Η φύση την Άνοιξη προσέφερε απλόχερα στον Πόντο τα αγαθά της. Τα σημάδια της, ήταν για τους Πόντιους πολύ σημαντικά και τους έδιναν τη δική τους ερμηνεία.
Καθώς ο καιρός άλλαζε έρχονταν τα αποδημητικά πουλιά να φτιάξουν τις φωλιές τους και να φέρουν ένα ιδιαίτερο μήνυμα στους κατοίκους.
Μια εβδομάδα μετά την εμφάνιση των πελαργών οι κάτοικοι του χωριού επισκέπτονταν μια φωλιά και παρατηρούσαν αν είχε αυγό ή όχι.
Πρόσεχαν αν ήταν σπασμένο γιατί μερικές φορές λόγω του κρύου τα’ αυγά δεν άντεχαν. Εάν το αυγό ήταν ακέραιο ο επόμενο χειμώνας θα ήταν ήπιο, αν ήταν σπασμένο θα ήταν δριμύς.
Παρατηρούσαν ακόμη το περιεχόμενο της φωλιάς. Εάν περιείχε κουρέλια αυτά προμήνυαν μεγάλες αρρώστιες εάν είχε κόκαλα πολλού θανάτους εάν είχε χόρτα και άχυρα μεγάλη ευφορία. Τέλος αν είχε μόνο μικρά ξυλάκια περίμεναν πυρκαγιές.
Εάν ένα χελιδόνι έχτιζε τη φωλιά του σε κάποιο σπίτι το θεωρούσαν σημάδι ευτυχίας ή ένδειξη ότι κάποιος μακρινός και αγαπημένος συγγενής η φίλος θα τους επισκεπτόταν.
(Από το Εδεσματολόγιον του Πόντου γης Έφης Γρηγοριάδου).
