Δείτε πώς τίμησαν τα θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων στην Στουτγάρδη.
19 Μαΐου 2013, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι Ποντιακές Ομοσπονδίες ανά τον κόσμο με τον αυτοσεβασμό που της διακρίνει τιμούν με εκδηλώσεις μνήμης τη γενοκτονία των προγόνων μας, δηλώνοντας αγωνιστικά το παρόν σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε μεγάλες και μικρές πλατείες, διεκδικώντας την αναγνώριση του εγκλήματος των 353.000 Ελλήνων του Πόντου και κατ’επέκταση όλων των αυτόχθονων λαών της Μικράς Ασίας, που υπέστησαν Γενοκτονία , Θρακιώτες, Ίωνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι.
19 Μαΐου 1919 ήταν η αποφράδα ημέρα που ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, δήθεν για να ειρηνεύσει την περιοχή, και αντί να προστατέψει τους έλληνες κατοίκους από τη δολοφονική μανία των Τσετών συμμάχησε μαζί τους και με το σύνθημα “Η Τουρκία στους Τούρκους” έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σε όλο τον Πόντο
Είναι η δεύτερη κατά σειρά χρονιά που η Oμοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη πραγματοποιεί πορεία ειρήνης στην καρδιά της Στουτγάρδης (και τέταρτη στο σύνολο της )με πάγιο αίτημα την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από τα Περιφερειακά Bundestag και το Κεντρικό Γερμανικό Κοινοβούλιο
Τολμώντας ακόμη ένα βήμα ,το Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΣΕΠΕ, με την επιτροπή Γενοκτονίας και τους ποντιακούς συλλόγους της Βάδης Βυρτεμβέργης, με τη δυναμική που τους διακρίνει, πρέπει να τονιστεί διότι έχει μεγάλη ιστορική και πολιτική σημασία η επιστολή που εστάλη στις αρχές Μάιου στους αρχηγούς των Γερμανικών Κομμάτων, την Καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ, και το Περιφερειακό Κοινοβούλιο της Βάδης Βυρτεμβέργης, φέρνοντας τους Γερμανούς βουλευτές και αρχηγούς κομμάτων προ των ευθυνών τους απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα ενός λαού που ο χρόνος δεν κατάφερε να δολοφονήσει τη μνήμη του.
Και πώς θα μπορούσε άλλωστε: Οι απελπισμένες κραυγές των μανάδων και οι εικόνες των άταφων νηπίων αντιστέκονται σε κάθε απόπειρα διαγραφής της μνήμης, παραχάραξης της ιστορίας και πλαστογράφησης της αλήθειας.
Όσοι Έλληνες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της ΟΣΕΠΕ συγκεντρώθηκαν στην Wilhelmsplatz μπροστά από τα γραφεία της SPD Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας στο οποίο υπήρξε Καγκελάριος ο Willy Brandt. Το 1970 ως καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας επισκέφθηκε τη Βαρσοβία και γονάτισε στο Μνημείο των Εβραίων που έπεσαν θύματα των Γερμανών Ναζί, ζητώντας συγγνώμη για τα έκτροπα της Ναζιστικής Γερμανίας.
Μαζική ήτανε η προσέλευση του κόσμου, έχοντας τις αγκαλιές τους γεμάτες με γαρύφαλλα, συνθήματα γραμμένα σε πανό, και πλακάτ στα Γερμανικά , Ελληνικά και στα Τουρκικά όπως:
« Η Τουρκία έξω από την ΟΥΝΕΣΚΟ»
« Πόντιοι δικαίωμα στη Μνήμη»
« Απαιτούμε από την ελληνική πολιτεία την Ανέγερση Μνημείου»
« Πολιτιστική Γενοκτονία στην Τουρκία συνεχίζεται – δολοφονείται η πιο κοντινή στην αρχαία ελληνική Γλώσσα η Ποντιακή»
« Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από τη Γερμανική Βουλή»,
« Σταματήστε τη Βαρβαρότητα – οι Τούρκοι θέλουν να κάνουν τζαμί την Αγία Σοφία Τραπεζούντος»
Συνθήματα τα οποία άφησαν άναυδους τους κατοίκους της Στουτγάρδης που σταμάτησαν στο δρόμο και παρακολουθούσαν την όλοι πορεία.
