Τελέστηκε το Σάββατο 1 Αυγούστου το ετήσιο μνημόσυνο του Ολυμπιονίκη Γιώργου Ποζίδη στον Ιερό Ναό Αναστάσεως του Κυρίου, στα Κοιμητήρια της Θέρμης.
Αρκετός ήταν ο κόσμος που έδωσε το παρών και βρέθηκε κοντά στην οικογένεια του εκλιπόντος.
«Είχες ακόμα πολλά να προσφέρεις στην φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, στους Πόντιους, στην Ελλάδα όλη. Είμαι βέβαιος ότι και εκεί όπου είσαι πάλι σιργουλεύεις –όπως λέμε στην Κρήτη– (συμβουλεύεις δηλαδή) μικρούς και μεγάλους πώς θα πορευτούν, πώς θα αγαπάνε τον διπλανό τους, τους μαθαίνεις πως πρέπει να νικήσει το καλό έναντι του κακού. Αυτή ακριβώς ήταν η παρακαταθήκη που άφησες εδώ στην αγαπημένη μας Θεσσαλονίκη.
» Η παρακαταθήκη ότι ήσουν ντρέτος (ευθύς), ότι ήσουν ντόμπρος, ότι ήσουν άνθρωπος, ότι ήσουν Πόντιος. Κουβαλούσες πάντα μέσα σου τις ποτισμένες με αίμα ρίζες του Πόντου, ρίζες ανθρωπιάς, αγωνιστικότητας, και πάνω από όλα αξιοπρέπειας. Μπορεί να λείπεις από αυτήν εδώ την πόλη, όμως ο προστατευτικός σου ίσκιος παραμένει ισχυρός πάνω από τη Θεσσαλονίκη» ανέφερε μεταξύ άλλων ο ιερέας Ανδρέας Κεφαλογιάννης εντός του ναού.
(Φωτ.: anogi.gr)
Η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν η οικογένεια του Γιώργου Ποζίδη διάβασε κείμενο που γράφτηκε από τα παιδιά του και την αγαπημένη του σύζυγο. «Μας μεγάλωσες με απέραντη αγάπη, στοργή και αφοσίωση. Όταν τα υπόλοιπα παιδιά έψαχναν τον παιδικό τους ήρωα, εμείς τον βλέπαμε καθημερινά στο σπίτι μας: εσένα. Μας ενέπνεες με την ανθρωπιά, την καλοσύνη και τη συμπονετικότητά σου. Κράτησες ψηλά την αξιοπρέπεια, την ακεραιότητα και τα ιδανικά σου. Μας δίδαξες την τέχνη της βιοπάλης, τις αρχές και τις αξίες της ζωής. Μας έμαθες να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε, να λυγίζουμε αλλά και να μη σπάμε, να προσφέρουμε και να αγαπάμε, χωρίς αντάλλαγμα. […]
»Ξεπέρασες τις προσδοκίες προσφοράς και συμπαράστασης απέναντι στους συνανθρώπους σου, συμπορευόμενος στους φόβους, τις αγωνίες και τα προβλήματά τους. Τίμησες παλικαρίσια την πατρίδα σου, τα ήθη, τα έθιμα και την ποντιακή καταγωγή σου. Ένας γνήσιος Ολυμπιονίκης, στην παλαίστρα, αλλά και στη ζωή σου. […]
O π. Ευθύμιος Μερτζάνης, ο Αλέκος Ποζίδης και ο Παναγιώτης Μαυρομάτης κατά τη διάρκεια της δεξίωσης μετά το μνημόσυνο (φωτ.: Ευθ. Μερτζάνης)
»Με τον αγώνα σου, την αυτοθυσία σου, τη μεταμέλεια και την ταπεινότητά σου, δικαιούσαι και μια θέση στην αιωνιότητα, μα πιο πολύ ελπίζουμε στο έλεος του Θεού και προσευχόμαστε για την ανάπαυσή σου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Αιωνία η μνήμη του» καταλήγει το κείμενο της οικογένειας.
Μετά το τέλος του μνημόσυνου παρατέθηκε δεξίωση.