Με ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης Ευρώπης, την απέλπιδα προσπάθεια χιλιάδων ανθρώπων να μεταναστεύσουν στην «πολιτισμένη Ευρώπη» ακόμη και με τίμημα την ίδια τους τη ζωή, καταπιάνεται στη νέα του ταινία ο διεθνώς διακεκριμένος σκηνοθέτης, Γιώργος Ζαμπουλάκης.
Το φιλμ «Teatime Europe», που κινηματογραφήθηκε στο Δέλτα του Έβρου με το Ερευνητικό Θέατρο Θράκης, αυτές τις ημέρες συμμετέχει στην Παγκόσμια Έκθεση Παραστατικών Τεχνών «Prague Quadrennial». Πρόκειται για ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός, που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια με τη συμμετοχή περισσότερων από 12.000 καλλιτεχνών από 80 χώρες.
Η Καίτη Μακρή σε σκηνή από την ταινία
Για τη γέννηση της ιδέας μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ηθοποιός και ερμηνεύτρια, Καίτη Μακρή, η οποία ως μαυροντυμένη μάνα αγωνιά για την τύχη του παιδιού της: «Ο Γιώργος Ζαμπουλάκης, γνώριζε το θέμα της παράτυπης εισόδου στην περιοχή, έβλεπε πως οι άνθρωποι καταλήγουν να πνίγονται μισό χιλιόμετρο πέρα από εμάς και την ευδαιμονία μας και δεν μπορούσε να υποκριθεί ότι είναι αόρατοι. Θέλησε να θέσει το πεδίο προβληματισμού μέσα από την τέχνη. Όλοι συζητούν για το τι θα έπρεπε να κάνει ο Έβρος, κανείς δεν σκέφτεται τι πρέπει να κάνει όλη η Ευρώπη, όλος ο κόσμος».
Ρωτήθηκε τι θα προσφέρει η ταινία σε όσους θα την παρακολουθήσουν και είπε: «Είναι μια βουβή βία, το να βλέπεις τα πτώματα να επιπλέουν και να βλέπεις έναν άνθρωπο που έχει χάσει τα πάντα και είναι περιτριγυρισμένος από απώλεια μες στο νερό, να τραγουδά. Συγκλονίζει η δύναμη της εικόνας και της αλήθειας της».
Επιπλέον, από μόνος του ο ειρωνικός τίτλος τα λέει όλα, σημείωσε. «Στην Ευρώπη κάποιοι πίνουν τσάι ενώ στον Έβρο και στη Μεσόγειο όλη, άλλοι πνίγονται…».
Το τοπίο που περιγράφει ο σκηνοθέτης στην ταινία, είναι στο νερό (εκεί που δε μπορεί κανείς να διακρίνει τα σύνορα) όπου μία ομάδα ανθρώπων σε κύκλο -όπως τα κράτη μέλη της ΕΕ- πίνει τσάι, ενώ ανάμεσά τους επιπλέουν τα άψυχα σώματα ανδρών, γυναικών και παιδιών, που έχασαν τη ζωή τους κυνηγώντας το όνειρο μιας νέας πατρίδας.
Ποιο το κέρδος της επιτυχίας για την πρωταγωνίστρια Καίτη Μακρή. Μα, «η κοινωνική αφύπνιση».
