Εγκύκλιος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου αναφέρεται στο ζήτημα της αποτέφρωσης των νεκρών ξεκαθαρίζοντας ότι καθώς η μορφή αυτή τελείωσης του σώματος «δεν είναι σύμφωνη προς την πράξη και την παράδοση της Εκκλησίας», οι κληρικοί δεν θα μπορούν να τελούν Νεκρώσιμο Ακολουθία ούτε Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αυτών.
Σημειώνει ωστόσο στην εγκύκλιό της η Σύνοδος ότι «προς αποφυγή οιασδήποτε θεολογικής, κανονικής και ανθρωπολογικής εκτροπής» είναι απαραίτητο να διακριβώνεται αν ο άνθρωπος που χάθηκε είχε «αποδεδειγμένα, οικειοθελώς, δηλώσει την επιθυμία περί καύσεως του σώματός του». Εάν το έχει πράξει είναι σα να έχει δηλώσει την «αυτονόμησή του» από το Σώμα της Εκκλησίας.
Δεν είναι σαφές τι θα γίνεται αν την επιλογή για καύση του νεκρού έχουν κάνει οι οικείοι του. Σε κάθε περίπτωση, στην εγκύκλιο προς τους μητροπολίτες της Ελλάδας, που φέρει τίτλο «περί των κανονικών συνεπειών της καύσεως νεκρών», σημειώνεται ότι η τέλεση απλού Τρισαγίου «επαφίεται στην ποιμαντική σύνεση και τη διακριτική ευχέρεια του οικείου Μητροπολίτου».
