Εύα πώς ν’ ευτάει ’κί ξέρ’, ντόισον άντραν να παίρ’,
όλ’τς τ’ αγούρ’τς λέει κουσουρλήδας, τ’ άλλ’τς κοντούς και τ’ άλλ’τς μακρύδας.
Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν σε ένα από τα σατιρικά ποιήματα της ποντιακής διαλέκτου που έχει καταγράψει ο Στάθης Ευσταθιάδης στο έργο του Τα τραγούδια του ποντιακού λαού. Τίτλος του ποιήματος είναι «Κακοπαγιάνευτος», λέξη η οποία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, σημαίνει «γυναίκα δύσκολη στην εκλογή του άντρα, ιδιότροπη».
«Τι να κάνει η Εύα η μαύρη, τι είδους άντρα να πάρει; Της βρομάει ο κοντός, της μυρίζει ο ψηλός» είναι η απόδοση των στίχων στα νεοελληνικά.
Ο Άνθιμος Α. Παπαδόπουλος στο Ιστορικό λεξικό της ποντικής διαλέκτου με τη λέξη κακόπαρτος (επίθετο από τη Χαλδία) περιγράφει και τη νύφη που δύσκολα συναινεί στο γάμο. «Τ’ αρχοντόπουλον κακόπαρτον και καλοκυβέρνητον» λέει η παροιμία που καταγράφει, η οποία σημαίνει ότι η νύφη δεν συναινεί για το γάμο αλλά στη συνέχεια προσαρμόζεται στη νέα κατάσταση.
- Βρείτε, μάθετε και διαδώστε την έννοια ακόμα περισσότερων ποντιακών λέξεων και φράσεων στο λεξικό του pontos-news.gr.