Της Χριστού Γεννήσεως (Μέρος Β’)

Του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού «Κοντάκιο της Χριστού Γεννήσεως» με ακροστιχίδα «του ταπεινού Ρωμανού ύμνος». Ελεύθερη απόδοση στη σύγχρονη μορφή της γλώσσας μας από τον Θεόφιλο Πουταχίδη. Διαβάστε το Μέρος Α’.

Εις μνήμην Δέσποινας Κυριακίδου (1976-2022).

ζ’. »Κι αφού αυτοί που ήρθανε λαός δικός Σου είναι, παιδί μου δώσε εντολή
»να έρθουν εδώ μέσα· να ’ρθουν κάτω απ’ τη σκέπη Σου, ώστε να ιδούν οι ίδιοι· να ιδούνε με τα μάτια τους
»φτώχεια αξιοτίμητη κι ένδεια που τα ’χει όλα.
»Εσένα έχω καύχημα και δόξα μου μεγάλη· κι έτσι, ποσώς δεν ντρέπομαι.
»Εσύ γεμίζεις Χάρη, καλαισθησία κι ομορφιά
»ετούτο εδώ το μέρος, αλλά κι εμέ τη μάνα Σου· δώσε τους άδεια για να μπουν
»κι ούτε που λογαριάζω πως είν’ ο χώρος ταπεινός.
»Στα χέρια Σε κρατάω, τον πιο μεγάλο θησαυρό που ήρθαν για να δούνε αυτοί οι
»μεγαλειότατοι του κόσμου οι βασιλιάδες,
»καθώς αυτοί οι ίδιοι τους κι οι μάγοι οι σοφοί τους μάθαν πως εμφανίστηκες
»ο Προαιώνιος Θεός νιογέννητο μωράκι».

η’. Και τότε ο Ιησούς Χριστός, ο Αληθινός Θεός μας
μίλησε στη Μητέρα Του με έναν τρόπο ενδιάθετο, κρυφό, μέσα στο νου Της:
«Φέρε μου μέσα όλους αυτούς που ο λόγος μου τους φέρνει μέχρις εδώ για να με δουν.
»Γιατί στ’ αλήθεια ο λόγος μου, τ’ άγγελμα του ερχομού μου, τους φώτισε και με ζητούν.
»Αυτό που ακολούθησαν και φαίνεται γι’ αστέρι,
»Δύναμις είναι αγγελική, έχει το νόημά του.
»Στους μάγους εμφανίστηκε ως λειτουργός δικός μου,
»κι ακόμα εδώ στέκεται σε πέρας για να φέρει, κατά τις οδηγίες μου, την άγια αποστολή του:
»να ρίχνει τις ακτίνες του τον τόπο για να δείχνει, τον τόπο όπου γεννήθηκε
»ο Προαιώνιος Θεός νιογέννητο μωράκι.

θ’. »Όλους όσοι με δέχτηκαν ως Κύριο και Θεό τους, δέξου τους κι υποδέξου τους τώρα λοιπόν δω μέσα, Συ Πάνσεμνη Μητέρα μου.
»Θα είμαι τώρα και σ’ αυτούς, όσο κοντά σε Σένα που στην αγκάλη με κρατάς.
»Κι έτσι, χωρίς να απομακρυνθώ καθόλου από Σένα, έγινε και βρεθήκαμε μ’ όλους αυτούς αντάμα».
Κι Αυτή πηγαίνει τότε, τη θύρα ανοίγει, δέχεται των Μάγων το συνάφι.
Γιά δες, λοιπόν, ποια έλαχε τη θύρα να ανοίξει! Η Πύλη η απαραβίαστη, η Πύλη η σφραγισμένη,
όπου μονάχα ο Χριστός έχει διαβεί από δαύτη.
Θύρα ανοίγει η που άνοιξε
χωρίς ποσώς να χάσει, χωρίς ποσώς να της κλαπεί ο θησαυρός που φύλαγε: η τέλεια αγνεία.
Θύρα –κοίτα– ποια άνοιξε! Αυτή από την οποία γεννήθηκε η μοναδική Θύρα της σωτηρίας:
ο Προαιώνιος Θεός νιογέννητο μωράκι.