Στην κεφαλή της πορείας ήταν οι λυράρηδες των Ποντιακών Συλλόγων, ο πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βορείου Ελλάδος κος Ευθύμιος Ευθυμιάδης, μαζί με τον ακούραστο ιδρυτή πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη κος Γεώργιο Τσορακλίδη και τον τωρινό πρόεδρο κος Ιωάννη Μπουρσανίδη, την συντονίστρια της επιτροπής και διοικητικό μέλος της ΟΣΕΠΕ κα. Αναστασία Κασσαπίδου – Dick και τον υπεύθυνο Νεολαίας κος Αναστάσιο Σιδηρόπουλο.
H πορεία συνέχισε την κεντρική οδό Eberhard και κατευθύνθηκε στο μνημείο το οποίο είναι αφιερωμένο « σε όλα τα θύματα του Ναζισμού» και κοσμεί με την παρουσία του την Stauffenbergplatz Στουτγάρδης. Μπροστά στο μνημείο οι λυράρηδες αφιέρωσαν το τραγούδι « την πατρίδαμ’ έχασα» στους νεκρούς και στους ζωντανούς απογόνους των Ποντίων το οποίο πολύ συγκινητικά τραγούδησε η Κούρδισα Ακτιβίστρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κα. Devrim Kavalli.
Ο κος Ιωάννης Μωυσίδης, μέλος της επιτροπής, αναφέρθηκε στους διωγμούς, και στις δολοφονίες που υπέστησαν οι αυτόχθονοι λαοί της Μικράς Ασίας, οι Έλληνες του Πόντου, της Θράκης και της Ιωνίας , επίσης οι Αρμένιοι, Ασσύριοι – Αραμαίοι και οι Κούρδοι, κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μετέπειτα τη σκυτάλη έλαβαν οι ορδές του Κεμάλ Πασά με την εντολή της εξόντωσης του ποντιακού λαού. η επέτειος αυτής της Γενοκτονίας πιά πλησιάζει τα 100 χρόνια. Συγκεκριμένα: « Σήμερα υμνούμε αυτά τα θύματα, υμνούμε τους επιζώντες, οι οποίοι είναι σκορπισμένοι ανά τον κόσμο και οι απόγονοι τους χωρίς πατρίδα με το μεγάλο αυτό τραύμα πάντα να αιμορραγεί»
Η Ciler Firtina, Κουρδικής καταγωγής και μέλος του προεδρείου του Συλλόγου «Des NS Dokumentationszentrums der Stadt Köln» στο χαιρετισμό της τόνισε τα εξής στον χαιρετισμός: «Θα πρέπει εδώ στην Γερμανία όπου ζούμε να διδάσκεται στα σχολεία και η ιστορία των λαών που ζουν και εργάζονται στην Γερμανία, χωρίς προπαγάνδες, διότι στην Τουρκία όλοι από μικρά παιδιά βιώνουν σε καθημερινή βάσει στο σχολείο τους ένα είδους πλύση εγκεφάλου. Πρέπει να σηκώνουν την τουρκική Σημαία, να ορκίζονται στο όνομα του Κεμάλ και να τονίζουν πόσο ανώτεροι είναι οι Τούρκοι και ότι θα βαδίζουν στο δρόμο που χάραξε ο Κεμάλ Πασά. Γι αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να μισούμε τον Τουρκικό λαό ο οποίος αγνοεί τα πάντα για την γενοκτονία ».
Ο συγγραφέας και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Dogan Akhanli, βαθιά συγκινημένος, τόνισε στον χαιρετισμό του « η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου των Αρμενίων, ασσυρίων – αραμαίων έγινε επειδή ήμασταν διαφορετικοί από ότι μας ήθελε το τουρκικό κράτος. Π.χ. ήμασταν Έλληνες και χριστιανοί ενώ το τουρκικό κράτος μας ήθελε Τούρκους και μουσουλμάνους, κάτι που συνεχίζεται έως τις μέρες μας».
Τέλος ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων. Εκ μέρους της ΟΣΕΠΕ στεφάνι κατέθεσαν ο κος Ιωάννης Μπουρσανίδης και ο κος Ευθύμιος Ευθυμιάδης. Επίσης στεφάνι κατέθεσαν η αντιπροσωπεία του Συλλόγου «Κατά των Γενοκτονιών», με έδρα την Φρανκφούρτη στην οποία προεδρεύει ο μεγάλος δημοκράτης κατ’ εμέ Αλί Ερτέμ, ο οποίος όπου και να βρίσκεται απαιτεί από την Τουρκία την αναγνώριση της Γενοκτονίας όλων των αυτόχθονων λαών της Μικράς Ασίας.
Γράφει η Σιδηροπούλου Ελένη
Πηγή: europolitis.eu