Ένα ποίημα που έγραψε σήμερα ο αναγνώστης μας κ. Αλχαζίδης Αναστάσιος, για την Γενοκτονία των Ποντίων.
Ο ουρανόν ελίβωσε - Ο ουρανός συννέφιασε
του ηλ το φώς εχάθεν - του ήλιου το φως χάθηκε
κ΄η θαλασα μυρολογά - η θάλασσα μοιρολογά
φουσκώνει και ουρνάτε - φουσκώνει και ουρλιάζει
Σο γιαλό πάνε κ΄έρχουνταν - Στο γιαλό πάνε κ΄έρχονται
τουρκάντ μαύρα σκυλία - τούρκοι μαύρα σκυλιά
τσαϊζνε φοβερίσνε μας - φωνάζουν και μας απειλούν
θα καίγνε τα χωρία -θα κάψουν τα χωριά μας
Μέρα σκοτία έντονε -Η μέρα σκοτάδι έγινε
παντού μοιρολωήας -παντού μοιρολόγια
σφάζνε και κατακαίγνε μας -μας σφάζουν και μας κατακαίνε
Τοπάλ Οσμάν θερία - του Τοπάλ Οσμάν τα θεριά
Μωρά επέμναν ορφανά - Μωρά έμειναν ορφανά
αράβνε Μάνα Κύρη - γυρεύουν Μάνα Πατέρα
τα Εκλεσίας έκαψαν -τις Εκκλησίες έκαψαν
κ΄επέμνε ούτε καντήλι - δεν έμεινε ούτε καντήλι
Σ' ένα ποχτσιά εσέρεψαν - Σ' ένα δεμάτι μάζεψαν
ονέρτα και μουράτια - όνειρα και επιθυμίες
εφέκανε τα τόπια τουν - αφήσανε τα μέρη τους
κλέγνε με μαύρα δάκρια - κλαίνε με μαύρα δάκρυα
Ση στράτα ούλ εσέβανε - Στο όλοι μπήκανε
πάνε σα εξορίας - πάνε στις εξορίες
οπίς ατήν εφέκανε - πίσω αυτοί αφήσανε
σπίτια περιουσίας - σπίτια περιουσίες
Αλχαζίδης Αναστάσιος
Νέα Τραπεζούντα Πιερίας 19-5-2013
Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr
19 Μάιος 2013, 17:00 - Τελευταία Ενημέρωση: 8 Οκτώβριος 2014, 10:45
Είσοδος
Απατείται εγγραφή ή είσοδος. Πατήστε στο σχετικό εικονίδιο επάνω δεξιά στη σελίδα.
OK
