Το μείζον και το έλασσον

Με βάση την επίσημη ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα κατέχει τη θέση του δευτεραθλητή στις αμυντικές δαπάνες. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, η Ελλάδα ξοδεύει το 2,5% του ΑΕΠ, ενώ το ποσοστό αυτό έφθασε το 3,9% την περίοδο 1995-99.

Την πρώτη θέση κατέχουν οι ΗΠΑ, με ποσοστό 3,4% του ΑΕΠ, ενώ πάνω από το 2% είναι μόνο 5 από τις 28 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.

Να σημειώσουμε ότι οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ είναι τόσο υψηλές γιατί μέσω αυτών η Ουάσινγκτον στηρίζει την παντοκρατορία της σε ολόκληρο τον κόσμο.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, από την άλλη, οι δαπάνες της εθνικής μας άμυνας είναι σε αυτό το υψηλότατο για τα δεδομένα της χώρας μας επίπεδο όχι για να εξυπηρετήσουμε κάποιο γεωπολιτικό μας σχέδιο ή στόχο και τις ανάγκες που προκύπτουν από τη συμμετοχή μας στη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία, αλλά για να αντιμετωπίσουμε την τουρκική επιθετικότητα, που εκφράζεται με διάφορους τρόπους και συνεχίζεται χωρίς καμία διακοπή επί μισό και πλέον αιώνα. Επιθετικότητα που εκφράζεται με κορύφωση την εισβολή στην Κύπρο, το 1974, τη συνεχιζόμενη κατοχή του 40% του εδάφους της, την επεκτατική της πολιτική στο Αιγαίο, την πολιτική που αποσκοπεί στην «κοσοβοποίηση» της Θράκης, και τώρα με την πολιτική διεκδίκησης ρόλου προστάτη όλων των μουσουλμάνων που κατοικούν στην Ελλάδα.

Να σημειωθεί ότι το τελευταίο μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα να χάσουμε την πατρίδα μας χωρίς να μπορέσουμε να ρίξουμε ούτε μια ντουφεκιά, που λέει ο λόγος. Ιδιαίτερα αυτό ας το έχει υπ’ όψιν της η κ. Τασία και όλοι όσοι την ακολουθούν στον εθνοδιαλυτικό και εθνοκτόνο δρόμο της, αν και το έχουν δηλώσει ότι για όλους αυτούς δεν έχει καμία σημασία η λέξη πατρίδα και έθνος και ότι σ’ αυτά τα χώματα δικαιούνται να ζήσουν όλοι όσοι το επιλέξουν, απ’ όπου κι αν προέρχονται, όποιος και να τους στέλνει, όποιο σκοπό και αν εξυπηρετούν, εκουσίως ή όχι.

Η Ελλάδα τις μέρες αυτές γνωρίζει άλλη μια ταπείνωση και άλλον έναν μεγάλο εξευτελισμό. Οι ανεύθυνοι και ανίδρωτοι λαϊκιστές, εκείνοι που εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό πλασάροντάς του εν γνώσει τους και ενσυνειδήτως προεκλογικά κάθε είδους ψέμα, μόνο και μόνο για να καταλάβουν την εξουσία, τώρα υποκύπτουν στις πιέσεις των δανειστών και κατά τα φαινόμενα θα υπογράψουν μια συμφωνία η οποία θα κάνει το μέιλ Χαρδούβελη με να μοιάζει κυριολεκτικά με… ορντέβρ.

Και όπως φαίνεται από τη σχετική πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, η Ελλάδα θα συνεχίσει να σέρνεται και να παραμένει έρμαιο των δανειστών, όσο διατηρεί ένα παράλογα μεγάλο και κοστοβόρο κράτος, το οποίο, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό συνταξιούχων σε σχέση με τους εργαζομένους, θα συνεχίσει να κρατάει αλυσοδεμένο το μέλλον του ελληνικού έθνους.

Να επανέλθουμε όμως στα των αμυντικών δαπανών, οι οποίες, κατά την άποψή μας, αποτελούν ίσως την κυριότερη αιτία της καταστροφικής πορείας της πατρίδας μας. Κι αυτό γιατί αυτές αποτέλεσαν το κύριο όχημα της διαφθοράς της πολιτικής ηγεσίας της χώρας επί δεκαετίες. Οι πολιτικοί, αντί να ενισχύσουν την εθνική αμυντική βιομηχανία, προτίμησαν να πληρώσουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε ξένους προμηθευτές για να εξασφαλίσουν τη μίζα τους.

Όσον αφορά τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες, αν προσθέσει κανείς τα ποσά που δαπανήθηκαν από την πατρίδα μας πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΝΑΤΟ όλα αυτά τα χρόνια, θα διαπιστώσει ότι αυτές μπορεί να ισούνται με το μισό του δημοσίου χρέους – ίσως και περισσότερο.

Με άλλα λόγια, αν η Ελλάδα δεν αντιμετώπιζε την απειλή από την Τουρκία, σήμερα θα είχε ένα λιγότερο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ενώ θα ήταν ίσως πλουσιότερη και από την Ελβετία!

Γιατί κάναμε αυτήν την αναφορά, αυτές τις κρίσιμες στιγμές;

Κυρίως για δυο λόγους.

Ο ένας είναι για να αντιληφθούμε ότι αν δεν θεραπεύσουμε τις αιτίες, η Ελλάδα θα συνεχίσει να σέρνεται και να εξευτελίζεται διεθνώς για δεκαετίες. Και από δεξιούς και από αριστερούς, όπως γίνεται τους τελευταίους πέντε μήνες.

Ο άλλος είναι για να υπογραμμίσουμε ότι αν κατανοήσουμε τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή και αν κάνουμε αυτά που πρέπει για να διεκδικήσουμε αυτό που δικαιούμαστε και μπορούμε να αποκτήσουμε, τότε ίσως να μην χρειάζεται τα επόμενα χρόνια να ξοδεύουμε περισσότερο από τις άλλες χώρες του ΝΑΤΟ στις αμυντικές δαπάνες.

Το πώς θα το δούμε στο επόμενο άρθρο μας.