της ζωής μας!
Ταπεινωθήκαμε, αδελφοί μου, στον δρόμο που πήραμε μακρυά Του και ο εφετινός εορτασμός της Λυτρώσεώς μας προσκαλεί τον καθένα από μας να Του πούμε εξομολογητικά:
Τα παιδιά: Έλα Λυτρωτή και Σωτήρα μας για να μας θερμάνης και αναθρέψης στην θεία Σου αγκάλη, όπως έκανες τότε, εσύ που είσαι «ο Πατήρ ημών».
Οι νέοι: Έλα Λυτρωτή και Σωτήρα μας για να γίνης «η αλήθεια, η οδός και η ζωή» μας.
Οι ώριμοι: Έλα Λυτρωτή και Σωτήρα μας για να γίνης η γαλήνη και η ανάπαυσίς μας στον τάραχο των ημερών, που διανύουμε, Εσύ που είπες «δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς» (Ματθ. ια’, 28).
Οι γέροντες: Έλα Λυτρωτή και Σωτήρα μας για να χαρίσης στην δύσι της πολυτάραχης και γεμάτης από εγκατάληψι και αστοργίες ζωής μας μία νέα και αιώνια Ανατολή. Εσύ, που είσαι η «Ανατολή των Ανατολών».
Οι πάντες: Έλα Λυτρωτή και Ευεγέρτη μας στις ανειρήνευτες καρδιές μας. Μην αργής να γεννηθής στις καρδιές όλων μας αλλά και να ανδρωθής σ αὐτές για να «καταντήσωμεν οι πάντες… εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, ίνα μηκέτι ώμεν νήπιοι…» (Εφεσ. δ’, 13-14). Μην αργής Κύριε, Λυτρωτά και ρύστα μας. Χωρίς Εσένα, τον Ενανθρωπήσαντα Θεόν, «σύντριμμα και ταλαιπωρία», την πείρα των οποίων ήδη πικρώς «γευόμαστε».
Ταύτα πάντα ενώπιόν Σας καταθέτων πατρικώς και Εκκλησιαστικώς κηρύσσων, εκ καρδίας (προς)εύχομαι όπως η Χάρις και το άπειρον Έλεος του Γεννηθέντος, νηπιάσαντος και σώζοντος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μετά πάντων υμών.
Ευχέτης διάπυρος και στοργικός
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
Ο ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
Πηγή: agioritikovima.gr
