Τέλη Αυγούστου του έτους 2014, ενόψει της ψήφισης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, ο Νίκος Φίλης, δημοσιογράφος της –γνωστού ιδεολογικού ρεύματος– Αυγής, επιχειρηματολόγησε κατά της προσθήκης σχετικής πρόβλεψης για τη Γενοκτονία του Ελληνισμού. Συγκεκριμένα, έγραφε ο Ν. Φίλης στο άρθρο του: «Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας. Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος ποτέ δεν προέβαλε στα διεθνή φόρα θέμα αναγνώρισης αυτής της “Γενοκτονίας”, σε αντίθεση με τους Αρμένιους, οι οποίοι επεχείρησαν και πέτυχαν για τη δική τους περίπτωση απόφαση της γαλλικής Γερουσίας. Αντιθέτως, η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου, είχε προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης περί Γενοκτονίας, μετά μάλιστα την αντίδραση της τουρκικής πλευράς. Η απόφαση αναδεικνυόταν σε “αγκάθι” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις».
Χωρίς να φέρει την ιδιότητα του κρατικού λειτουργού τότε, προπαγάνδιζε ελεύθερα εις βάρος των Δικαίων του Ελληνισμού, χαϊδεύοντας συγχρόνως το κομματικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα ο προαναφερθείς –και άνευ πτυχίου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης– κομματικός δημοσιογράφος, διορίσθηκε από τον κ. πρωθυπουργό υπουργός Παιδείας, επιφορτισμένος με τη χάραξη της πολιτικής για τους μαθητές του Έθνους. Με λίγα λόγια, έχοντας το καθήκον να δώσει ελληνική πορεία στο φως της γνώσης των μαθητών.
Ως υπουργός Παιδείας, λοιπόν, επανέλαβε τις ανθελληνικές του ιδέες σε ό,τι αφορά τη Γενοκτονία του Ελληνισμού. Τόλμησε να πει ότι δεν είναι Γενοκτονία αλλά Εθνοκάθαρση, και είχε το θράσος να προσθέσει ότι αναγνωρίζει τον πόνο των Ποντίων, αλλά Γενοκτονία πάντως δεν ήταν.
Μετά τη γενική κατακραυγή για τις τουρκογενείς αυτές δηλώσεις του Ν. Φίλη, ο ίδιος μόλις χθες, σε τρίτο του χτύπημα, έκανε λόγο για «παλαιότερα και νέα στερεότυπα που έχουν κρατήσει τη χώρα μας σε μια ζωή χαμένων ευκαιριών»! Δεν είχαμε την τύχη να βρεθεί ένας δημοσιογράφος και να τον ρωτήσει τι ακριβώς εννοεί αυτός ο… ογκόλιθος της παραπληροφόρησης, της ιστορικής ανακρίβειας και της στρατευμένης γραφίδας.
Ποια είναι τα παλαιότερα και νέα στερεότυπα; Πώς έχουν κρατήσει τη χώρα μας πίσω; Και κυρίως, σε ποιες χαμένες ευκαιρίες αναφέρεται;
Ο κ. πρωθυπουργός εμπιστεύθηκε την ευθύνη της Ελληνικής Παιδείας στα χέρια και τις ιδεοληπτικές εμμονές ενός ανθρώπου ο οποίος είναι μαθημένος στην εύκολη προπαγάνδα και στην κενότητα των λόγων του. Ενός ανθρώπου ο οποίος πίστεψε ότι ήρθε η ώρα να εξωτερικεύσει τις ιστορικές του διαστροφές, απευθυνόμενος όχι σε κομματικό ακροατήριο αυτήν τη φορά, αλλά στον Ελληνικό Λαό.
Επειδή δεν έχουμε ακόμη απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα τι ήταν αυτό που ανάγκασε τον Ν. Φίλη να ανακινήσει ένα εθνικό ζήτημα που πονάει όλους τους Έλληνες, με τρόπο φιλότουρκο τουλάχιστον, για να μην χρησιμοποιήσουμε πιο καχύποπτες λέξεις, αρκούμαστε προς το παρόν να ζητήσουμε από τον κ. πρωθυπουργό να τον απομακρύνει από το υπουργείο Παιδείας, δείχνοντας έτσι ότι εκείνος κυβερνά και όχι άλλου είδους συμφέροντα ή κύκλοι, εσωτερικοί ή/και εξωτερικοί.
Αυτό ήταν το αίτημα της συγκέντρωσης όλων των Ελλήνων στο Σύνταγμα. Ένα αίτημα δίκαιο. Να φύγει ο Ν. Φίλης που δεν είναι αρνητής της Γενοκτονίας, αλλά των Δικαίων του Ελληνισμού. Ένα αίτημα που απορρέει από το τεράστιο εθνικό μας καθήκον.
Πρέπει να έχουμε όλοι κατά νου ότι χρωστάμε «και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ’ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί».*
Παναγιώτης Μπαλακτάρης, δικηγόρος.
_______
*Κωστής Παλαμάς, «Η λειτουργία δεν τέλειωσε».
