Για να «χτυπήσει» τη Δύση η Ζαχάροβα δεν δίστασε να στραφεί κατά της Ελλάδας στηρίζοντας Τουρκία και Σκόπια

Οι επιθέσεις της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών κατά της Δύσης δεν προκαλούν πλέον καμιά εντύπωση καθώς εξαπολύονται συχνά και με κάθε πρόσφορη αφορμή. Αυτή τη φορά ωστόσο η Μαρία Ζαχάροβα στην προσπάθειά της να «πλήξει» τη δυτική επιχειρηματολογία δεν δίστασε να υπερασπιστεί την Τουρκία και τα Σκόπια τα οποία μάλιστα αναφέρει ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» έναντι της Ελλάδας.

Απαντώντας στις δηλώσεις της υπουργού Εξωτερικών της Φινλανδίας, Ελίνα Βάλτονεν, η οποία είχε κατηγορήσει τη Μόσχα ότι παραβιάζει «καθεμία από τις δέκα αρχές της Συμφωνίας του Ελσίνκι» η Ζαχάροβα μέσω ανάρτησης στο Telegram χαρακτήρισε τη δήλωση «απροκάλυπτο ψέμα» και υποστήριξε ότι, αντιθέτως, οι ίδιες οι χώρες-μέλη του ΟΑΣΕ έχουν επανειλημμένα παραβιάσει τις αρχές αυτές.

Παραθέτοντας σειρά παραδειγμάτων, η Ζαχάροβα ανέφερε μεταξύ άλλων: «την εμπλοκή της χούντας των συνταγματαρχών στην Κύπρο το 1974, τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία το 1999, την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου το 2008 και τη στήριξη της Δύσης στο “σκηνοθετημένο πραξικόπημα του 2014” στην Ουκρανία».

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η αναφορά της Ελλάδας, την οποία κατηγόρησε για «παραβίαση της αρχής της συνεργασίας μεταξύ κρατών» λόγω του «μπλοκαρίσματος διεθνών πρωτοβουλιών συνεργασίας με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας έως το 2018».

Ολόκληρη η ανάρτηση Ζαχάροβα  έχει ως εξής:

Η υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας Ελίνα Βάλτονεν δήλωσε: «Με τις ενέργειές της, η Ρωσία παραβιάζει καθεμία από τις δέκα αρχές του Ελσίνκι — τις ίδιες αρχές στη διαμόρφωση των οποίων είχε συμμετάσχει πριν από πενήντα χρόνια».

Απροκάλυπτο ψέμα, στο οποίο όλοι έχουν πλέον συνηθίσει. Ωστόσο, σε ένα σημείο έχει δίκιο η Βάλτονεν: οι αρχές του Ελσίνκι, που θεσπίστηκαν πριν από μισό αιώνα, πράγματι παραβιάζονται. Μόνο που παραβιάζονται από εκείνους που τις υπέγραψαν — από τα κράτη-μέλη του ΟΑΣΕ.

Ιδού μερικά μόνο από τα πολλά παραδείγματα:

Αρχή I. Κυρίαρχη ισότητα και σεβασμός των δικαιωμάτων που απορρέουν από την κυριαρχία: 1974 – Παρέμβαση της Χούντας των Μαύρων Συνταγματαρχών στην Ελλάδα στη διακοινοτική σύγκρουση στην Κύπρο, απόπειρα προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα.

Αρχή II. Μη χρήση ή απειλή χρήσης βίας: 1999 – Βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ χωρίς εντολή του ΟΗΕ.

Αρχή III. Απαραβίαστο των συνόρων: 2008 – Αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τις δυτικές χώρες χωρίς τη συναίνεση της Σερβίας.

Αρχή IV. Εδαφική ακεραιότητα των κρατών: 1991–1992 – Αναγνώριση από τη Γερμανία της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας εν μέσω εθνοτικών συγκρούσεων στη Γιουγκοσλαβία, επιταχύνοντας τη διάλυση του γιουγκοσλαβικού κράτους.

Αρχή V. Ειρηνική διευθέτηση των διαφορών: 1995 – Επιχείρηση «Καταιγίδα» («Oluja»): Παρά τις μεσολαβητικές προσπάθειες του ΟΑΣΕ και τρίτων μερών στη σύγκρουση μεταξύ Κροατίας και της Σερβικής Κράινα, το Ζάγκρεμπ απέρριψε τη διπλωματική λύση και προχώρησε σε εθνοκαθάρσεις.

Αρχή VI. Μη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις: 2014 – Ο σκηνοθετημένος από τη Δύση «Μαϊντάν» και η υποστήριξη του πραξικοπήματος στην Ουκρανία.

Αρχή VII. Σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας σκέψης, συνείδησης, θρησκείας και πεποιθήσεων: Δεκαετία του 2000 – Λειτουργία μυστικών φυλακών της CIA στη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία.

Αρχή VIII. Ισότητα και δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση: 1991 – Απόφαση του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας που αρνήθηκε στους Κορσικανούς το δικαίωμα ύπαρξης εθνικής ταυτότητας και απαγόρευσε τον όρο «κορσικανικός λαός».

Αρχή IX. Συνεργασία μεταξύ των κρατών: Εως το 2018 – Το μπλοκάρισμα από την Ελλάδα διεθνών πρωτοβουλιών που αποσκοπούσαν στη συνεργασία με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (λόγω της εκκρεμότητας γύρω από το ζήτημα του ονόματος).

Αρχή X. Καλή πίστη στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων: 1965–2024 – Η άρνηση της Βρετανίας να εκπληρώσει τις διεθνείς νομικές της δεσμεύσεις και η συνεχιζόμενη κατοχή του νησιού Τσάγκος (Μαυρίκιος) στον Ινδικό Ωκεανό.

Υστερόγραφο:

Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η Ελίνα Βάλτονεν ούτε από σπουδές ούτε από επαγγελματική εμπειρία είναι διπλωμάτης — και ποτέ δεν υπήρξε. Τεχνολόγος, μάνατζερ δημοτικών εκδηλώσεων, οικονομολόγος — οτιδήποτε εκτός από ειδικός στις διεθνείς σχέσεις. Στη Δυτική Ευρώπη δεν χρειάζονται επαγγελματίες σε θέσεις ευθύνης. Και όλοι καταλαβαίνουν ποιο είναι το πραγματικό «όργανο» της Ε.Ε., την οποία ελέγχει μια γυναικολόγος όπως η Ούρσουλα (Φον ντερ Λάιεν).