8 Σεπτέμβριος 2014, 13:45 - Τελευταία Ενημέρωση: 17 Οκτώβριος 2014, 16:29

Από τις Καρυάτιδες της Ακρόπολης στις Καρυάτιδες της Αμφίπολης

  • Από τις Καρυάτιδες της Ακρόπολης στις Καρυάτιδες της Αμφίπολης

Τα ευρήματα της Αμφίπολης μας θυμίζουν εκείνα τα μοναδικά στοιχεία της ελληνικής γλυπτικής που έχουν έρθει στο φως και πόσα από αυτά βρίσκονται σήμερα σε μουσεία του εξωτερικού. 

Έχουν γυναικεία μορφή και χρησιμεύουν στην στήριξη των κτιρίων. Οι Καρυάτιδες, οι πασίγνωστες λυγερές Κόρες της αρχιτεκτονικής, έλκουν την ονομασία τους από τις Καρυές, μια πόλη κοντά στην Σπάρτη. «Κόρη από τις Καρυές» σημαίνει στα αρχαία ελληνικά η λέξη, και τα αγάλματα ταυτίζονται με τις νεαρές κοπέλες που χόρευαν με καλάθια στο κεφάλι σε τελετουργίες προς τιμήν της Καρυάτιδος Αρτέμιδος. 

Στην αρχαία Ελλάδα θα τις συναντήσουμε κυρίως στον Ιωνικό ρυθμό αφού συχνά θα αντικαταστήσουν τους κίονες προκειμένου να στηρίξουν «ανάλαφρα» με το κεφάλι πύλες, προσόψεις, γείσα, ζωφόρους ή σκεπές. Την εποχή εκείνη ο αυστηρός Δωρικός ρυθμός θα προτιμήσει τα γεροδεμένα αντρικά κορμιά, τους Άτλαντες. Ο καθηγητής Πάνος Βαλαβάνης στο βιβλίο του Η Ακρόπολη μέσα από το Μουσείο της εξηγεί ότι ο αρχιτεκτονικός ρόλος των Κορών υπηρετείται από τη στάση τους, τα βαριά τους ενδύματα όπου οι πτυχές του πέπλου είναι σαν ραβδώσεις κιόνων, την ογκώδη κόμμωση που ενισχύει τον αδύναμο για στήριξη αυχένα, και ένα είδος καλαθιού στο κεφάλι που λειτουργεί ως κιονόκρανο.

Διασημότερες όλων θεωρούνται οι έξι Κόρες που στήριζαν την οροφή της νότιας πρόστασης του Ερεχθείου. Η μια από αυτές σήμερα κατοικεί στο Βρετανικό Μουσείο με τη «βοήθεια» του λόρδου Έλγιν. 

Οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης

Η μεγάλη αποκάλυψη της Αμφίπολης για την οποία μιλούσαν όλοι τις τελευταίες ημέρες έμελλε τελικά να πάρει τη μορφή της Καρυάτιδας. Δύο τέτοια αγάλματα εξαιρετικής τεχνικής φτιαγμένα από θασίτικο μάρμαρο στηρίζουν, με τη βοήθεια πεσσών, το μαρμάρινο επιστύλιο μπροστά από τον δεύτερο διαφραγματικό τοίχο του ταφικού προθαλάμου. 


Λεπτομέρειες από την Καρυάτιδα της Αμφίπολης (πηγή: υπουργείο Πολιτισμού)

Από τις δυο Κόρες, μόνο η μία σώζει σχεδόν ακέραιο το πρόσωπό της. Πυκνά κατσαρά μαλλιά καλύπτουν τους ώμους τους, φορούν χιτώνα με μανίκια και επωμίδες και μάλλον ήταν ζωγραφισμένες με κόκκινο και μπλε χρώμα. Αυτό για το οποίο όμως οι Καρυάτιδες της Αμφίπολης ξεχωρίζουν, είναι τα χέρια τους: το δεξί της μίας και το αριστερό της άλλης, αν και δεν σώζουν το μεγαλύτερο μέρος τους, είναι προτεταμένα σε μια συμβολική κίνηση: να αποτρέψουν εκείνους που θα επιχειρούσαν την είσοδο στον τάφο. 

Η τεχνική τους είναι παρόμοια με τις κεφαλές και τα φτερά των Σφιγγών, ενώ τα τμήματα της παλάμης και τα μικρότερα θραύσματα από τα δάχτυλά τους που βρέθηκαν ανάμεσα στα αμμώδη χώματα, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να εντοπιστούν και άλλα μέρη τους. 

Οι Καρυάτιδες της Ακρόπολης

Το 1801 ο Έλγιν αφαιρεί με βίαιο τρόπο από την Ακρόπολη τη μια από τις έξι Κόρες, που βρίσκεται πλέον στο Βρετανικό Μουσείο. Οι άλλες πέντε, σήμερα, την περιμένουν στο Μουσείο της Ακρόπολης όπου βρίσκονται «ξαναγεννημένες» με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας. 


