Το βίντεο που ακολουθεί μας το έστειλε ο φίλος Μαχμούτ, από το ελληνόφωνο χωριό Όχσοχο Σουρμένων. Περιδιαβαίνει η ίδιος τα σταλία,* μας δείχνει μέρος της χλωρίδας του λιβαδιού, μιλάει για τα χρόνια που τα σταλία έσφυζαν από βουκολική ζωή και προβληματίζεται κι αυτός για την ερήμωση της υπαίθρου.
Προβληματίζεται γιατί ερημώνονται τα χωριά, γιατί χάνεται η παράδοση, χάνεται η γλώσσα. Πριν αρχίσει το τραγούδι-μοιρολόι μάς δίνει τη χαρά ότι δεν έχουν τελειώσει όλα, ότι υπάρχει ελπίδα, αφού εκείνοι που κατοικούν σε πολιτείες κοντά στα χωριά τους, τα επισκέπτονται. Επισκέπτονται τα λιβάδια, τα σταλία, τα κώμια και τα παρχάρια, συμβάλλοντας έτσι στην επιβίωση του πολιτισμού του Πόντου.
Δεν θα κάνουμε απόδοση στα νεοελληνικά, γιατί η γλώσσα του Μαχμούτ του Πόντιου είναι πεντακάθαρη. Να είσαι καλά παιδά…
______
*Σταλία: λιβάδια κοντά στα χωριά. Σε μεγαλύτερο υψόμετρο ήταν τα κώμια, και πιο ψηλά, στις κορυφές, τα παρχάρια.
