Καραντίνα. Πριν από τον Μάρτιο του 2020 ήταν απλά μία λέξη που δεν συνδεόταν με την Ελλάδα. Επί πολλές δεκαετίες, τη συναντούσαμε σε διηγήσεις ομογενών από εμπόλεμες περιοχές και παππούδων-γιαγιάδων που έζησαν την περίοδο της Κατοχής, μαθαίναμε για αυτή από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και για μακρινές χώρες που την εφάρμοσαν, κατά τ’ άλλα όμως ήταν απλά μια λέξη στα λεξικά. Ίσως για αυτό ήχησε και τόσο παράξενα όταν ακούσαμε ότι η κυβέρνηση θα την επιβάλει προκειμένου να περιορίσει/αποτρέψει τη διασπορά του φονικού κορονοϊού SARS-CoV-2 στη χώρα μας.
Πολλοί από εμάς έχουμε πιεστεί αφόρητα. Άλλοι το διαχειριζόμαστε αρκετά καλά. Όλοι όμως ανησυχούμε για το μέλλον που ξέρουμε ήδη πως επιφυλάσσει εκπλήξεις.
Το pontos-news.gr ζήτησε από ποντιακής και μικρασιατικής καταγωγής συμπατριώτες μας να μοιραστούν μαζί μας αυτό που βιώνουν και πώς φαντάζονται την επόμενη μέρα. Οι ερωτήσεις έγιναν σε διαφορετικές φάσεις της καραντίνας και κρύβουν διαφορετικού τύπου συναισθήματα.
Σήμερα φιλοξενούμε την πρωταθλήτρια κόσμου στο καράτε Έλενα Χατζηλιάδου.
Πώς βιώνετε την κατάσταση της απαγόρευσης κυκλοφορίας και των αυστηρών μέτρων προστασίας λόγω του νέου κορονοϊού SARS-CoV-2;
Η κατάσταση που βιώνουμε όλοι είναι πρωτόγνωρη και δύσκολη γιατί περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου. Ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος για να ελέγξουμε την εξάπλωση του ιού. Θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι, να κάνουμε υπομονή, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και στο τέλος θα βγούμε νικητές.
Έχετε σκεφτεί πώς θα είναι η «επόμενη μέρα» στην Ελλάδα;
Έχω σκεφτεί ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες αλλά δεν θα είναι η πρώτη φορά για εμάς. Ο άνθρωπος πάντα επιβιώνει ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Σίγουρα όλοι θα έχουμε χάσει πολλά αλλά το σημαντικότερο είναι να έχουμε την υγεία μας. Όσο έχουμε την υγεία μας μπορούμε τα πάντα. Εγώ προσωπικά προσπαθώ να σκέφτομαι πάντα τα θετικά ακόμα και στις πιο σκοτεινές μέρες και πιστεύω πως όλα γίνονται για κάποιον λόγο ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Προπόνηση εν μέσω… καραντίνας
Ίσως βγούμε όλοι πιο δυνατοί από αυτό και ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι τα πιο απλά πράγματα είναι τα πιο σημαντικά στην ζωή μας, όπως μια βόλτα στη φύση και ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται στα υλικά πράγματα αλλά στο να έχουμε δίπλα μας την οικογένεια μας. Να είμαστε δίπλα τους και να μπορούμε να τους αγκαλιάσουμε. Πριν ήμασταν πολύ απασχολημένοι για να δούμε αυτό που βρίσκεται μπροστά μας.
