Ογδόντα τέσσερις πυκνογραμμένες σελίδες (με 8άρια στοιχεία, όπως θα λέγαμε στη γλώσσα των τυπογράφων), περιγράφουν καταλεπτώς τα εκθέματα του Dokumentationszentrum Reichsparteitagsgelände όπως είναι ο πλήρης τίτλος του (του Dokuzentum, για συντομία), της Νυρεμβέργης. Τα εκθέματα που περιγράφονται είναι κοντά 2.000, και ανάμεσά τους βρίσκουμε από πακέτα τσιγάρων και καρτ ποστάλ μέχρι μπρούντζινες προτομές του Χίτλερ –αντικείμενα που αξιοποιήθηκαν στο χτίσιμο του μύθου και της ισχύος του Φύρερ–, αλλά και ντοκουμέντα από τις θηριωδίες των Ναζί ανά τον κόσμο, μέχρι και το τέλος του Β΄ ΠΠ και τη Δίκη της Νυρεμβέργης.
Πράγματα γνωστά, θα σκεφτείτε, και σε κάποιον βαθμό θα έχετε δίκιο.
Ωστόσο πόσοι ξέρουν γιατί επιλέχθηκε η Νυρεμβέργη ως βάση του ναζιστικού κόμματος (NSDAP), ποια ήταν η πορεία του Χίτλερ από το «Πραξικόπημα της μπιραρίας» (1923) στο Μόναχο μέχρι την ανάληψη της εξουσίας το 1934, τι ρόλο έπαιξαν στη διαμόρφωση της φρίκης φωτογράφοι και αρχιτέκτονες;
(Φωτ.: Χριστίνα Κωνσταντάκη)
Αυτά και άλλα πολλά (πάρα πολλά) έχουν πλέον την ευκαιρία να διαβάσουν οι Έλληνες επισκέπτες του μουσείου μετά την αξιέπαινη πρωτοβουλία του Συλλόγου Ποντίων Νυρεμβέργης, είτε βρεθούν στους επιβλητικούς χώρους του ως τουρίστες, είτε ως δάσκαλοι και μαθητές σε εκπαιδευτική εκδρομή.
Στο εμβληματικό Dokuzentrum Nürnberg βρέθηκε προχθές και το pontos-news.gr, για την παρουσίαση του ελληνόγλωσσου οδηγού.
Όσο κι αν έχουν κακοποιηθεί οι έννοιες, σεμνά και ταπεινά έγινε η εκδήλωση – η ουσία άλλωστε δεν χρειάζεται φανφάρες, αναδεικνύεται από μόνη της. Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο δρ Λουκάς Λυμπερόπουλος (ο οποίος μέσα από μια σειρά διαφανειών πρόβαλε εικόνες από την Ελλάδα της Κατοχής, εν πολλοίς άγνωστες στο κοινό, αλλά και το θέμα των αποζημιώσεων) και ο Αργύρης Σφουντούρης (επιζών Διστόμου, συνταξιούχος καθηγητής Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Ζυρίχης) ο οποίος, αφού κατά την ομιλία του αναφέρθηκε εκτενώς στο Δίστομο, στο τέλος της βραδιάς κλήθηκε να περιγράψει στα μελη της παιδικής χορωδίας του ελληνικού σχολείου της πόλης πώς έγινε κι επέζησε από τη φοβερή σφαγή.
Των ομιλιών προηγήθηκαν χαιρετισμοί από τη γενική πρόξενο της Ελλάδας στο Μόναχο Παναγιώτας Κωνσταντινοπούλου, τον διευθυντή του Dokuzentrum Ερνστ Ντιρλ, τον διευθυντή του Γραφείου Πολιτισμού και Ψυχαγωγίας της Νυρεμβέργης Γιούργκεν Μάρκβιρτ, τον πρόεδρο του Συλλόγου Ποντίων Νυρεμβέργης Δημήτρη Λαμπρόπουλο, τη μεταφράστρια του τεύχους Βίκυ Προκόπη και τον διευθυντή του Γραφείου Ενσωμάτωσης Νυρεμβέργης Φρίντριχ Ποπ. Κοινός τόπος στους χαιρετισμούς και τις ομιλίες, η ανάγκη επαγρύπνησης απέναντι στο φάντασμα του Ναζισμού και του ολοκληρωτισμού.
