Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μείζων δε τούτων η αγάπη» (Α΄ Κορινθίους, 13:13).
Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε και με τις τρεις κόρες της πήγε στη Ρώμη.
Εκεί καταγγέλθηκαν ως χριστιανές. Το πληροφορήθηκε ο αυτοκράτορας και διέταξε να τις συλλάβουν. Αφού απομόνωσαν τη μητέρα, άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στον βασιλιά η δωδεκάχρονη Πίστη. Με δελεαστικούς λόγους ο Αδριανός προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί τον Χριστό και θα της χορηγούσε τα πάντα για να ζήσει ευτυχισμένη ζωή, αλλά αντιμετώπισε το άκαμπτο φρόνημα της νεαρής. Τα λόγια της Αγίας Γραφής αποτέλεσαν δυναμική απάντηση της Πίστης: «εν πίστει ζω τη του υιού του Θεού του σγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλ. 2: 20), δηλαδή «ζω εμπνεόμενη από την πίστη μου στον Χριστό, που με αγάπησε και έδωσε τον εαυτό Του για τη σωτηρία μου». Τότε, μετά από βασανιστήρια, την αποκεφάλισαν.
Επίσης με τα λόγια της Αγίας Γραφής απάντησε και η δεκάχρονη Ελπίδα, όταν την ρώτησαν αν αξίζει να υποβληθεί σε τέτοια βασανιστήρια: «ηλπίκαμεν επί Θεώ ζώντι, ός εστι σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών» (Α΄ Τιμοθ. 4:10). Δηλαδή, «ναι, διότι έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας στον ζωντανό Θεό, που είναι σωτήρας όλων των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των πιστών». Αμέσως τότε και αυτή αποκεφαλίστηκε.
Αλλά δεν υστέρησε σε απάντηση και η εννιάχρονη Αγάπη. Είπε ότι η ύπαρξή της είναι στραμμένη «εις την αγάπην του Θεού και εις την υπομονήν του Χριστού» (Β΄ Θεσσαλ. 3: 5). Βέβαια δεν άργησαν να αποκεφαλίσουν και αυτήν.
Περήφανη για τις κόρες της, η Σοφία τις ενταφίασε με τιμές και παρέμεινε για τρεις μέρες στους τάφους τους, παρακαλώντας τον Θεό να την πάρει κοντά του. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της και η Σοφία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα στους τάφους των παιδιών της.
Απολυτίκιο: Εν ταις μάρτυσι λάμπεις Σοφία ένδοξε, και στεφάνοις της νίκης περικοσμείσαι λαμπροίς· δι’ ό εν ύμνοις και ωδαίς ευφημούμεν σε, ότι θυγάτρια σεμνά τω μαρτυρίω οδηγείς, Αγάπην Πίστιν Ελπίδα· μεθ’ ων μη παύση πρεσβεύειν, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
- Πηγή: saint.gr
