«Ελληνικές απαιτήσεις για επανορθώσεις: Η ληστεία τράπεζας από τους Ναζί» είναι ο τίτλος άρθρου που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού Der Spiegel και αναφέρεται σε «σκέψεις που υπάρχουν στην Αθήνα να απαιτήσει γερμανικά χρέη από το 1942». Στο άρθρο τονίζεται ότι «όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού στην Ευρώπη οικονομικοί εμπειρογνώμονες των Ναζί λεηλάτησαν χώρες υπό κατοχή με ανέντιμες μεθόδους».
Το δημοσίευμα κάνει λόγο για δάνειο ύψους 476 εκατομμυρίων κατοχικών μάρκων, που χορήγησε η Τράπεζα της Ελλάδος το 1942 στο γερμανικό Ράιχ, το οποίο η Γερμανία ποτέ δεν αποπλήρωσε.
«Ξανά και ξανά, και ιδιαίτερα από τότε που στην Ελλάδα ανέλαβε η νέα κυβέρνηση, κυκλοφορεί στην Αθήνα η [εξής] ιδέα: δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε αυτά τα χρήματα, να μπαλώσουμε έτσι την τρύπα στον ελληνικό προϋπολογισμό και ταυτόχρονα να “την φέρουμε” στους αντιπαθητικούς Γερμανούς;» γράφει. Υποτιμά έτσι το Der Spiegel σε επίπεδο υστερόβουλης διεκδίκησης ένα εθνικό θέμα, θέμα αρχής και διόρθωσης μιας αδικίας.
Το γερμανικό περιοδικό γράφει, επικαλούμενο την επιστημονική υπηρεσία της γερμανικής Βουλής, ότι η αξία του δανείου έφθανε το 2012 με τους τόκους τα 8,25 δισ. δολάρια, ενώ γνωμοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης το υπολογίζει σε 11 δισ.
«Αυτό το ποσό θα αρκούσε προκειμένου να δώσει στον Τσίπρα τουλάχιστον ένα διάλειμμα ανάσας» τονίζει το Spiegel. Θυμίζει όμως ότι η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί, και το έχει δηλώσει, ότι όλες οι απαιτήσεις της Ελλάδας για πολεμικές αποζημιώσεις έχουν είτε πληρωθεί είτε έχουν εκπνεύσει, το αργότερο με τη «Συμφωνία 2+4» του 1990.
Η νομική κατάσταση, ωστόσο, επισημαίνεται στο δημοσίευμα, δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά «με τη γερμανική κυβέρνηση αντίθετη, ο Τσίπρας δεν θα πάρει, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, αυτά τα χρήματα» και «την τρύπα στον προϋπολογισμό του θα πρέπει να την μπαλώσει διαφορετικά».
Στο δημοσίευμα περιλαμβάνεται ακόμη ιστορική αναδρομή στις μεθόδους οικονομικής εκμετάλλευσης των υπό κατοχή χωρών από τους Ναζί και επαναλαμβάνεται η δήλωση του Γερμανού ιστορικού Άλμπρεχτ Ριτσλ ότι «η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης χρεών του 20ού αιώνα».
Η ουσία είναι ότι μολονότι ο τίτλος δείχνει να… γέρνει προς την ελληνική πλευρά, το επίσημο Βερολίνο για διάφορους λόγους και δια της υποβάθμισης μιας δίκαιης διεκδίκησης σε υστερόβουλη πράξη κάλυψης ενός δημοσιονομικού κενού, αρνείται να πληρώσει.