Πέρασε και το Eurogroup της 9ης Μαΐου, την ημέρα των γενεθλίων της ώριμης πόρνης, και το θεατρικό σκηνικό, από καιρό στημένο, πρόσφερε άλλο ένα επεισόδιο ντροπής αλλά και απογοήτευσης στους κατοίκους της χρεωκοπημένης Ελλάδος. Αν και το κείμενο της ανακοίνωσης της χθεσινής σύναξης δεν αφήνει επί της ουσίας αμφιβολίες για το τι εννοεί, εντούτοις είναι διατυπωμένο κατά τέτοιο θολό τρόπο, ώστε αφενός να μην ξεσηκώνει τον θιγόμενο ελληνικό λαό που συνεχίζει να φορτώνεται όλο και περισσότερα βάρη από τους Ευρωπαίους τιτλούχους (των Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων), αφετέρου να μπορούν οι σημερινοί ψεύτες, που κατέλαβαν ως λάφυρο τον κυβερνητικό μηχανισμό εξαιτίας της φαυλότητας των προηγούμενων κυβερνήσεων, να χρησιμοποιούν τις δήθεν υποσχέσεις και τα ανύπαρκτα θετικά της ανακοίνωσης σαν παραπλανητικό περιτύλιγμα των πολιτικών σοφιστειών που τους κρατούν ακόμη (μέχρι πότε άραγε;) στις καρέκλες της πρόστυχης εξουσίας. Όμως η ανακοίνωση είναι σε περισσότερα του ενός σημεία σαφέστατη, και διευκρινίζει ότι η όποια συζήτηση για το χρέος ξεκινήσει, εφόσον μια τέτοια συζήτηση κριθεί αναγκαία μετά από κάποια χρόνια, θα μπει στην ουσία μόνον εφόσον θα έχει ολοκληρωθεί η τήρηση των «προαπαιτούμενων».
Το λέει και η ίδια η λέξη για τους γνωρίζοντες ελληνικά, δηλαδή πρέπει να προηγηθεί η εφαρμογή (όχι μόνο η ψήφιση) όλων των μέτρων που επιβάλλονται και στη συνέχεια να εξεταστεί η κατάσταση με σκοπό να διαπιστωθεί αν και κατά ποίον τρόπο θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για να γίνει η αποπληρωμή του χρέους με πιο ανώδυνο τρόπο, ουσιαστικά εντός μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος από αυτό που προβλέπεται σήμερα, από τις επόμενες γενιές.
Δυστυχώς, όλα αυτά τα προαπαιτούμενα είναι τόσο βαριά, που δεν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να τα αντέξει ο ελληνικός λαός. Αυτό είναι περισσότερο από βέβαιο με ρεαλιστικούς όρους (όσο βέβαιο μπορεί να είναι κάτι που αφορά το μέλλον) και το να συμβεί η παταγώδης κατάρρευση είναι θέμα χρόνου και το πότε ακριβώς θα το αποφασίσουν οι συγκυρίες.
Θα μπορούσε συνεπώς να σταματήσει εδώ η προσπάθεια να γίνει κατανοητό από τον αναγνώστη γιατί το άμεσο ελληνικό μέλλον θα είναι δραματικό.
Όμως, αν χάριν υποθέσεως δεχθούμε, επειδή πάντα το μέλλον είναι αβέβαιο, ότι ένας-ένας και όλοι μαζί οι φορολογούμενοι της χώρας, συνεχώς για μια σειρά ετών, θα καταπλήξουν τον κόσμο εμφανίζοντας τον καλύτερο δυνατό εαυτό τους, τίθεται το αμείλικτο ερώτημα: με ποιο πολιτικό προσωπικό θα επιτευχθεί το ακατόρθωτο; Με τον Μπαλτά και τον Δρίτσα; Με τον Φίλη και τον Σταθάκη; Με τον Μάρδα και τον Κουράκη; Με τον Πολάκη και την Αναγνωστοπούλου, ή μήπως με τη Χρυσοβελώνη και τη Φωτίου; (Η κυρία Τασία έφυγε νωρίς.)