Οι Καρυάτιδες διακρίνονται πάνω από την είσοδο στο Μουσείο της Ακρόπολης (πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Οι Κόρες της Ακρόπολης στήριζαν την οροφή του Ερεχθείου και αντικατοπτρίζουν τη γλυπτική του «πλούσιου» ρυθμού του τελευταίου τετάρτου του 4ου αιώνα π.Χ. Το Ερέχθειο, το μαρμάρινο πολυσύνθετο κτίριο, θεωρείται το ιερότερο σημείο όλης της Ακρόπολης. Σε αυτόν τον πολλαπλό ναό, όπου συστεγάστηκαν παλαιότερες και νεότερες λατρείες, φυλάσσονταν τα Ιερά Μαρτύρια, τα ίχνη της τρίαινας του Ποσειδώνα και η ελιά, το δώρο της Αθηνάς στην πόλη της Αθήνας.

Η πειστικότερη ερμηνεία που έχει δοθεί για την παρουσία των Καρυάτιδων στο Ερέχθειο είναι ότι αποτελούσαν μέρος του μνημείου του τάφου του Κέκροπα, του βασιλιά της αρχαίας Αθήνας. Μάλιστα εικάζεται ότι ήταν χοηφόροι που απέδιδαν τιμές στον ένδοξο νεκρό. 

Οι Καρυάτιδες των Δελφών 

Προτού όμως τα εργαστήρια γλυπτικής κοσμήσουν με τις Καρυάτιδες την Ακρόπολη της Αθήνας, παρόμοιες Κόρες «κλήθηκαν» να στολίσουν το Θησαυρό των Σιφνίων, ένα από τα εντυπωσιακότερα μνημεία στο Ιερό των Δελφών που χρονολογείται λίγο πριν από το 525 π.Χ. Σήμερα τα δύο αγάλματα φιλοξενούνται στο Μουσείο των Δελφών. Τότε στήριζαν τον θριγκό του κτιρίου, πάνω στον οποίο στηριζόταν η στέγη. 


Από τον θησαυρό των Σιφνίων σώζονται η ζωφόρος, το ανατολικό αέτωμα, το περίθυρο και οι Καρυάτιδες (πηγή: Μουσείο Δελφών)

Η μία από τις δύο Καρυάτιδες των Δελφών διατηρεί μεγάλο μέρος του κορμού και το κεφάλι με το καλάθι το οποίο είναι διακοσμημένο με ανάγλυφη διονυσιακή σκηνή μαινάδων και σιληνών. Υποθέτουμε ότι τα ενδύματά τους πρέπει να ήταν χρωματισμένα με κόκκινο, μπλε, πράσινο, ώχρα και χρυσαφί χρώμα, για περισσότερο εντυπωσιασμό.

Οι Καρυάτιδες της Ελευσίνας

Άλλη μια «ξενιτεμένη» Καρυάτιδα είναι αυτή που προέρχεται από το Ιερό της Δήμητρας στην Ελευσίνα. Μαζί με τη δίδυμή της, έργα του 1ου αιώνα π.Χ. στόλιζαν και στήριζαν τα μικρά προπύλαια. Τεράστιες σε μέγεθος, η μία βρίσκεται στο Μουσείο Φιτζουίλιαμ του Καίμπριτζ. Το ταξίδι της στη Βρετανία θυμίζει εκείνο της Καρυάτιδας του Έλγιν: την ίδια περίοδο που λεηλατήθηκε η Ακρόπολη, ο περιηγητής Έντουαρντ Κλαρκ μεταφέρει την κολοσσιαία μαρμάρινη Κόρη στο πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ όπου και διδάσκει. 


Η «Κιστοφόρος Κόρη» (πηγή: Μουσείο της Ελευσίνας)

Η άλλη, η «Κιστοφόρος Κόρη» αποτελεί κεντρικό έκθεμα στο Μουσείο της Ελευσίνας. Ονομάστηκε έτσι καθώς στο κεφάλι της φέρει την κίστη, ένα κιβώτιο κυλινδρικού σχήματος που χρησίμευε για τη φύλαξη τροφών και το οποίο στις μυστηριακές λατρείες, όπως αυτές των Ελευσινίων, το κρατούσαν οι κιστοφόροι. 

Οι «Μαγεμένες» της Θεσσαλονίκης

Έτσι ονομάζονται οι ανάγλυφες παραστάσεις που κάποτε κοσμούσαν τις δυο πλευρές των πεσσών μιας κορινθιακής κιονοστοιχίας και θεωρούνται οι «Καρυάτιδες» της πόλης. Βρίσκονταν κοντά στην Αρχαία Αγορά, δίπλα από τα Λουτρά Παράδεισος. Χρονολογούνται στη ρωμαϊκή εποχή, τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., και σήμερα εκτίθεται στο Λούβρο αφού το 1864 αφαιρέθηκαν και μεταφέρθηκαν στη Γαλλία με την άδεια των οθωμανικών αρχών. 


Δυο από τα αγάλματα που μεταφέρθηκαν στη Γαλλία (πηγή: Μουσείο Λούβρου)

Οι οκτώ ανάγλυφες μορφές έφεραν μυθολογικά χαρακτηριστικά που σχετίζονταν με τη λατρεία του Διονύσου. Η Αριάδνη, ο Γανυμήδης, η Αύρα και ο Διόσκουρος είναι μερικές από τις μορφές που απεικονίζονται. Αργότερα οι χριστιανοί της Θεσσαλονίκης θα τις ονομάσουν «Είδωλα» και οι Ισπανοεβραίοι της πόλης «Las incantadas», δηλαδή οι Μαγεμένες.

Τμήμα σύνταξης pontos-news.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