Φως στην ιστορία των σχέσεων της Αρμενικής Κοινότητας με το ελληνικό κράτος, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, επιχειρεί να ρίξει ο μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Λεωνίδας Ντιλσιζιάν με το βιβλίο του Αρμένιοι και ελληνικό κράτος στον Ψυχρό Πόλεμο – Από τον «διωγμό» στην «αναγνώριση» (1945-1991).
Ο ερευνητής-συγγραφέας διερευνά τη στάση των ελληνικών κρατικών Αρχών αξιοποιώντας αρμενικές και ελληνικές πρωτογενείς πηγές.
Μετά από ένα εισαγωγικό περίγραμμα των σχέσεων της ελληνικής πολιτείας με την αρμενική κοινότητα κατά τον Μεσοπόλεμο, ο συγγραφέας εξετάζει διεξοδικά την περίοδο 1945-1991 μέσα από τον «επαναπατρισμό» των Αρμενίων στη Σοβιετική Αρμενία και την ακόλουθη μετακίνηση στην Αργεντινή και τον Καναδά· όπως επίσης και τους βασικούς άξονες της εκπαίδευσης, της ιθαγένειας, της στέγασης, της νομικής προσωπικότητας της Κοινότητας, αλλά και την τυχόν συναντίληψη των δύο πλευρών απέναντι στον κοινό «εξ Ανατολών κίνδυνο».
Η στάση της ελληνικής πολιτείας υπήρξε άλλοτε αντιμειονοτική και φοβική, άλλοτε εξισορροπητική και διαλλακτική, και ερμηνεύεται κάθε φορά σε συνάρτηση με τα ιστορικά συμφραζόμενα. Η μελέτη είναι μια ιστορική αποτίμηση ενός τραυματικού παρελθόντος και μιας εκατέρωθεν σιωπής που από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και μέχρι σήμερα παραμένουν αδιερεύνητα.
