Ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι, τον κουκαρά, επιστράτευαν οι ευρηματικές Πόντιες μανάδες για να φοβίζουν τα παιδιά τους ώστε να μην υποκύπτουν σε γευστικές ατασθαλίες την περίοδο της αυστηρής νηστείας μέχρι το Πάσχα.
Πάνω σε ένα μεγάλο κρεμμύδι, ή μια μεγάλη πατάτα, κάρφωναν σε ημικύκλιο εφτά φτερά είτε κότας είτε κόκορα. Εφτά φτερά, όσες δηλαδή και οι εβδομάδες της νηστείας. Αυτό το ιδιότυπο σκιάχτρο το κρεμούσαν στο ταβάνι της μεγάλης κάμαρας τα ξημερώματα της Καθαρής Δευτέρας, και το πρωί, όταν τα παιδιά ξυπνούσαν, αντίκριζαν με δέος αλλά και φόβο τον κουκαρά να κρέμεται και να κουνιέται στο ταβάνι!
Μετά το τέλος κάθε εβδομάδας αφαιρούσαν από τον κουκαρά ένα φτερό, κι έτσι τα παιδιά ήξεραν πόσες εβδομάδες απομένουν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, «ξεπουπουλιασμένος» πια, ο κουκαράς αποχωρούσε από το δωμάτιο για να επιστρέψει ένα χρόνο μετά…