Ιδρύθηκε σε παράπηγμα τον Μάρτιο του 1925 από τους πρόσφυγες εκείνης της περιοχής, κυρίως Εφεσίους. Το 1926 έστησαν τον πρώτο ξύλινο ναό δουλεύοντας όλοι μαζί. Τον γέμισαν με ιερά κειμήλια που είχαν μεταφέρει από την Μ. Ασία. Των Βαΐων του 1926 τελέστηκε η πρώτη Θεία Λειτουργία.
Το 1928 έγινε ενοριακός ναός και το 1935 ο αρχιερατικός επίτροπος Νέας Κοκκινιάς Γερβάσιος έθεσε τον θεμέλιο λίθο για μεγαλύτερη εκκλησία (σταυροειδή με οκταγωνικό τρούλο) σε σχέδια του Πόντιου αρχιτέκτονα Ηλία Σπανάκη.
Η αποπεράτωση έγινε τμηματικά. Εγκαινιάστηκε το 1948.
Πρώτοι ιερείς
1926-35: αρχιμ. Ιερεμίας, ιερεύς Παπαμανώλης, αρχιμ. Χρυσόγονος Καζόπουλος και οι ιερείς Λεόντιος Αβραμίδης, Παν. Αξαρίου, Εμμαν. Βακόλας και Παπαπέτρος. Από 3/1/1931 έως 1/10/1936 υπηρέτησε ως διάκονος ο Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης, μετέπειτα μητροπολίτης Πειραιώς.
- Με πληροφορίες από το βιβλίο της Αρχοντίας Παπαδοπουλου Η Αττική Νίκαια.
