Με αποψινή απόφασή του το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αυστρίας κήρυξε αντισυνταγματική την απαγόρευση της μαντίλας στα δημοτικά σχολεία της χώρας, ζητώντας από τον ομοσπονδιακό καγκελάριο και αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος Σεμπάστιαν Κουρτς να ανακοινώσει αμέσως την απόφαση .
Χωρίς περαιτέρω αιτιολόγηση, οι συνταγματικοί δικαστές αναφέρουν στην απόφασή τους ότι ο κανονισμός του αμφιλεγόμενου νόμου –είχε ψηφιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση συνασπισμού του Λαϊκού Κόμματος με το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων– «ξεχωρίζει μια συγκεκριμένη θρησκεία, το Ισλάμ, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την απαίτηση της θρησκευτικής και ιδεολογικής ουδετερότητας του κράτους», και ότι «με τον νόμο αυτό παραβιάζεται η αρχή της ισότητας».
Στο νομικό υλικό του νόμου για τη σχολική εκπαίδευση εκφράζεται ωστόσο, η πρόθεση του νομοθέτη ότι πρέπει να απαγορεύεται συγκεκριμένα η χρήση ισλαμικής μαντίλας, και αυτή η επιλεκτική απαγόρευση θα μπορούσε να έχει επιζήμια επίδραση στην ένταξη μαθητών και να οδηγήσει σε διακρίσεις, αιτιολόγησε την απόφαση ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου Κρίστοφ Γκράμπενβαρτερ.
«Ο κανονισμός (…) αποκλείει την ισλαμική καταγωγή και την παράδοση ως έχει», και αυτό ενέχει τον κίνδυνο «να καταστήσει δύσκολη την πρόσβαση των μουσουλμάνων κοριτσιών στην εκπαίδευση ή την περιθωριοποίησή τους κοινωνικά», ανέφερε ο ίδιος.
Κατά την άποψη του Συνταγματικού Δικαστηρίου, το επιχείρημα της (σ.σ. προηγούμενης) κυβέρνησης ότι θα πρέπει οι μαθήτριες να προστατευτούν από την κοινωνική πίεση (σ.σ. να φορούν μαντίλα) δεν αρκεί για μία απαγόρευση της μαντίλας.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνταγματικού Δικαστηρίου, εναπόκειται στον νομοθέτη, τηρώντας παράλληλα την αρχή της ουδετερότητας και τη συνταγματική εκπαιδευτική εντολή, να βρει μέσα για την επίλυση των συγκρούσεων, και να παράσχει τους απαραίτητους πόρους για τον τερματισμό του θρησκευτικού εκφοβισμού.
Την άρση της απαγόρευσης κάλυψης στα δημοτικά σχολεία ζητούσαν με προσφυγή τους στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστρίας δύο παιδιά (και οι γονείς τους) που ανατρέφονται με την έννοια της σουνιτικής ή σιιτικής νομικής σχολής του Ισλάμ. Ως επιχείρημα προέβαλαν «την ύπαρξη μίας δυσανάλογης παρέμβασης στη θρησκευτική ελευθερία και τη θρησκευτική ανατροφή – και επίσης της παραβίασης της αρχής της ισότητας επειδή το hijab απαγορεύεται, αλλά όχι το εβραϊκό kippah και το ινδικό patka, το τουρμπάνι των Σιχ».
