Αν κλιμακωθεί ο πόλεμος

Μετά την εισβολή των ενόπλων της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου, στο νότιο Ισραήλ –άφησε πίσω της περίπου 1.300 νεκρούς, από τους οποίους η συντριπτική πλειονότητα άμαχοι, γυναίκες και παιδιά–, δημιουργήθηκε το αίσθημα της ήττας και της ταπείνωσης στο Ισραήλ, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης, ακόμα και ανάμεσα σε μουσουλμανικές χώρες, ήταν κατά της Χαμάς.

Αυτό, μετά το σοκ που προκάλεσε στο στρατό, την κυβέρνηση αλλά και στην κοινωνία του Ισραήλ, δημιούργησε συνθήκες που καθιστούσαν περίπου υποχρεωτική την εισβολή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, την εξόντωση της Χαμάς και την ολοκληρωτική εξάλειψη της απειλής από τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Ταυτοχρόνως είδαμε σενάρια που μιλούσαν για εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τη Γάζα στη Χερσόνησο του Σινά, κάτι που θα συνιστούσε «ξεκάθαρα» εθνοκάθαρση.

Ίσως αυτό να περίμενε η Χαμάς και οι υποστηρικτές της σε Ιράν, Τουρκία και σε όσες χώρες θα έβλεπαν με ευχαρίστηση την κατάρρευση των προσπαθειών της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ να οικοδομήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τον αραβικό και τον μουσουλμανικό κόσμο.

Δηλαδή, να εισβάλει το Ισραήλ στη Γάζα, να χάσουν τη ζωή τους χιλιάδες άμαχοι και να ξεσηκωθεί ο αραβικός και ο μουσουλμανικός κόσμος εναντίον του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Η κατάσταση αυτή θα δημιουργούσε τις κατάλληλες συνθήκες να επέμβουν σε αυτόν τον πόλεμο οι δυνάμεις του «άξονα αντίστασης» σύμφωνα με το Ιράν και τους συμμάχους του ή του «άξονα του κακού» σύμφωνα με το Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Μιλάμε για επέκταση του πολέμου, που κανείς δεν γνωρίζει πού θα μπορούσε ή μπορεί να οδηγήσει.

Ενώ ο ισραηλινός στρατός ετοιμάστηκε να εισβάλει, λαμβάνοντας ταυτοχρόνως μέτρα για την αντιμετώπιση της απειλής από το βορρά, από τη Χεζμπολάχ του Λιβάνου, άρχισαν να ακούγονται ισχυρές φωνές κυρίως από τις ΗΠΑ, που καλούσαν το Ισραήλ να μην πέσει στην παγίδα που του έστησε η Χαμάς και οι υποστηρικτές της.

Και ενώ οι φωνές αυτές φάνηκε να εισακούγονται από μέρος του ισραηλινού συστήματος εξουσίας και μια ημέρα πριν από την άφιξη του προέδρου των ΗΠΑ στην περιοχή, όπου, εκτός από τις επαφές που θα έκανε στο Ισραήλ, είχε προγραμματίσει Σύνοδο Κορυφής στο Αμάν, με τους ηγέτες της Ιορδανίας, της Αιγύπτου και της Παλαιστινιακής Αρχής, έγινε ό,τι έγινε στο νοσοκομείο των Βαπτιστών, στη Γάζα.

Λέμε έγινε ό,τι έγινε γιατί δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς έγινε ούτε πόσος είναι ο ακριβής αριθμός των θυμάτων. Και δεν είναι σίγουρο εάν θα το μάθουμε ποτέ, γιατί η κάθε πλευρά παρουσιάζει τη δική της εκδοχή και τα δικά της «στοιχεία».

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό που έγινε στο νοσοκομείο της Γάζας, προκάλεσε αυτό ακριβώς που η Χαμάς και οι υποστηρικτές της σχεδίαζαν να προκληθεί με την εισβολή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα.

Ο αραβικός κόσμος και το σύνολο σχεδόν του μουσουλμανικού κόσμου ξεσηκώθηκε, με τις διαδηλώσεις να εξαπλώνονται και να απειλούν διπλωματικές αντιπροσωπείες του Ισραήλ και των ΗΠΑ, ακόμα και σ’ αυτήν τη «σύμμαχο» Τουρκία.

Οι ΗΠΑ παρακολουθούν την κατάσταση, προσπαθώντας να συγκρατήσουν την κατάρρευση του «οικοδομήματος» που προσπαθούσαν χρόνια τώρα να χτίσουν στην περιοχή, ενώ το Ισραήλ αναζητεί τρόπους να εξουδετερώσει την απειλή στη Γάζα, στο νότιο Λίβανο και στη Δυτική Όχθη.

Η κατάσταση είναι ρευστή και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μια κλιμάκωση, που θα αποτελούσε μια παγκόσμια απειλή, η οποία θα έκανε τον πόλεμο που είναι σε εξέλιξη στην Ουκρανία να μοιάζει με… παιχνιδάκι.

Κάποια σημάδια επέκτασης των συγκρούσεων έχουμε στη Συρία και το Ιράκ, με επιθέσεις σε αμερικανικούς στρατιωτικούς στόχους.

Όμως την πιθανή μορφή που μπορούσε να λάβει η επέκταση των συγκρούσεων και η κλιμάκωση του πολέμου, με τα κράτη και τις δυνάμεις που είναι έτοιμες να εμπλακούν, καθώς και το ρόλο που προσπαθεί να παίξει η Τουρκία, θα την εξετάσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.