Αν δεν αυξηθεί ο πλούτος της χώρας, μεθοδικά και με διάρκεια, δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν αναπτυξιακά βήματα. Χρειάζονται σοβαρές επενδύσεις για να φέρουν σύγχρονη τεχνολογία, να δημιουργήσουν νέες παραγωγικές θέσεις εργασίας (και όχι παρασιτικές θέσεις σε κάποια γραφεία πολυεθνικών ή σε κάποια καταστήματα πώλησης εισαγομένων καταναλωτικών ειδών) για να διευρυνθεί έτσι και η φορολογική βάση.
Ας μην επιμείνει κι άλλο ο κ. Μάρδας, δεν πρόκειται να βρει ούτε έναν επενδυτή μεταξύ των προσφύγων και των παρανόμως εισελθόντων στη χώρα.
Δυστυχώς, όχι μόνον οι δύσμοιροι πρόσφυγες και μετανάστες δεν πρόκειται να επενδύσουν, αλλά και κανείς από αυτούς που θα μπορούσαν να επενδύσουν σε μια χώρα με αναπτυξιακές προοπτικές, επειδή ακριβώς η Ελλάδα δεν διαθέτει αναπτυξιακές προοπτικές. Το αντίθετο, με δεδομένο ότι το κεφάλαιο είναι δειλό και θέλει σιγουριά, με καθεστώς capital controls, με φορολογική κόλαση που διώχνει τους Έλληνες επιχειρηματίες στο εξωτερικό, με κίνδυνο οι υποψήφιοι επενδυτές να χάσουν τα λεφτά τους προκειμένου να σωθούν κάποιοι αποτυχημένοι τραπεζίτες, θα αργήσουμε δυστυχώς να δούμε σοβαρούς επενδυτές και για τα επόμενα χρόνια προβλέπεται να βλέπουμε μόνο «κοράκια» να αρπάζουν ό,τι καλό έχει απομείνει από το διαρκές ξεπούλημα.
Ακούστηκε από τον λαλίστατο υπουργό Φίλη ο τριπλός προπαγανδιστικός ισχυρισμός, ότι τα πρώτα σημάδια της ανάπτυξης είναι το «πρωτογενές πλεόνασμα», η αύξηση των εξαγωγών και η έστω και μικρή μείωση της ανεργίας. Ότι το «πρωτογενές πλεόνασμα» είναι στην πραγματικότητα έλλειμμα, που δεν μπορεί καν να καμουφλαριστεί, έπρεπε να το ήξερε ο κ. Φίλης και ας μην πήγε σε πανεπιστήμιο. Όσον αφορά τις εξαγωγές, ας μάθει ο κ. Φίλης ότι τα επίσημα στοιχεία για το σύνολο των ελληνικών εξαγωγών εμφανίζουν μείωση 5,3% στο 2015 σε σχέση με το 2014, οι δε εξαγωγές μας στα Βαλκάνια που καλύπτουν πάνω από το 20% του συνόλου είναι εν πολλοίς συγκυριακές διότι σε πολύ μεγάλο ποσοστό αφορούν εξαγωγές προϊόντων πετρελαίου και οι αριθμοί αυτοί ανατρέπονται γρήγορα και σε κάθε περίπτωση δεν αποτελούν αποτέλεσμα κάποιας πρόσφατης αναπτυξιακής προσπάθειας. Τέλος, ας σταματήσει και την προπαγάνδα για την μείωση της ανεργίας. Μπορεί να προσθέσει στους ανέργους τους Έλληνες μετανάστες που εγκατέλειψαν την Ελλάδα –μια πρόσθεση είναι μόνο, θα τα καταφέρει–, και θα διαπιστώσει ότι στην ουσία η ανεργία έχει αυξηθεί και δυστυχώς θα συνεχίσει να αυξάνεται όσο κυβερνούν τη χώρα οι σημερινοί φωστήρες.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ενός κακού μύρια έπονται, και η οικονομική κατάρρευση έχει άμεσες συνέπειες και στο επίπεδο ασφάλειας της χώρας.
Τα μηνύματα από το Αιγαίο μόνο ηρεμιστικά δεν είναι, και σε συνδυασμό με τη θρασύτητα που έχουν αναπτύξει πρόσφατα Σκόπια και Τίρανα θα πρέπει κάποιοι αρμόδιοι να ξυπνήσουν (ας το προσπαθήσουν, ίσως τα καταφέρουν) και να αναζητήσουν συμπληρωματικούς συμμάχους στους ήδη υπάρχοντες.