«Οι κινηματογραφικοί παραγωγοί εκμεταλλεύτηκαν την όψη μου! Η κόψη μου ήταν η βλάχα από τα Μέγαρα, στουρνάρι στο κεφάλι! Τώρα που βλέπω τις ταινίες μου, μ’ αρέσει αυτή η κοπέλα, η Γκιζέλα, αλλά σήμερα δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της».
Τάδε έφη Αδαμαντία Μαυροειδή. Εκ Μεγάρων, γεννημένη στην Πλάκα. Αλλά πέρασε στην ιστορία ως Γκιζέλα Ντάλι.
Ο θάνατος που τη στοίχειωσε
O πατέρας της, Αλέξανδρος, καταγόταν από πλούσια οικογένεια των Μεγάρων. Η μητέρα της, Βούλα, από αντίστοιχη της Νάξου. Φοβόντουσαν ότι θα σκότωναν το μικρό κορίτσι οι Γερμανοί. Για το λόγο αυτό την έβαλαν σε ένα μοναστήρι της περιοχής, στον Άγιο Ιερόθεο.
Στα 12 χρόνια της η Αδαμαντία και η αδερφή της Ελένη που ήταν τότε 8 ετών είχαν ένα φοβερό τροχαίο.
«Ήμασταν στο δρόμο για το σπίτι μας όταν ένα μηχανάκι παρέσυρε την αδερφή μου και τη σκότωσε μπροστά στα μάτια μου», είχε δηλώσει.
Η Αδαμαντία δεν μπορούσε να ξεπεράσει το χαμό της Ελένης. Το ίδιο και η οικογένεια η οποία κατέφυγε σε ψυχολόγους και γιατρούς χωρίς αποτέλεσμα· έτσι οι δύο γονείς αποφάσισαν να χωρίσουν.
«Ο πατέρας μου έριχνε τα βάρη για το θάνατο της αδερφής μου στη μαμά μου, με αποτέλεσμα εκείνη να αγανακτήσει, να μαζέψει τα πράγματά της και να φύγουμε μαζί από τα Μέγαρα για την Αθήνα, αφήνοντας πίσω την παλιά γειτονιά, το σχολείο που πήγα μέχρι τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου και όλα όσα θύμιζαν το παρελθόν», περιέγραφε.
Η μητέρα της την έγραψε σε ένα από τα καλύτερα γυμνάσια της Αθήνας, ενώ η Αδαμαντία παράλληλα μάθαινε αγγλικά και γερμανικά.
«Η Αδαμαντία, ο κύριος Ντίμης Δαδήρας»
Σε ένα πάρτι που έκανε η μητέρα της για την αποφοίτησή της γνώρισε τον Ντίμη Δαδήρα, τον σκηνοθέτη που είχαν περάσει από τα χέρια του Αλίκη Βουγιουκλάκη και Τζένη Καρέζη. Εκείνος γοητεύτηκε από τη μικρή Αδαμαντία που είχε και καλλιτεχνικές τάσεις, καθώς σπούδαζε χορό και ήταν και στην Καλών Τεχνών.
Προέκυψε έρωτας, αν και στην πορεία εκείνη ομολόγησε ότι ήταν η πατρική του φιγούρα (21 χρόνια μικρότερη) και όχι ο πόθος που την κράτησε δίπλα του.
Η Αλίκη της περιφέρειας
Η Γκιζέλα έγινε η σταρ των μικρών κινηματογραφικών εταιρειών. Μελό και κωμωδίες ως επί το πλείστον, αν και υπάρχουν μερικές που δείχνουν ότι κάτι πάρει να γίνει διαφορετικό. Όπως δύο ηθογραφίες που γύρισε, τα φιλμ Ου κλέψεις και Ο παρθένος, αλλά και ο αυτοσαρκαστικός της ρόλος στο Γέλιο βγήκε από τον παράδεισο.
https://www.youtube.com/watch?v=y-4N9hBnuZw
Στον Παρθένο η Γκιζέλα Ντάλι είναι κινηματογραφικό ζευγάρι με τον Άλκη Γιαννακά, αλλά όχι μόνο.
Ο γάμος με τον Ντίμη Δαδήρα οδεύει προς το τέλος και εκτός από καριέρα βιώνει και κάποιες αποβολές. Συν μία που κάνει επί Γιαννακά, αφού βλέπει ότι η σχέση τους δεν οδηγείται πουθενά. Η ίδια στα χρόνια που ακολούθησαν μετάνιωσε οικτρά.
Το καλό κορίτσι και η ελπίδα
Μπορεί τα ’60s και ολίγον τα ’70s να ήταν τα χρυσά χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου, όμως ήταν και η εποχή της ατολμίας και του κλισαρίσματος. Γι’ αυτό και η υπόθεση «εγχώριο σινεμά» κατέβασε ρολά, τουλάχιστον σε μαζικό επίπεδο.