Δ. Λαμπρόπουλος: Η έκδοση αυτή δεν απευθύνεται στους χιλιάδες Έλληνες επισκέπτες του μουσείου –που δεν υπάρχουν–, αλλά στους χιλιάδες Έλληνες νεκρούς από τους Ναζί – που υπήρξαν.
Το υψηλό κόστος της έκδοσης (η οποία καθυστέρησε ένα εξάμηνο λόγω βέτο που άσκησε το τουρκικό προξενείο) αντιμετωπίστηκε αφενός με την οικονομική και ηθική στήριξη που παρέσχε στην προσπάθεια το ελληνικό προξενείο του Μονάχου (υπό την αιγίδα του οποίου πραγματοποιήθηκε και η χθεσινή εκδήλωση) και η δημοτική Αρχή της Νυρεμβέργης, αφετέρου με… οικονομία σε γλέντια και χοροεσπερίδες. Άλλωστε ο ΣΠΝ σταθερά «αρνείται το ρόλο της φολκλορικής ζαρντινιέρας και παραμένει στο όρυγμα του πολιτικού ακτιβισμού και των σαμποτέρ των ομογενειακών στερεότυπων», και το αποδεικνύει.
Δημήτρης Λαμπρόπουλος (φωτ.: Susanna Eibersch)
Ωστόσο η δράση του ΣΠΝ δεν σταματά εδώ. Παράλληλα με την έκδοση του οδηγού προκήρυξε υποτροφία 2.500€ σε μεταπτυχιακό φοιτητή Ιστορίας στο ερευνητικό αντικείμενο της «ανάδειξης του ρόλου της καϊζερικής Γερμανίας στη Γενοκτονία του λαού των Ερέρων1 και της επαγωγής αυτού στη Γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού». Επίσης, «ως νομοτελειακά επόμενη δράση» φιλοδοξεί την έκδοση του ελληνόγλωσου πλοηγού επισκέπτη και της αίθουσας 600 («Saal 600»), της δικαστικής αίθουσας δηλαδή στην οποία έγιναν οι περίφημες Δίκες της Νυρεμβέργης.
Σήμερα πλέον μπορούμε να πούμε ότι ο Βησσαρίων (ο Τραπεζούντιος) θα ήταν περήφανος.
Υ.Γ.: Το pontos-news.gr θα ήθελε να ευχαριστήσει θερμά τη Susanna Eibersch και τους δύο εξ αγχιστείας Πόντιους Νυρεμβέργης Βαγγέλη και Αποστόλη. Χωρίς την πρώτη δεν θα υπήρχε άρθρο, χωρίς τους δεύτερους θα παλεύαμε ακόμα με τη Φρειδερίκη…
_____
1. Η γενοκτονία των Ερέρων (Χερέρο) και των Νάμα είναι ομαδικό έγκλημα που διαπράχθηκε στη Ναμίμπια κατά τη διάρκεια της κατοχής της από τη Γερμανία η οποία την είχε περιλάβει στις κτήσεις της σαν προτεκτοράτο, υπό την επωνυμία Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική. Η γενοκτονία ξεκίνησε το 1904, διήρκεσε επί τουλάχιστον μία δεκαετία και ήταν η πρώτη στα παγκόσμια χρονικά. Οδήγησε στο σφαγιασμό εκατοντάδων χιλιάδων γηγενών των φυλών Χερέρο και Νάμα, ενώ πάρα πολλοί ακόμη ιθαγενείς πέθαναν από ασιτία, δίψα, καταναγκαστικά έργα, βασανιστήρια και άλλες στερήσεις που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. Το επίσημο Γερμανικό κράτος αναγνώρισε, ύστερα από διεθνείς πιέσεις, τη γενοκτονία ζητώντας συγνώμη από τους απογόνους των θυμάτων, αλλά αρνήθηκε να καταβάλει οποιουδήποτε είδους αποζημίωση (πηγή: el.wikipedia.org).