ι’. Κι όπως ανοίγει… όρμησαν οι Μάγοι με λαχτάρα, μέσα στο σπήλαιο μπήκανε
και βλέπουν τον Χριστό μας· και φαίνεται απ’ την πολλή χαρά, την έκπληξη, το δέος,
έπαθαν οι κακόμοιροι· αφού σου λέω, να φανταστείς, σαν είδαν
τη Μητέρα Του με τον Μνηστήρα της μαζί να στέκει παραδίπλα, χυμήξαν ασυγκράτητοι· τελείως ανυπόμονα μα με μεγάλο σέβας, άρχισαν – τους βομβάρδιζαν με χίλιες ερωτήσεις: «Αυτός εδώ είναι ο υιός χωρίς γενεαλογία;
»Πώς γίνεται, πες λοιπόν εσύ, παρθένος κόρη και έχεις τον Μνηστήρα Σου
»ακόμη μες στο σπίτι Σου κι εδώ μαζί Σου στέκει;
»Όσο εγκυμονούσες… δεν σε ενοχοποίησαν, δεν σ’ αποδοκιμάσαν;
»Δεν το φοβάσαι που ο Ιωσήφ είναι εδώ μαζί Σου; Θα βρούνε πάτημα οι εχθροί στη συγκατοίκησή σας· θα σε κατηγορήσουνε!
»Γιατί στ’ αλήθεια είναι πολλοί που ο φθόνος τους περίσσεψε και ψάχνουν λυσσασμένοι να μάθουν πού γεννήθηκε
»ο Προαιώνιος Θεός νιογέννητο μωράκι».

ια’. Και η Μαρία γύρισε στους μάγους και τους είπε: «Να απαντήσω, το λοιπόν, και να σας εξηγήσω
»γιατί ακριβώς κρατώ κοντά, όπου και αν διαμένω, τον Ιωσήφ, και είν’ μαζί και τώρα που μιλάμε.
»Για ν’ αναιρέσει είν’ εδώ κάθε κατηγορία και να ελέγξει όλους αυτούς που θα τις εκτοξεύσουν.
»Θα μαρτυρήσει ο Ιωσήφ, θα πει λέξη προς λέξη όλα όσα αυτός άκουσε για το παιδί μου αμέσως.
»Γιατί καθώς κοιμότανε, είδ’ έναν άγιον Άγγελο
»που του ’πε και του εξήγησε τον τρόπο και πώς γίνηκε και έχω εγώ συλλάβει.
»Καθώς αυτός ανήσυχος και προβληματισμένος κοιμότανε ανάστατα κι έκανε μαύρο ύπνο, είδε έναν πυρίμορφο στην όψη να του λέει
»και όλα να του τα εξηγεί όσα τον βασανίζαν μέσα στη νύχτα τη βαθιά.
»Γι’ αυτό είναι κοντά μου ο Ιωσήφ εδώ μαζί: για να δηλώνει θαρρετά, να δίνει ομολογία πως έτσι έχουν τα πράγματα, αυτά έχουνε γίνει και φτάσαμε να γεννηθεί
»ο Προαιώνιος Θεός νιογέννητο μωράκι.

ιβ’. »Ρητά και με σαφήνεια δημόσια θα μιλήσει, θα πει αυτά που άκουσε.
»Ξεκάθαρα και δυνατά αυτός θα εξαγγείλει αυτά που είδαν τα μάτια του,
»τα ουράνια και τα επίγεια, όλα τα γεγονότα.
»Για τους βοσκούς αυτός θα πει, πώς γίνηκε κι υμνούσαν όλοι μαζί με μια φωνή πυρίμορφοι και πήλινοι, άγγελοι με ανθρώπους.
»Για σας τους Μάγους να μην πει; Ότι μπροστά σας πήγαινε
»το φεγγοβόλο άστρο κι αυτό σας καθοδήγησε μέχρις εδώ στο δρόμο;
»Γι’ αυτό, αφήστε τώρα όλ’ αυτά που ξέρετε απ’ τα παλιά και λέτε και ρωτάτε,
»και πείτε μας για το παρόν· τώρα τι σας συνέβη;
»Εμπρός, διηγηθείτε μας! Πείτε μας: πόθεν έρχεστε; Και πώς το καταλάβατε ότι στη γη εμφανίστηκε
»ο Προαιώνιος Θεός νιογέννητο μωράκι;».