19 Μάιος 2013, 20:15 - Τελευταία Ενημέρωση: 5 Σεπτέμβριος 2014, 20:38

Η γενοκτονία των Παππούδων μας! Ένας ανήσυχος Πόντιος γράφει...

  • Εκδηλώσεις Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων από την Εύξεινο Λέσχη Βέροιας | 10, 11 & 19 Μαΐου 2014

Ο ποντιακής καταγωγής αναγνώστης του Pontos-News.Gr Χρήστος Γιανταμίδης, εκφράζει την δική του άποψη για την 19η Μαΐου και την Γενοκτονία των παππούδων μας!

19η Μαϊου, Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Την 19η Μαϊου του 1919,με το πλοίο BADIRMA, o Μουσταφά Κεμάλ, μαζί με το επιτελείο του αποβιβάζεται στην Σαμψούντα. Με σκοπό να αφυπνίσει τον τουρκικό εθνικισμό και στην συνέχεια την εφαρμογή του σχεδίου για τον βίαιο ξεριζωμό του ελληνισμού από την Μ. Ασία με τον πιο βάρβαρό και θηριώδη τρόπο, και με την παράλληλη εκτέλεση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Την 19η Μαϊου του 1919, αποβιβάζεται ο ελληνικός στρατός στην Σμύρνη, σύμφωνα με την Συνθήκη των Σεβρών. Και οι δύο αποβιβάσεις είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα. Τον χρόνο εκτέλεσής των. Σύμπτωση ; Γεννώνται πολλά ερωτηματικά, αλλά δεν είναι της παρούσης για περαιτέρω σχολίαση.

Η 19η Μαϊου, εορτάζεται ως ημέρα εθνικής νίκης επί των Ελλήνων από την Τουρκία.

Η 19η Μαϊου, για την Ελλάδα, είναι ημέρα μνήμης και πένθους για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, που η Βουλή των Ελλήνων με το υπ΄αριθ. 2193/8-31994 Νόμο την καθιέρωσε ως ημέρα μνήμης για την αναφερόμενη Γενοκτονία.

Τι είναι όμως γενοκτονία, που οι Τούρκοι αρνούνται πεισματικά να παραδεχθούν ότι διέπραξαν οι Παππούδες τους, προμελετημένα και μεθοδευμένα από το 1914 έως το 1922 εις βάρος των μη μουσουλμανικών κοινωνιών/κοινοτήτων, και στην συγκεκριμένη περίπτωση εις βάρος του ελληνισμού του Πόντου;.

ΟΡΟΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Η Σύμβαση για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας, εγκρίθηκε με ψήφισμα 260(ΙΙΙ)Α της γενικής συνελεύσεως του ΟΗΕ στις 9 Δεκ. 1948.

Άρθρο 1 : Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιώνουν ότι η γενοκτονία, είτε διαπράττεται σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου, είναι έγκλημα με βάση του διεθνούς δικαίου, τις οποίες αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προλαμβάνουν και να τιμωρούν.

Άρθρο 2: Στην παρούσα σύμβαση,γενοκτονία σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διαπράττόνται με σκοπό την καταστροφή, εν όλω ή εν μέρει, σε εθνικό, εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας όπως:Α)Θανάτωση μελών της ομάδας. Β)Πρόκληση σωματικών ή διανοητικών βλαβών σε μέλη της ομάδας. Γ)Εθελουσία επιβουλή στις συνθήκες ζωής ομάδας που υπολογίζεται να επιφέρει την φυσική, εν λόγω ή εν μέρει καταστροφή της. Δ)Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας. Ε)Μεταφορά δια της βίας των παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα.

Σύμφωνα λοιπόν, με το ανωτέρω άρθρο του ΟΗΕ, στην περίπτωση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, εκτελέστηκε δολοφονία 353000 Χριστιανών, μιας εθνικής οντότητας. Υπήρξε βίαιος ξεριζωμός από τις εστίες του, και αναγκαστική μεταφορά των σε άλλα μέρη της ενδοχώρας της Τουρκίας με σκοπό την καθ΄οδόν αφανιζμό των. Υπήρξε βίαιη μεταφορά παιδιών σε άλλη εθνική ομάδα. Όλα αυτά και όχι μόνο, στοιχειοθετούν το μεγάλο αυτό έγκλημα που διαπράχτηκε, το έγκλημα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και κατά της ανθρωπότητας γενικότερα.

Η Τουρκία καλά κάνει και κωφεύει, κατηγορηματικά το αρνείται, τα δικά της συμφέροντα εξυπηρετεί, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη διάσταση που επιφέρουν τέτοια εγκλήματα που βλάπτουν την ανθρωπότητα και δεν θα πρέπει να μένουν ατιμώρητα, έτσι ώστε να μην επαναλειφθούν. Εάν η ανθρωπότητα είχε αντιδράσει όπως θα έπρεπε κατά την γενοκτονία των Αρμενίων το 1915,δεν θα ακολουθούσαν, η σφαγή της Σμύρνης, η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αλλά ούτε και η Γενοκτονία των Εβραίων στον Β! Παγκόσμιο πόλεμο, που τότε ο Χίτλερ για να καθησυχάσει τους Στρατηγούς του είπε «Ποιός θυμάται την γενοκτονία των Αρμενίων».

