Γόνος αριστοκρατικής ελληνικής οικογένειας, ο Γεώργιος Βλαστώφ του Κωνσταντίνου ήταν πολλά ταυτόχρονα: αξιωματικός στον τσαρικό στρατό και μετέπειτα μυστικοσύμβουλος του Αλέξανδρου Γ’, κυβερνήτης της Σταυρούπολης, λόγιος, μελετητής της Βίβλου, πολυγραφότατος συγγραφέας.
Γεννήθηκε το 1827 στο χωριό Σίσκοβο του Κυβερνείου του Γιαροσλάβ. Ο παππούς του Γεώργιος Βλαστός (1769-1837) είχε μεταναστεύσει στη Ρωσία από την Κωνσταντινούπολη τον 18ο αιώνα, και ήταν αυλικός των τσάρων.
Μπήκε σε ρωσικό στρατιωτικό σχολείο απ’ όπου αποφοίτησε το 1845. Όπως ήταν φυσικό, φόρεσε… γαλόνια: από το 1848 ως το 1858 υπηρέτησε στο Στρατό του Καυκάσου λαμβάνοντας μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις στην Καμπαρντά, στην Τσετσενία και στο Νταγκεστάν. Για τη γενναιότητα και για το ήθος του έλαβε τα παράσημα του Αγίου Βλαδίμηρου και του Αγίου Στανισλάβ. Το 1850 προήχθη σε ταγματάρχη και το 1857 σε συνταγματάρχη.
Από το 1858 άρχισε να αναλαμβάνει κρατικές διοικητικές θέσεις και να χτίζει εντυπωσιακή καριέρα. Έγινε αναπληρωτής κυβερνήτης της Σταυρούπολης (1859), αναπληρωτής κυβερνήτης της Τιφλίδας (1863-1865), διοικητής της Μεγκρελίας (1865-1868).
Στη συνέχεια ο Γεώργιος Βλαστώφ υπηρέτησε ως κυβερνήτης της Σταυρούπολης τα έτη 1868-1872 και του αργότερα του Κουταΐσι μεταξύ 1872 και 1878. Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγο προτού ολοκληρώσει τη θητεία του, εξελέγη επίτιμος δημότης της Σταυρούπολης κατόπιν αιτήματος των πολιτών!
Από το 1863 ήταν σύμβουλος επικράτειας. Το 1882 εξελέγη επίτιμος έφορος του Συμβουλίου Εφόρων της Αγίας Πετρούπολης, και από την ίδια χρονιά υπηρετούσε ως μυστικός σύμβουλος του τσάρου της Ρωσίας Αλέξανδρου Γ’ (έτη βασιλείας 1881-1894).
Για τις σημαντικές υπηρεσίες που πρόσφερε στην αυτοκρατορία, τιμήθηκε με το Μετάλλιο του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι, με διαμαντένιο διάκοσμο.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Γεώργιος Βλαστώφ εισήγαγε πολλές διοικητικές καινοτομίες για τον εκσυγχρονισμό της Ρωσίας, υπήρξε ιδρυτής σημαντικών εκπαιδευτικών υποτροφιών, διετέλεσε έφορος της Εμπορικής Σχολής της Αγίας Πετρούπολης, κ.ά.
Στην εποχή του πραγματοποιήθηκαν τα επίσημα εγκαίνια της ίδρυσης τηλεγραφικού σταθμού στη Σταυρούπολη – γεγονός πολύ σημαντικό αν αναλογιστεί κανείς το ρόλο που έπαιζαν οι τηλεπικοινωνίες στην αχανή Ρωσική Αυτοκρατορία. Ο τηλέγραφος συνέδεσε το Κυβερνείο της Σταυρούπολης με τη Μόσχα, την Τιφλίδα, με τη δυτική Ευρώπη και τις χώρες της Ασίας.
Το 1868 ο Γεώργιος Βλαστώφ έφτιαξε στη Σταυρούπολη το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα όλου του Καυκάσου – το Κλασικό Γυμνάσιο Αρρένων. Την ίδια χρονιά ίδρυσε στο εξατάξιο τεχνικό σχολείο τμήματα που προετοίμαζαν επαγγελματίες για τη μελλοντική βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής. Το 1870, χάρη στην πρωτοβουλία του Έλληνα κυβερνήτη ιδρύθηκε η πρώτη στον Καύκασο στρατιωτική σχολή δόκιμων Κοζάκων.
Ο μόχθος του μεγάλου αυτού άνδρα δεν περιοριζόταν στο να άρχει. Η άλλη όψη της προσωπικότητάς ήταν η λογιοσύνη, καθώς ήταν δεινός μελετητής της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, της αρχαίας ιστορίας της Εγγύς Ανατολής, της αρχαιολογίας και της θεολογίας. Έγραφε στα ρωσικά.
Το 1870 εξέδωσε το πρώτο του έργο Βίβλος και Επιστήμη. Την ίδια δεκαετία κατάφερε να ολοκληρώσει έναν πραγματικά πνευματικό άθλο, καθώς εξέδωσε σχόλια στην Αγία Γραφή, τα οποία δεν είχαν εκδοθεί ως τότε στα ρωσικά από κανέναν.
Το πεντάτομο αυτό έργο φέρει τον τίτλο Ιερή Χρονογραφία των πρώτων καιρών του κόσμου και της ανθρωπότητας ως μίτος των επιστημονικών ερευνών.
Μετά την κυκλοφορία των πρώτων τριών τόμων η Ιερά Σύνοδος της ρωσικής Εκκλησίας βράβευσε τον Γεώργιο Βλαστώφ και επέλεξε το έργο του ως βασικό εργαλείο των θεολογικών σπουδών στη Ρωσία, το οποίο δεν έπρεπε να λείπει από καμία βιβλιοθήκη, πανεπιστημιακή ή σχολική. Χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα από μελετητές και έχει διαρκείς επανεκδόσεις.
Άλλα έργα του είναι: Η Ιστορία των Θρησκειών, Η Ιστορία της Βίβλου, Η Αγία Γραφή της Παλαιάς Διαθήκης, Η Αγία Γραφή της Καινής Διαθήκης. Επιπλέον, ο πολυγραφότατος κυβερνήτης έχει εκδώσει τη μετάφραση του Ησιόδου από τα αρχαία ελληνικά στα ρωσικά, την μετάφραση της Ιστορίας των Φαραώ του Μπρουκς από τα γερμανικά, με προσθήκες των τότε πρόσφατων πορισμάτων της επιστημονικής έρευνας, καθώς και πολλά άλλα.
Ο Γεώργιος Βλαστώφ ήταν παντρεμένος με την Ελιζαβέτα Μιχάηλοβνα Βλαστόβα. Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1899 στην Αγία Πετρούπολη και τάφηκε στην Αλεξανδρο-Νέφσκαγια Λαύρα.
