Κυβέρνηση τύπου ΜΚΟ

Ένα μεγάλο πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης είναι η έλλειψη υπευθυνότητας και πείρας στη διαχείριση κρατικών υποθέσεων, με τη νοοτροπία του ακτιβισμού, της αυτοδικίας και τον καταλήψεων να αποτελεί βασικό συστατικό και κοινή συνισταμένη των περισσότερων υπουργών της κυβέρνησης και φυσικά του ίδιου του πρωθυπουργού.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια ομάδα ανθρώπων που θεωρεί ότι διοικεί μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση ή μια πολιτική οργάνωση της Αριστεράς, και όχι ένα κράτος και μια χώρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο οπορτουνισμός και η ελαφρότητα με την οποία διαχειρίστηκαν την υπόθεση της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων, τάζοντας «λαγούς με πετραχήλια» στους πάντες, καθώς και η διαχείριση της περιβόητης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, που κανείς δεν κατάλαβε τι –και κυρίως γιατί– έκανε η κυβέρνηση επί έξι μήνες, μέχρι που φτάσαμε στο απροχώρητο, από το οποίο «γεννήθηκε» το τρίτο μνημόνιο – μακράν το χειρότερο όλων!

Χαρακτηριστικότερο όμως παράδειγμα είναι η διαχείριση του καυτού ζητήματος των προσφύγων και των λαθρομεταναστών.

Ο πρωθυπουργός, ο οποίος παίρνει κάτω από τη βάση στο τεράστιο ζήτημα της επιλογής προσώπων, επέλεξε ως αρμόδια υπουργό την Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία αφού δήλωσε επισήμως ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι ανοικτά και όποιον θέλει να έλθει είμαστε υποχρεωμένοι να τον δεχτούμε, αφού δήλωσε ότι ο φράχτης στον Έβρο, που περιόρισε την είσοδο λαθρομεταναστών σε ποσοστό 99%, πρέπει να γκρεμιστεί, αφού έκλεισε τα κέντρα κράτησης, που ήταν ένα μέτρο αποτροπής για τους επίδοξους λαθρομετανάστες, ούτε λίγο ούτε πολύ μας απαγόρεψε να μιλάμε για μετανάστες, επιβάλλοντας σε όλους μας να θεωρούμε τους πάντες πρόσφυγες.

Ενώ η περιβόητη Συμφωνία «Δουβλίνο 2» λέει ότι πρόσφυγας χαρακτηρίζεται κάποιος μόνο όταν γίνεται αποδεκτή από τις αρμόδιες Αρχές η αίτηση ασύλου που έχει υποβάλει.

Πριν καταστήσουν όμως η κυβέρνηση και η ανεκδιήγητη υπουργός την Ελλάδα τον πιο δημοφιλή πρώτο προορισμό λαθρομεταναστών και προσφύγων στον κόσμο, δεν φρόντισαν να πάρουν κανένα μέτρο για τη διαχείριση του προβλήματος που οι ίδιοι δημιούργησαν, στα μεγέθη που έχει λάβει σήμερα το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.

Έτσι, αφού λόγω της πολιτικής τους μέσα σε ένα μήνα μπήκαν στην Ελλάδα όσοι λαθρομετανάστες μπήκαν σχεδόν ολόκληρο το χρόνο πέρυσι, αφού οδήγησαν στην απόγνωση τους κατοίκους των νησιών, αφού με την πολιτική τους συγκέντρωσαν εκατοντάδες χιλιάδες δυστυχισμένους λαθρομετανάστες και πρόσφυγες στα μικρασιατικά παράλια, το μόνο που κατόρθωσαν να κάνουν είναι να μεταφέρουν τα λυόμενα της Αμυγδαλέζας στον Ελαιώνα, όπου φιλοξενούνται περίπου 200 Αφγανοί. Δηλαδή, σταγόνα στον ωκεανό.

Και αυτήν τους την κίνηση είχαν το θράσος να παρουσιάσουν ως επίτευγμα η κ. Χριστοδουλοπούλου και ο κ. Φλαμπουράρης, εμπαίζοντας τον κόσμο και εκμεταλλευόμενοι τα παιδιά των Αφγανών, τα οποία τα παρουσίασαν να ζωγραφίζουν σε μια ωραία ατμόσφαιρα, σαν εκείνη που δείχνουν τα ΜΜΕ της Βόρειας Κορέας. Τόση και τέτοια αναισθησία και υποκρισία.

Το χειρότερο, την ανευθυνότητα και την ανικανότητά τους η αρμόδια υπουργός και η κυβέρνηση την έδειξαν στον υπέρτατο βαθμό εφαρμόζοντας σχεδόν επίσημα μια πολιτική υποδοχής των λαθρομεταναστών και δρομολόγησής τους προς τα Σκόπια και εκείθεν προς τις χώρες της Ευρώπης.

Τουλάχιστον δεν βρίσκεται κάποιος λογικός και υπεύθυνος άνθρωπος μέσα σ’ αυτήν την ΜΚΟ να τους πει ότι η πολιτική αυτή θα οξύνει το πρόβλημα, μια που οι απανταχού δυστυχείς της γης θα βλέπουν ες αεί την Ελλάδα ως την πιο φιλόξενη και ασφαλή πύλη για να μεταβούν στην Ευρώπη;

Το μέγεθος της ανικανότητας και της ανευθυνότητας φάνηκε περίτρανα στην περίπτωση του πλοίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», το οποίο ξεκίνησε για Θεσσαλονίκη, για να είναι πιο κοντά στα σύνορα με τα Σκόπια, και τελικά, μετά από διπλωματικό επεισόδιο με τον ΟΗΕ και τις χώρες της Ευρώπης, έδεσε στον Πειραιά!

Αυτός ο λογικός και υπεύθυνος άνθρωπος που αναζητούμε μέσα σ’ αυτήν την κυβέρνηση-ΜΚΟ δεν μπορεί να τους πει ότι με την πολιτική μας αυτή δεν διαφέρουμε σε τίποτα από την Τουρκία, την οποία κατηγορούμε ότι διευκολύνει τους λαθρομετανάστες να έλθουν στην Ελλάδα;

Το πρόβλημα είναι μεγάλο, τεράστιο, μπορεί να λάβει διαστάσεις που θα απειλήσουν την εθνική μας υπόσταση και ακεραιότητα, και αφού αντί να το λύσει το δημιουργεί η κυβέρνηση, τη λύση πρέπει να την βρουν οι ίδιοι οι πολίτες. Οσονούπω…