Τον 19ο αιώνα οι γυναίκες των ανώτερων τάξεων χρησιμοποιούσαν καπέλα και παρασόλια προκειμένου να απολαμβάνουν την εξοχή χωρίς να καίγονται από τον ήλιο. Το λευκό δέρμα ήταν ενδεικτικό της κοινωνικής τους κατάστασης καθώς όσες ήταν μαυρισμένες συνήθως δούλευαν στα χωράφια.
Τον 21ό αιώνα, πάλι, τα πρότυπα ομορφιάς είναι τελείως διαφορετικά: το μαυρισμένο δέρμα είναι θεωρητικά δείγμα καλής υγείας.
Πολλοί για να μαυρίσουν πιο γρήγορα καταφεύγουν στην υπεριώδη ακτινοβολία θεωρώντας ότι πρόκειται για τον πιο ασφαλή τρόπο. Το σολάριουμ, όπως είναι πιο γνωστό, άρχισε να κατακτά την αγορά μετά το 1990 αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά δεδομένα που να επιβεβαιώνουν ότι είναι ακίνδυνο.
Όπως αναφέρει το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ), η επιστημονική επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα καταναλωτικά προϊόντα θεωρεί πολύ πιθανό ότι η χρήση των σολάριουμ (είτε με UVB, είτε με UVA ακτινοβολία) να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κακοήθους μελανώματος ή μελανώματος στα μάτια.
Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από τα κράτη-μέλη να εντείνουν τους ελέγχους ασφαλείας των σολάριουμ και των υπηρεσιών τεχνητού μαυρίσματος που παρέχονται από ινστιτούτα ομορφιάς και αδυνατίσματος, και από γυμναστήρια. Με βάση κοινοτικές οδηγίες, αλλά και με βάση το ευρωπαϊκό πρότυπο ασφάλειας, η UV ακτινοβολία ενός σολάριουμ δεν πρέπει να ξεπερνά το 0,3 W/ανά τετραγωνικό μέτρο.
Σε κάποια κράτη-μέλη ακόμα και το 90% των σολάριουμ που ελέγχθηκαν ήταν πάνω από αυτό το όριο.
Σύμφωνα με το ΚΕΠΚΑ η χρήση των σολάριουμ πρέπει να αποφεύγεται:
- Από νέους κάτω των 18 ετών γιατί ο κίνδυνος εμφάνισης μελανώματος από το τεχνητό μαύρισμα είναι ιδιαίτερα υψηλός σε αυτές τις ηλικίες.
- Από όσους έχουν κρεατοελιές, ανοιχτό χρώμα δέρματος ή φακίδες.
- Από όσους έχουν μελάνωμα ή οικογενειακό ιστορικό μελανώματος.
Επίσης, «χρυσή» συμβουλή είναι ο χρόνος παραμονής στο σολάριουμ να εξαρτάται από τον τύπο δέρματος, ενώ η προφύλαξη των ματιών είναι απαραίτητη.