Ο Βάνιας ευρέθεν σην Αφρικήν με την θεγατέραν ατ’. Είνας μαχαραγιάς είδεν ατεν και θέλ’ να παίρ’ ετην ’ς σο χαρέμ’ νατ.
– Α’δίγω σε, είπεν ’ς σον Βάνια, ατόσα κιλά χρυσόν, όσον ζυγίζ’
η θεγατέρα σ’.
– Απαντώ σε, είπεν ο Βάνιας ’ς σον μαχαραγιάν, μετά τρία μήνας.
– Για να νουνί’εις και μετά; Λέ’ει ατον ο μαχαραγιάς.
– Όχι, αλλά για να πεσλέβ’ ατην, απαντά ο Βάνιας.
[νουνί’εις = να σκεφτείς | πεσλεύω = καλοταΐζω για να παχύνω]
Παρουσίαση: Τάσος Κοντογιαννίδης
