Σε ποιες εκκλησίες της Κωνσταντινούπολης πάνε οι Τούρκοι να προσκυνήσουν

Σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά της θάλασσας του Μαρμαρά, την Πρίγκηπο, βρίσκεται μια από τις πλέον φημισμένες ελληνορθόδοξες εκκλησίες την οποία επιλέγουν οι Τούρκοι για να προσευχηθούν! Η Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά.

Άνδρες, γυναίκες και παιδιά ανεβαίνουν προς το μοναστήρι κρατώντας στα χέρια κουβάρια κλωστής, την οποία ξετυλίγουν μέχρι να φτάσουν στην είσοδο της εκκλησίας. Όσο ανεβαίνουν δεν επιτρέπεται να μιλούν, μόνον όταν κατεβαίνουν και αφού έχουν κάνει την ευχή που θέλουν να τους πραγματοποιήσει ο άγιος. Την ευχή την γράφουν σε χαρτί και την αφήνουν στη μονή.

Άλλοι πάλι δένουν μικρές κορδέλες ή μαντίλια στα κλαδιά των δέντρων και αφήνουν σημειώματα ή ζωγραφιές.

Όπως λένε χιλιάδες Τούρκοι που έρχονται κάθε χρόνο στον Άγιο Γεώργιο, «ο άγιος δεν ξεχωρίζει Ρωμιούς από αλλόθρησκους και τους φροντίζει όλους». Γι’ αυτό και του ζητούν καλύτερη δουλειά, να τους φέρει το κατάλληλο ταίρι, να τους βοηθήσει να αγοράσουν σπίτι ή να κρατήσει το κακό μακριά από την οικογένειά τους.

Η ιστορία της μονής

Η παράδοση λέει ότι το μοναστήρι ιδρύθηκε το 963, επί αυτοκράτορος Νικηφόρου Β΄ Φωκά. Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά δόθηκε ως δώρο από τη γυναικεία μονή της Ειρήνης της Αθηναίας. Αργότερα, το 1204, δέχθηκε επιδρομή από τους Σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, και το 1302 καταστράφηκε από φωτιά. Οι μοναχοί κατάφεραν να διασώσουν κειμήλια και την εικόνα του αγίου, τα οποία στη συνέχεια τα έκρυψαν σε δυσπρόσιτη περιοχή. Η εικόνα βρέθηκε από έναν βοσκό, ο οποίος είδε λέει όνειρο τον άγιο που του είπε ότι η εικόνα είναι εκεί όπου θα ακούσει να χτυπούν τα κουδούνια. Έτσι κι έγινε. Από τότε, δίνονται στους προσκυνητές που φθάνουν στη μονή κουδουνάκια ως ευλογία.

Το μοναστήρι ξαναχτίστηκε το 1751-1752 από τον μοναχό Ησαΐα και το 1781 προσαρτήθηκε στην Αγία Λαύρα των Καλαβρύτων. Με το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης, το 1821, η μονή δέχθηκε επιδρομή από τους Τούρκους στρατιώτες. Ωστόσο, τα χρόνια πέρασαν και οι Τούρκοι άρχισαν να την επισκέπτονται και να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον Άγιο Γεώργιο για να πραγματοποιηθούν οι επιθυμίες τους.

Παλαιότερο αφιέρωμα της ΕΤ3 στον Άγιο Γεώργιο τον Κουδουνά

Ο Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς δεν είναι η μόνη ελληνορθόδοξη εκκλησία όπου βρίσκουν καταφύγιο οι μουσουλμάνοι στην Τουρκία. Πολύ ψηλά στην εκτίμησή τους είναι ο Άγιος Δημήτριος στην Ξηροκρήνη, όπου πηγαίνουν όσοι έχουν πρόβλημα με τη φωνή τους και οι δυσλεκτικοί. Του ζητούν να τους θεραπεύσει και περιμένουν στην ουρά για να πάρουν λίγο από το αγίασμα που αναβλύζει από συγκεκριμένο σημείο στο ναό.

Η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στο Κουσκουντζούκι (Χρυσοκέραμος) είναι τόπος προσκυνήματος των Τούρκων από πολύ παλιά. Χιλιάδες μουσουλμάνοι προσέρχονται, κυρίως τον Ιούλιο οπότε γίνεται το πανηγύρι για τη γιορτή του αγίου. Το ίδιο γίνεται και ανήμερα της Αγίας Κυριακής, στο αγίασμά της στο Αρναούτκιοϊ (Μέγα Ρεύμα).

Πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι πηγαίνουν για προσευχή στο αγίασμα της Αγίας Παρασκευής στην Παναγία Παλαιού Μπάνιου Διπλοκιονίου και στο αγίασμά της που είναι μέσα στο ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Μέγα Ρεύμα, ζητώντας να θεραπευτούν τα προβλήματα όρασης που αντιμετωπίζουν.

Εξέχουσα θέση κατέχει και η μονή Ζωοδόχου Πηγής στο Βαλουκλή, ή Παναγία η Βαλουκλιώτισσα, όπου βρίσκονται και τα μνήματα των Πατριαρχών.

Κι αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους ιερούς χριστιανικούς ναούς που προσελκύουν Τούρκους πιστούς στη γειτονική χώρα.