Η ανάπτυξη που έφερε η εγκατάσταση των Ποντίων στην Ελλάδα
Οι Πόντιοι πρόσφυγες ήρθαν στη μητέρα Ελλάδα με μόνα εφόδια τη ζωτικότητα και την αισιοδοξία τους, την αγάπη για τη γη και γράμματα. Την αποκατάστασή τους, που ήταν αργή και δύσκολη και έφτασε μέχρι τα νεότερα μεταπολεμικά χρόνια, ανέλαβε η Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων. Ο κύριος όγκος των Ποντίων προσφύγων εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία και τη Θράκη, στους νομούς Θεσσαλονίκης, Ξάνθης, Καβάλας, Δράμας, Σερρών, Κιλκίς, Ημαθίας, Πιερίας, Κοζάνης, Πέλλας, Φλώρινας, Καστοριάς και αλλού. Αρκετοί παρέμειναν στην περιοχή της πρωτεύουσας – Καλλιθέα, Δραπετσώνα, Χασάνι (Ελληνικό) κ.τ.λ. – και ένας μικρός αριθμός εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλία, την Ήπειρο, την Αιτωλοακαρνανία, την Πελοπόννησο και τα νησιά.
Παρά τις αρχικά αντίξοες συνθήκες οι Πόντιοι μαζί με τους υπόλοιπους Μικρασιάτες πρόσφυγες ξαναζωντάνεψαν την εξαντλημένη από τους συνεχείς πολέμους Ελλάδα, τροφοδοτώντας την με νέο αίμα, δυναμισμό και τα πλούσια ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία, που για αιώνες είχαν καλλιεργήσει.
Η αγροτική οικονομία της Ελλάδας εμπλουτίστηκε με νέες καλλιέργειες φρούτων και άλλων οπωροκηπευτικών, ενώ βελτιώθηκαν σημαντικά οι παραγωγές βαμβακιού, καπνού και άλλες γεωργικές καλλιέργειες. Οι ελώδεις περιοχές της Μακεδονίας, στα Γιαννιτσά, στις Σέρρες και στη Χαλκιδική αποξηράθηκαν και μετατράπηκαν σε γόνιμους κάμπους, αυξάνοντας σημαντικά την καλλιεργήσιμη γη. Η βιομηχανία εμπλουτίστηκε με πολυπληθές και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Νέοι βιοτεχνικοί κλάδοι αναπτύχθηκαν, όπως η κλωστοϋφαντουργία και η ταπητουργία, ενώ η πλούσια επιχειρηματική εμπειρία των εμπόρων βοήθησε στη γενικότερη οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας.
Στην φωτογραφία βλέπουμε ένα ζευγάρι Ποντίων προσφύγων. Ντυμένοι με παραδοσιακά ρούχα, Β. Ελλάδα, 1922-40.
Από την Επιτροπή Ποντιακών Μελετών