Πρωτοπόρος και ανεξάντλητη έφυγε χθες βράδυ από τη ζωή στα 91 της χρόνια η Ανιές Βαρντά, το αγαπημένο κορίτσι του σινεμά και μια από τις σημαντικότερες Ευρωπαίες δημιουργούς της εποχής μας. Χτυπημένη από καρκίνο, πέθανε σπίτι της με την οικογένειά της σχεδόν ένα 24ωρο προτού εγκαινιάσει μια έκθεση στο Σομόν σιρ Λουάρ, στην κεντρική Γαλλία.
Η Ανιές (ή Αρλέτ, όπως ήταν το βαπτιστικό της) γεννήθηκε το 1928 στο Βέλγιο, κόρη της Γαλλίδας Κριστιάν και του Μικρασιάτη Ευγένιου Βάρδα.
Η Γαλλία έγινε πατρίδα της οικογένειας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν για να προστατευτεί ζούσε σε μια βάρκα έξω από τη Σετ στο νότιο τμήμα της χώρας. Η Ανιές Βαρντά σπούδασε Λογοτεχνία και Κοινωνιολογία στη Σορβόνη (αν και θεωρούσε τους Παριζιάνους συμφοιτητές της παρωχημένους και βαρετούς), και συνέχισε με σπουδές στην Καλών Τεχνών πάνω στην Ιστορία και στη Φωτογραφία.
Αρχικά εργάστηκε ως φωτογράφος γάμων, βαπτίσεων και καθημερινών σκηνών, ώσπου ο φίλος της Ζαν Βιλάρ τη διόρισε φωτογράφο στο νεοσύστατο θέατρό του, το Théâtre National Populaire. Σινεμά ξεκίνησε να κάνει το 1955, με το με το La Pointe Courte που, για πολλούς, θεωρείται το σημείο εκκίνησης της nouvelle vague.
Στις ταινίες της έδινε έμφαση στα εξωτερικά πλάνα και χρησιμοποιούσε ερασιτέχνες ηθοποιούς κινούμενη στο σύνορο ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και στη μυθοπλασία. Ο όρος που η ίδια χρησιμοποιούσε για τα φιλμ της είναι «σινεγραφή», που σημαίνει ότι στηρίζονται στην ιδέα του δημιουργού και εμποτίζονται από χαρακτηριστικά του ντοκιμαντέρ και λογοτεχνικές αναφορές αξιοποιώντας το συμβολισμό για να μιλήσουν για τις πιο ουσιαστικές μορφές της ζωής και της σκέψης, τον άνθρωπο και, συνήθως, τον άνθρωπο της καθημερινότητας ή του περιθωρίου.
Η διασημότερη ταινία της Ανιές Βαρντά είναι το Κλεό από τις 5 ως τις 7. Για το έργο της τιμήθηκε με βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών, το Φεστιβάλ Βενετίας, το Φεστιβάλ Βερολίνου, τα Σεζάρ, το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Το τρέιλερ του αυτοβιογραφικού φιλμ «Varda by Agnès»
Αγαπώντας πάντα την έκπληξη η Ανιές Βαρντά έκανε τη μεγάλη… ανατροπή το 2017, με το ντοκιμαντέρ Πρόσωπα και Ιστορίες που συν-σκηνοθέτησε με τον JR. Μετά από επτά δεκαετίες συνεχούς και αυτόνομης δουλειάς βρέθηκε υποψήφια για Όσκαρ Ντοκιμαντέρ ξετρελαίνοντας το αμερικανικό κοινό. Όμως, πέρα από κάθε άλλο χαρακτηρισμό Βαρντά ήταν φεμινίστρια.
Το 1959 παντρεύτηκε με τον Ζακ Ντεμί, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 1990. Μαζί απέκτησαν μία κόρη, έναν γιο και πέντε εγγόνια. «Τι ονειρεύομαι τώρα; Μόνο να πεθάνω γαλήνια. Στην ηλικία μου είναι ένα όνειρο. Να μην πεθάνω σε ένα ατύχημα, να μην αρρωστήσω. Το να πεθάνεις γαλήνια είναι ένα υπέροχο όνειρο. Αλλά μέχρι τότε δουλεύω, είμαι πολύ ζωντανή, απολαμβάνω τα εγγόνια μου, έχω πέντε, απολαμβάνω τόσα πολλά πράγματα. Αλλά είμαι επίσης κουρασμένη. Όπως είναι φυσικό. Είναι κι αυτό μέρος του παιχνιδιού», είχε δηλώσει πριν από έναν χρόνο στο Flix.