Οι τοπικοί θρύλοι λένε ότι όταν οι νέοι του χωριού περνούσαν την παλιά γέφυρα, τότε έβγαιναν από το ποτάμι νεράιδες και τους προέτρεπαν να πέσουν στο ποτάμι για να τις συναντήσουν. Ή ότι οι νεράιδες του ποταμού έβγαιναν τα βράδια και περικύκλωναν το χωριό, για να το προστατέψουν.
Η ιστορία ωστόσο λέει ότι όταν ο δεσπότης Ιωακείμ, της Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, εγκαινίαζε το χωριό, το 1934, μαγεμένος από το φυσικό κάλλος της περιοχής και τις πολλές πηγές, πρότρεψε τους κατοίκους να το ονομάσουν Νεράιδα – όπως και έγινε.
Στη Νεράιδα του νομού Κοζάνης με την πλούσια –και όχι πάντα ευχάριστη– ιστορία εγκαταστάθηκαν αρχικά πρόσφυγες από το Εντίκ Πινάρ, τη Σεβάστεια, το Κεσκίν Ματέν, το Ακ Νταγ Ματέν και τη Γαύζα.
Για την ιστορία του χωριού και των κατοίκων του μπορείτε να διαβάσετε την αφήγηση του πρώην προέδρου της Κοινότητας Νεράιδας Ξενοφώντα Βαΐζογλου («Η Νεράιδα της Κοζάνης, ένα πανέμορφο προσφυγοχώρι με απίστευτη ιστορία και κατοίκους που βασανίστηκαν αλλά τα κατάφεραν»).
Η σημερινή θέση του, πάνω από την τεχνητή λίμνη Πολυφύτου, προσφέρει μοναδική θέα που κόβει την ανάσα και αποτελεί πόλο έλξης πολλών επισκεπτών όλες τις εποχές του χρόνου. Την πλούσια αποτύπωση αυτής της μαγευτικής θέας παραχώρησε στο pontosnews.gr ο ερασιτέχνης αεροκινηματογραφιστής Μιχάλης Μίλλερ.
