Αμέτρητες οι προσωπικές ιστορίες που συνδέονται με τη Μικρασιατική Καταστροφή. Όσες και οι ζωές που χάθηκαν, αλλά και οι άνθρωποι που ξεριζώθηκαν από τα χώματά τους ενώ προσπαθούσαν να σωθούν από τις εθνοκαθάρσεις που έκαναν οι Τούρκοι επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Μία από αυτές τις ιστορίες είναι και του Κρίστοφερ Θέρμπερ, του Αμερικανού που κατάφερε να σώσει 7.000 παιδιά ελληνικής καταγωγής τις στιγμές που η Σμύρνη είχε παραδοθεί στις φλόγες.
Ο Θέρμπερ, εμπειρογνώμονας σε θέματα υγείας, έφυγε από το Κονέτικατ των ΗΠΑ στις αρχές του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο παράρτημα της ανθρωπιστικής οργάνωσης Near East Foundation στην Κωνσταντινούπολη. Στον προσφυγικό καταυλισμό όπου πήγε είχαν βρει καταφύγιο χιλιάδες παιδιά τα οποία είχαν τύφο. Παρ’ όλα αυτά έκανε ό,τι μπορούσε για να ανακουφίσει τον πόνο τους. Ακόμα κι όταν ο ίδιος νόσησε, συνέχισε να τα φροντίζει. Μετά την ανάρρωσή του φρόντισε να οργανώσει τη μεταφορά 7.000 παιδιών από τη Σεβάστεια στην Ελλάδα.
Ο Κρίστοφερ Θέρμπερ σε έναν από τους ξενώνες της Αθήνας με παιδιά που ήρθαν από την Τουρκία το 1921, μετά την καταστροφή της Σμύρνης
Η στάση του έναντι Ελλήνων και Αρμενίων τον είχε κάνει πολύ αγαπητό, ενώ όλοι μιλούσαν για την ανθρωπιά του. Όταν μάλιστα επιχείρησε να σώσει μια Ελληνίδα προσφυγοπούλα από τα χέρια Τούρκων στρατιωτών που την χτυπούσαν στη Χρυσόπολη (Σκούταρι) και έπεσε κι ο ίδιος θύμα της οργής τους, έγινε ήρωας. Ο Αμερικανός μαστιγώθηκε με συνέπεια να υποστεί μόνιμη βλάβη στα πόδια του και έκτοτε να περπατάει μόνο με πατερίτσες.
Το 1924 ο Θέρμπερ ήρθε στην Ελλάδα ως διευθυντής της ανθρωπιστικής οργάνωσης και επέβλεψε τη δημιουργία ορφανοτροφείων και ξενώνων αρρένων στην Αθήνα. Απεβίωσε έξι χρόνια αργότερα, στις 31 Μαΐου 1930, από εγκεφαλικό.
Η κηδεία του έγινε δημοσία δαπάνη από την ελληνική κυβέρνηση καθώς θεωρήθηκε εξαιρετικά σημαντική η συμβολή του στην εκπαίδευση των ελληνοπαίδων.
