Η μεγαλύτερη γιορτή του Ιουλίου στον Πόντο ήταν εκείνη του Προφήτη Ηλία.
Σήμερα 20 Ιουλίου, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Προφήτη Ηλία, που έζησε και έδρασε το περίπου τον 9ο αιώνα. Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος και δυναμικός αντιπρόσωπος του Θεού και λόγω του τρόπου ζωής του όλες οι εκκλησίες που είναι αφιερωμένες σε αυτόν βρίσκονται σε κορυφές βουνών και λόφων.
Και στον Πόντο συνήθιζαν να χτίζουν τις εκκλησίες ή τα προσκυνήματα του Αγίου Προφήτη Ηλία στις κορυφές των βουνών και στα υψώματα.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ο προφήτης Ηλίας θεωρούνταν κύριος της βροχής, των βροντών και των κεραυνών, ενώ το όνομα του συνδέθηκε με τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο αλλά και τις καλοκαιρινές μπόρες, λόγω της ιδιότητας του προφήτη Ηλία ως ρυθμιστή των καιρικών συνθηκών, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη.
Μάλιστα στον Πόντο σε καιρό ανομβρίας τον παρακαλούσαν να τους στείλει καμιά καλή βροχή.
«Αϊ-Λία μ’ ρούξον έναν καλόν βρεχήν.»
ή «Αϊ-Λία μ’ κανείται, θα φουρκίεις μας.»
Στα Κοτύωρα ο Αϊ-Λίας ήταν συνδεδεμένος με τις αστραπές και τις βροντές. Μάλιστα πίστευαν ότι όποτε βροντούσε στον ουρανό, ο Αϊ-Λίας έφερνε βόλτες με τα ατίθασα και ζωηρά του άλογα, ενώ όποτε άστραφτε στο ουρανό ότι άστραφταν τα πέταλα και οι ρόδες απ’ τ’ άλογα και τ’ αμάξι του προφήτη Ηλία.