Κάτοικοί του και φίλοι γιόρτασαν ποντιακά στις εκδηλώσεις για την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Η αναβίωση της γιορτής της Παναγίας σε πολλά μέρη της Ελλάδας φέρνει κάθε χρόνο χιλιάδες ανθρώπους στα πανηγύρια που στήνονται και στα πιο μικρά χωριά της νέας πατρίδας. Στους Έλληνες του Πόντου το προσκύνημα στη Σουμελά ήταν θρησκευτικό καθήκον και ο κόσμος ξεκινούσε με κάρα και ζώα για να φτάσει την ημέρα της Κοιμήσεως στο Μελά.
Στην Ελλάδα πια, οι άνθρωποι έγιναν ένα για να γιορτάσουν σε όλη την επικράτεια. Στη Σφήνα Αγρινίου, ή Κυψέλη όπως είναι το σημερινό της όνομα, ο κόσμος τίμησε την εορτή της Παναγίας με γλέντι ποντιακό.
Στο «πανοΰρ»
Κάθε χρόνο έχει καθιερωθεί το βράδυ της Παναγίας να γίνεται μια εκδήλωση, ένα «πανοΰρ» όπως λέμε και στα ποντιακά. Τα τελευταία χρόνια τη διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Γιάννης Σαλωμίδης, μόνιμος κάτοικος του χωριού, με τη βοήθεια νέων που βαδίζουν στα βήματά του.
Στη φετινή εκδήλωση που έγινε έξω από την εκκλησία του χωριού συμμετείχε πλήθος κόσμου. Έπαιξαν νταούλι ο Γιάννης Σαλωμίδης, ο οποίος τραγούδησε κιόλας, και ο Θανάσης Πανανάκης. Λύρα έπαιξε ο Νίκος Ταφιάδης.
Ιδιαίτερο χρώμα και ύφος έδωσε η 16χρονη Βασιλική Αστρεινίδου με καταγωγή από το Μπαμπαλιό (γειτονικό ποντιακό χωριό) που έπαιξε λύρα και τραγούδησε. Η Βασιλική είναι μαθήτρια στο μουσικό σχολείο Θεσσαλονίκης και έχει δάσκαλο στη λύρα τον γνωστό και καταξιωμένο λυράρη Γιώργο Πουλατζακλή. Όλα δείχνουν ότι ένα νέο ταλέντο ξετυλίγεται.
Το γλέντι έγινε υπό το άγρυπνο βλέμμα των μεγαλύτερων του χωριού, που βλέποντας τους νέους να συνεχίζουν την παράδοση των προγόνων τους χαμογελούσαν με ικανοποίηση. Το γλέντι κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και μετά το τέλος του όλοι μαζί οι κάτοικοι του χωριού βοήθησαν για τον καθαρισμό του χώρου και ανανέωσαν το ραντεβού τους για του χρόνου την ίδια μέρα.
Η ιστορία του χωριού
Πόντιοι πρόσφυγες από τις περιοχές Τιβάν και Κοτύλια Κερασούντος, ξεριζωμένοι μετά τη Γενοκτονία, κατέληξαν σε τούτη την περιοχή το 1923. Στην αρχή δημιούργησαν μια προσωρινή εγκατάσταση σε ένα σημείο λίγο πιο πέρα από το σημερινό χωριό, όπου έσπευσαν να ανεγείρουν την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Το 1929 οι πρόσφυγες, με τη βοήθεια του κράτους που τους παραχώρησε κατοικίες και κομμάτια γης, ξεκίνησαν από το μηδέν τη ζωή τους στη νέα τους πατρίδα και έφτιαξαν ένα νέο χωριό με το όνομα Σφήνα.
Υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία του χωριού. Η πρώτη λέει ότι πιθανόν το όνομα του χωριού να προήλθε από ένα βράχο που υπάρχει στο βουνό, εκεί δίπλα, το οποίο μοιάζει με σφήνα. Η δεύτερη λέει ότι προήλθε από το «σφήνωμα» των κατοίκων στην περιοχή. Πολλά χρόνια αργότερα, το 1986, το χωριό μετονομάστηκε σε Κυψέλη.
Το 2009 με ενέργειες του ιερέα του χωριού πατέρα Αναστάσιου έφθασε στο χωριό ακριβές αντίγραφο της ιερής εικόνας της Παναγίας Σουμελά. Την εικόνα υποδέχτηκε σύσσωμο το χωριό αλλά και πλήθος πιστών από τις γύρω περιοχές, μιας και ήταν πρωτοφανές το γεγονός αφού το ακριβές αντίγραφο της εικόνας είναι το μοναδικό στην ευρύτερη περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας αλλά και από τα λίγα παγκοσμίως.
Από τότε κάθε Δεκαπενταύγουστο τιμάται η Παναγία Σουμελά με Εσπερινό την παραμονή και θεία λειτουργία και περιφορά της εικόνας ανήμερα της Παναγίας. Η περιφορά γίνεται από ζιπκοφόρους νέους του χωριού.
Στιγμιότυπο από το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου
Κείμενο-Φωτογραφίες: Θοδωρής Μακρίδης