Η Γκιζέλα Ντάλι ήξερε ποια ήταν και δεν κατηγόρησε ποτέ κανένα σύστημα, αλλά περίμενε να αξιοποιηθεί το ταλέντο και η ωριμότητά της με άλλους ρόλους. Που δεν ήρθαν ποτέ.
Στα ’70s τη θέση των μελό πήραν οι ερωτικές ταινίες. Soft στην Ελλάδα, σε hard εκδοχή αυτές που ήταν για το εξωτερικό. Εν αγνοία των περισσότερων πρωταγωνιστών, και δη των γυναικών.
Η Γκιζέλα Ντάλι ταυτίστηκε με αυτά τα φιλμ, με επιστέγασμα τη μυθική πια Σπηλιά της αμαρτίας του 1976, που ένα σαββατιάτικο βράδυ του 1989 προβλήθηκε στο δορυφορικό RTL κάνοντας όλη την Ελλάδα να ξενυχτήσει.
Αλλά και στο θέατρο το πάλεψε, όμως και εκεί κυρίως στις επιθεωρήσεις την καλούσαν να παίξει. Μία από αυτές ήταν και το Έρχονται, δεν έρχονται των Κώστα Νικολαΐδη – Ηλία Λυμπερόπουλου – Γιώργου Μουζάκη στο θέατρο του Εθνικού Κήπου με το θίασο των Ρένας Βλαχοπούλου – Σταύρου Παράβα.
Πρόκειται για την επιτυχημένη επιθεώρηση με το θρυλικό σκετς «Ντιρλαντά» του Παράβα, το οποίο προκάλεσε την παρέμβαση της χουντικής λογοκρισίας, με αποτέλεσμα το Κηποθέατρο να μην λειτουργήσει την επόμενη χρονιά.
Άντε γεια
Ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος τελείωσε και η Γκιζέλα Ντάλι πήρε την απόφαση να τα αφήσει όλα και να φύγει.
Μαζί με τη μητέρα της πήγαν σε ένα μικρό σπιτάκι που είχαν στο φαράγγι Λιώνας Νάξου. Όχι ότι όλα ήταν καλά εκεί.
«Οι άντρες της Νάξου με έβλεπαν ως την Γκιζέλα το σύμβολο του σεξ, και ορισμένοι τα βράδια έρχονταν έξω από το σπίτι να με πειράξουν. Αυτό έγινε αρκετές φορές. Μέχρι που αναγκάστηκα μια Κυριακή να πάω στην πόλη, εκεί όπου σύχναζαν οι άντρες. Μάζεψα, λοιπόν, τις γυναίκες τους σε ένα καφενείο και ανέβηκα πάνω σε ένα τραπέζι με ένα μαχαίρι στα χέρια και τους είπα: “Γυναίκες, όλα αυτά τα βράδια οι σύζυγοί σας έρχονταν και με πείραζαν πετώντας μου πέτρες στο σπίτι που έχω μέσα στο φαράγγι. Πείτε τους πως αν θα ξανάρθουν, θα τους κόψω τα γεννητικά τους όργανα και θα τους βάλω να τα φάνε”», περιέγραφε αργότερα.
Έκτοτε ο σεβασμός στο πρόσωπο της ήταν τρομακτικός.
Στα τέλη των ’80s ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος αποφάσισε να μεταφέρει στο σινεμά το best seller της Γιοβάννας Άντε γεια. Και ήθελε για πρωταγωνίστρια την Γκιζέλα Ντάλι. Ο μεγάλος ρόλος που ζητούσε μια ζωή ήταν εκεί. Όμως η ίδια είχε αλλάξει και δεν γύριζε πίσω για κανέναν ρόλο.
Και έτσι για άλλη μία φορά είπε: «Άντε γεια»
Η σταρ που έγινε αγρίμι
Στο νησί τα πράγματα δεν ήταν εύκολα – κυρίως το χειμώνα· πάλεψε δε με τον καιρό και με μια καταστροφική πλημύρα.
Προέκυψε και ο καρκίνος και η Γκιζέλα αποφάσισε να τον πολεμήσει. Γνωστοποίησε την κατάστασή της. Τελικά έζησε εννιά χρόνια, καλλιεργώντας τη γη της και διαβάζοντας πολύ.
Ποτέ δεν έχανε το χιούμορ της, αστειευόταν με το θάνατο που ολοένα την πλησίαζε και γι’ αυτό της ανήκει επάξια ο χαρακτηρισμός της «μαχήτριας της ζωής». Μάλιστα είχε τοποθετήσει ταμπέλα έξω απ’ το κτήμα της που έλεγε να μην πηγαίνει κανείς γιατί ήταν άρρωστη.
Μακριά από την εικόνα που έφτιαξαν άλλοι για εκείνη, η Γκιζέλα Ντάλι –που βαφτίστηκε Αδαμαντία– ήταν μία ξεχωριστή γυναίκα. Με τόλμη, τσαμπουκά και προσωπικότητα.
Και αυτοί οι άνθρωποι δεν μπαίνουν σε καλούπια. Ευτυχώς.
https://www.youtube.com/watch?v=Ee-65Xj8EIk
Σπύρος Δευτεραίος
