Νομική βάση για την αλλαγή του ελληνικού νόμου του 1983 για τις ομαδικές απολύσεις δίνει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την ΑΓΕΤ Ηρακλής. Η ελληνική Δικαιοσύνη είχε στείλει προδικαστικό ερώτημα για την υπόθεση της ελληνικής βιομηχανίας, ζητώντας να μάθει εάν η προηγούμενη διοικητική έγκριση που απαιτείται (από το υπουργείο Εργασίας) είναι σύμφωνη με την οδηγία για τις ομαδικές απολύσεις και την ελευθερία εγκατάστασης που κατοχυρώνεται από τις Συνθήκες.
Η ΑΓΕΤ έχει προσφύγει στα δικαστήρια καθώς δεν μπορεί να κάνει 236 απολύσεις στο εργοστάσιο της Χαλκίδας. Μετά και την εισήγηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η απόφαση είναι πλέον στα χέρια του ΣτΕ.
Κατά την κρίση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου η ελληνική νομοθεσία θέτει περιορισμούς στις ομαδικές απολύσεις αλλά υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις ώστε να μην παραβιάζει την βασική αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ελεύθερη εγκατάσταση των επιχειρήσεων. Ακόμα, έκρινε ότι η πρόβλεψη ότι ο υπουργός Εργασίας μπορεί να μην επιτρέπει ομαδικές απολύσεις για λόγους δημοσίου συμφέροντος είναι εν μέρει συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Σύμφωνα με το naftemporiki.gr, το ευρωπαϊκό δικαστήριο αφήνει στην κρίση του ΣτΕ την εξέταση της ορθής εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας στην υπόθεση της ΑΓΕΤ, επισημαίνοντας, όμως, ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί στην πράξη κάθε δυνατότητα του εργοδότη να προβεί σε ομαδικές απολύσεις.
«Δικαίωση των ελληνικών θέσεων», λέει το υπουργείο Εργασίας
Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εργασίας χαρακτηρίζει «δικαίωση των ελληνικών θέσεων» την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. «Κρίνει ότι η ρύθμιση είναι συμβατή με το ενωσιακό δίκαιο και ζητεί την εξειδίκευση των κριτηρίων, βάσει των οποίων οι ελληνικές αρχές εξετάζουν τα σχέδια των ομαδικών απολύσεων», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Υπουργείο Εργασίας: Η απόφαση δεν αφορά τα ισχύοντα όρια των ομαδικών απολύσεων, αλλά τη διοικητική προέγκρισή τους και τα κριτήρια λήψης των σχετικών αποφάσεων.
Συνεπώς, επισημαίνει το αρμόδιο υπουργείο, η Ελλάδα μπορεί να συμμορφωθεί με την απόφαση του δικαστηρίου με τροποποιήσεις των ισχυουσών διατάξεων, διατηρώντας ένα σύστημα ουσιαστικής διοικητικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων και όχι καταργώντας το.