Εμείς τι κάνουμε. Δυστυχώς καμιά ελληνική κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν την αναγνώρισε, αλλά ούτε έκανε καμιά ένέργεια για την αναγνώρισή της από διεθνείς οργανισμούς, χάρη της ελληνοτουρκικής συμμαχίας και φιλίας.

Για ποια φιλία όμως. Υπάρχει ελληνοτουρκική φιλία από πλευράς της Τουρκίας; Το 1932 ο Ε.Βενιζέλος υπέγραψε το περιβόητο ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας με τον Ινονού, η οποία στην συνέχεια με τα γεγονότα που ακολούθησαν το διεύψευσαν. Όπως του 1942, του 1955, του 1964 εις βάρος των Ελλήνων της Κων/λης, που σήμερα αριθμούνται μόνο 2000 άτομα περίπου,από τους πλέον 150000 που ήσαν προ των γεγονότων. Του 1974 με την παράνομη εισβολή και κατοχή του βορείου μέρους της Κύπρου, και που σήμερα ακόμη διεκδικεί το μισό Αιγαίο.,

Η Τουρκία εάν πραγματικά επιθυμεί την αποκατάσταση της ελληνοτουρκικής φιλίας πέρα των άλλων θεμάτων για επίλυση, θα πρέπει πρωτίστως να αναγνωρίσει την εκτέλεση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους της εποχής εκείνης. Ας βρεί το θάρρος , να ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας, η οποία ζήτησε συγγνώμη από τον εβραϊκό λαό, από τους συγγενείς των θυμάτων της ναζιστικής Γερμανίας του Β! Π.Π.

Στα πλαίσια της συμφιλίωσης των λαών, συγχωρούμε αλλά δεν ξεχνούμε, γιατί όποιος ξεχνάει την ιστορία του δεν έχει ούτε παρόν ούτε μέλλον. Γιατί ως Έλληνες δεν μνησικακούμε, αλλά οφείλουμε να θυμόμαστε,, και να διδασκόμαστε από την ιστορία μας, την αληθινή ιστορία, γιατί μόνο η πραγματική ιστορία διδάσκει τους λαούς και τους προστατεύει από ενδεχόμενες συμφορές. Η ιστορία είναι σαν τον καθρέπτη του αυτοκινήτου, κοιτάμε πίσω για να πάμε μπροστά.

Το άρθρο μου αυτό δεν έχει αντιτουρκικό χαρακτήρα, αντιτουρκικές ήταν εκείνες οι πράξεις εις βάρος των μειονοτήτων που έπραξαν οι Τούρκοι της εποχής εκείνης, και όπως ακριβώς γράφει ο γνωστός σε όλους μας Δ.Ψαθάς στον πρόλογο του βιβλίου του Η ΓΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ που απεικονίζει την πραγματικoτητα.’’ «Δεν έχει αντιτουρκικό χαρακτήρα το βιβλίο τούτο. Αντιτουρκικό χαρακτήρα έχουν τα ίδια τα γεγονότα, που δείχνου τους Τούρκους έτσι όπως ήσαν και όπως έδρασαν τα χρόνια εκείνα. Ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμιά σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται από τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της ιστορίας, ήταν ίσως κι ένας από τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η «φιλία» με τους Τούρκους. Να ρίξουμε το πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε. Να ξέρουν και ίδιοι οι Τούρκοι το τι φτιάξαν οι πατεράδες τους, για να αποφύγουν τα όσα στιγμάτισαν εκείνους, εφ΄όσον θέλουν να πάρουν την θέση που φιλοδοξούν ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη. Μόνο έτσι, ξέροντας εμείς τους Τούρκους και ξέροντας εκείνοι εμάς και το στιγματισμένο παρελθόν τους, μπορεί κάποτε να χαράξουμε μια ελληνοτουρκική φιλία πάνω σε στέρεες βάσεις».

Να ρίξουμε το πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε. Να ξέρουν και ίδιοι οι Τούρκοι το τι φτιάξαν οι πατεράδες τους, για να αποφύγουν τα όσα στιγμάτισαν εκείνους, εφ΄όσον θέλουν να πάρουν την θέση που φιλοδοξούν ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη. Μόνο έτσι, ξέροντας εμείς τους Τούρκους και ξέροντας εκείνοι εμάς και το στιγματισμένο παρελθόν τους, μπορεί κάποτε να χαράξουμε μια ελληνοτουρκική φιλία πάνω σε στέρεες βάσεις».

Χρήστος Δ.Γιανταμίδης

Τμήμα Σύνταξης
Pontos-News.Gr