Η μυθολογία λέει ότι στην Αρητιάδα των αρχαίων Ελλήνων, στο σημερινό Γκιρεσούν Αντασί (Giresun Adası), είχαν βρει καταφύγιο οι Στυμφαλίδες Όρνιθες όταν τις εκδίωξε ο Ηρακλής από τη Στυμφαλία. Τα μυθικά αυτά πλάσματα είχαν χρησιμοποιήσει τα φτερά τους ως δολοφονικά βέλη εναντίον των Αργοναυτών. Στη νήσο του Άρη, υπήρχε και ναΐσκος προς τιμήν βασιλισσών των Αμαζόνων ενώ οι αργότερα οι χριστιανοί έφτιασαν και ένα ναΐσκο του Αγίου Φωκά, επισκόπου Σινώπης και προστάτη των ναυτικών.
Βασικά αξιοθέατα είναι τα ερείπια του ναού του 3ου αιώνα και τα ερείπια του μοναστηριού της βυζαντινής περιόδου.
Και το 2015 η Αρητιάδα, το μεγαλύτερο νησί στον Εύξεινο Πόντο που μπορεί να κατοικηθεί και το οποίο έχει ανακηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος, μονοπώλησε το τουριστικό ενδιαφέρον. Κάνοντας τον απολογισμό της φετινής τουριστικής κίνησης ο υποδιευθυντής της Διεύθυνσης Τουρισμού της νομαρχίας Κερασούντας, Χουλουσί Γκιουλέτς ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οι επισκέπτες μένουν έκθαμβοι και απορούν πώς είναι δυνατό να υπήρχε τόση δραστηριότητα σε ένα νησί 40 στρεμμάτων».
Το ένα ναυτικό μίλι που χωρίζει τις ακτές της Κερασούντας με την Αρητιάδα καλύπτεται με συχνά δρομολόγια πλοιαρίων. Το νησί, που είναι και προστατευόμενη περιοχή καθώς εκεί αναπαράγονται πουλιά, δεν είναι επισκέψιμο από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο.
