Τα πέντε μέτωπα κατά του Ισραήλ

Στο άρθρο μας της Παρασκευής προαναγγείλαμε την πιθανή μορφή που μπορούσε να λάβει η επέκταση των συγκρούσεων και η κλιμάκωση του πολέμου και τα μέτωπα που είναι πιθανόν να ανοίξουν κατά του Ισραήλ. Να σημειώσουμε ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το Ισραήλ είναι έτοιμο από ώρα σε ώρα ή από μέρα σε μέρα να εισβάλει στη Γάζα, υλοποιώντας την επιχείρηση «Σιδερένια Ξίφη», όπως ονόμασε τη χερσαία επιχείρηση στη Λωρίδα της Γάζας.

Επειδή το Ισραήλ ήδη έχει αρχίσει να εκκενώνει χωριά –ακόμα και μια πόλη κοντά στα σύνορα με το Λίβανο–, και επειδή αρκετές χώρες, δυτικές και αραβικές εκδίδουν η μια μετά την άλλη οδηγίες προς τους πολίτες τους να αποχωρήσουν από τη συγκεκριμένη χώρα, είναι πολύ πιθανόν να ανοίξει και το δεύτερο μέτωπο για το Ισραήλ.

Όσον αφορά το πρώτο μέτωπο, αυτό της Γάζας, ο ισραηλινός στρατός θα πρέπει να αντιμετωπίσει περί τους 40 χιλιάδες ενόπλους της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ, σε ένα δύσκολο επιχειρησιακό περιβάλλον, σε μάχες σε κατοικημένους τόπους, με αμάχους και με τους αντιπάλους να έχουν το πλεονέκτημα ενός εκτεταμένου δικτύου σηρράγγων, που τους προστατεύει από τα πυρά της Αεροπορίας και του Πυροβολικού.

Στο δεύτερο μέτωπο, αυτό του Λιβάνου, ο ισραηλινός στρατός θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια δύναμη με πολύ μεγαλύτερη δύναμη, πολεμική εμπειρία, ισχύ πυρός και υποστήριξη, σε σχέση με τους πανταχόθεν αποκλεισμένους της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ. Οι ένοπλοι της Χεζμπολάχ ανέρχονται στις 40 χιλιάδες, ενώ ο ηγέτης της οργάνωσης Χασάν Νασράλα κάνει λόγο για «100 χιλιάδες στρατιώτες». Επί πλέον, η Χεζμπολάχ διαθέτει κατευθνόμενους εδάφους-εδάφους και εδάφους επιφανείας, που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές απώλειες σε χερσαίους και θαλάσσιους στόχους. Συμπληρωματικά, στις συμπλοκές και τις μάχες μπορούν να συμμετέχουν μερικές χιλιάδες Παλαιστίνιοι, από τους 500 χιλιάδες πρόσφυγες που κατοικούν σε καταυλισμούς και σε διάφορες πόλεις του Λιβάνου.

Το τρίτο μέτωπο είναι η Δυτική Όχθη, στην οποία κατοικούν 2,5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, ο οποίοι μπορούν να αποτελέσουν πρόβλημα εθνικής ασφάλειας για το Ισραήλ, σε περίπτωση που εξεγερθούν.

Το τέταρτο μέτωπο είναι αυτό των Υψιπέδων του Γκολάν, συριακό έδαφος που ακτέχεται από το Ισραήλ από το 1981. Εδώ κατοικούν 25 χιλιάδες Άραβες Δρούζοι, και άλλοι τόσοι Ισραηλινοί έποικοι. Το μέτωπο αυτό φέρονται διατεθειμένοι να το ανοίξουν Ιρανοί ένοπλοι που δρουν στο έδαφος της Συρίας, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση Άσαντ έναντι της απειλής που προέρχεται από το Ισλαμικό Κράτος και τις διάφορες ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν στη συριακή επικράτεια. Σημειώνεται ότι οι ένοπλοι Ιρανοί στη Συρία, που εξοπλίζονται και υποστηρίζονται από τους Φρουρούς της Επανάστασης, αριθμούν τις 40-45 χιλιάδες. Μια ενδεχόμενη επιχείρηση στην περιοχή, πιθανόν να έχει ως στόχο την απελευθέρωση των Υψιπέδων του Γκολάν. Στην επιχείρηση είναι δυνατόν να συμμετέχουν και μερικές χιλιάδες από το μισό εκατομμύριο Παλαιστίνιους πρόσφυγες που κατοικούν σε καταυλισμούς στη Συρία.

Τέλος, το πέμπτο μέτωπο, είναι αυτό που μπορεί να ανοίξει εναντίον του Ισραήλ, είναι το μέτωπο της Ιορδανίας. Στη χώρα αυτή και συγκεκριμένα σε περιοχές εφαπτόμενες της Δυτικής Όχθης, κατοικούν 2,2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, οι οποίοι είναι πθανόν να εξεγερθούν κατά του Ισραήλ, εάν επιχειρηθεί σφαγή Παλαιστινίων αμάχων στη Γάζα. Σημειώνεται ότι τις προηγούμενες ημέρες μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες Παλαιστίνιοι πρόσφυγες από την Ιορδανία κινήθηκαν προς το Ισραήλ, υποχρεώνοντας τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας να αποκλείσουν τους δρόμους που οδηγούν στα σύνορα με τη Δυτική Όχθη.

Στο σημείο αυτό να διευκρινήσουμε ότι εκτός από τα αριθμητικά στοιχεία που παραθέτουμε, τα οποία εν πολλοίς είναι διασταυρωμένα, τα λοιπά για τις πιθανότητες ανοίγματος μετώπων, είναι εκτιμήσεις που στηρίζονται σε πληροφορίες και ενδείξεις που έχουμε μέχρι στιγμής. Ειδικά το τέταρτο και το πέμπτο μέτωπο, είναι δυνητικά.

Όσον αφορά την Τουρκία και το ρόλο που προσπαθεί να παίξει, από τη μια πλευρά επιδιώκει να είναι διαμεσολαβητής για την απελευθέρωση των ομήρων και από την άλλη θέλει να «βάλει πόδι» στην Ιερουσαλήμ και την Παλαιστίνη, ως «εγγυήτρια» δύναμη σε ένα παλαιστινιακό κράτος που ζητάει να δημιουργηθεί, στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.