Ο άλλοτε χαρούμενος κι άλλοτε πένθιμος ήχος της κεμεντζέ κάνει τους περαστικούς από τον πεζόδρομο της Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, στη συμβολή του με την οδό Ερμού, να γυρνούν τα βλέμματά τους. Τους τελευταίους τρεις μήνες, ο 60χρονος κυρ-Στέφανος Ηλιάδης, από το Αγγελοχώρι Νάουσας που ζει στην Καλαμαριά, χρόνια λυράρης και νταουλτζής, έχει στήσει τον δικό του πάγκο και προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του, παίζοντας την αγαπημένη του λύρα.
Οι μέρες της χαράς και της δόξας αποτελούν παρελθόν για τον κυρ-Στέφανο. Για πολλά χρόνια έπαιξε δίπλα στο Γιάννη Τσανάκαλη, τον Κώστα Πετρίδη και τον Νίκο Ιωαννίδη.
Τώρα όμως, για την ακρίβεια εδώ και τέσσερα χρόνια, περιμένει να πάρει σύνταξη από το ΝΑΤ –για χρόνια ταξίδευε– και το ΙΚΑ.
Η δουλειά δεν είναι ντροπή, σκέφτηκε ο κυρ-Στέφανος, που έλκει την καταγωγή του από το Απές Νικοπόλεως, και βγήκε με τη λύρα του στο πεζοδρόμιο. Για να αυξήσει το εισόδημα πουλάει και μικρά ομοιώματα λύρας που φτιάχνει μόνος του από ξύλο.
Η λύρα, η σύντροφος και έρωτας της ζωής του, σε κάθε μορφή της, αποτελεί το στήριγμά του σε κάθε δυσκολία!
Ρωμανός Κοντογιαννίδης
