Ο Σύλλογος Τραπεζούντα τίμησε τα Ελευθέρια Θράκης. Βίντεο

Την Δευτέρα 13η Μαΐου, το εφηβικό χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Ποντίων Ν. Ροδόπης "Η Τραπεζούντα" εμφανίστηκε στην πλατεία Ειρήνης, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα Ελευθέρια Θράκης. Δείτε βίντεο και φωτογραφίες στο τέλος του άρθρου.

Ήταν η πρώτη επίσημη παρουσίαση των μικρών μας χορευτών σε μεγάλη διοργάνωση και ευχόμαστε να ακολουθήσουν πολλές ακόμα επιτυχημένες εμφανίσεις. Συγχαρητήρια στους χοροδιδασκάλους των παιδιών Ιωάννη Νικολαΐδη και Νικόλαο Σακίδη, καθώς και στους γονείς που με μεγάλη υπομονή περίμεναν εμψυχώσουν και να καμαρώσουν τα παιδιά τους.

Ιστορική Αναδρομή

Η Θράκη υποδουλώνεται στους Οθωμανούς γύρω στο1360, τότε αρχίζει και μια ιστορία αιώνων γεμάτη αγώνες και θυσίες. Από τα τέλη του 18ου αιώνα ο Ελληνισμός της Θράκης δημιουργεί τα πολιτιστικά και οικονομικά δεδομένα που θα επιτρέψουν να διεκδικήσει με άλλες πλέον προϋποθέσεις την απελευθέρωσή του και τελικά την ένταξή του στον εθνικό κορμό. Τότε η Οθωμανική αυτοκρατορία εκχωρεί στους υπόδουλους την αυτοδιαχείριση των κοινοτικών πραγμάτων που αφορούσαν τη λατρεία, την εκπαίδευση, το οικογενειακό δίκαιο. Αυτά τα δεδομένα αποτέλεσαν και τις βάσεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη όλης της Θράκης στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς. Στην Εθνεγερσία του 1821 η Θράκη προσφέρει στον Αγώνα πλοία, χρήματα κα, ήρωες, όπως Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε, ο Μητροπολίτης Σωζοπόλεως Παΐσιος, ο Κάρπος Παπαδόπουλος, ο Αντώνιος, η Δόμνα Βυζβίζη κ.α. Ωστόσο, ολες οι επαναστατικές ενέργειες στη Φιλιππούπολη, στη Βάρνα, στην Αγχίαλο , στη Μεσημβρία, στη Μάκρη, στη Μαρώνεια, στην Αίνο, στη Σαμοθράκη κ.α. διαλύθηκαν και οι επαναστάτες εξοντώθηκαν. Ήταν ένας αγώνας καταδικασμένος, τόσο κοντά στην καρδιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, κάτι που γνώριζαν οι Θρακιώτες και που όμως δεν έκαμψε στιγμή το φρόνημά τους. Στο βάθος της Θρακιώτικης ψυχής έκαιγε ο πόθος για την ελευθερία. Την ελευθερία που αργούσε ακόμη να έρθει.

Στο τέλος του Α' Βαλκανικού Πολέμου η Θράκη περνά από τα χέρια των Οθωμανών στα χέρια των Βούλγαρων. Ακολουθούν διωγμοί, εξορίες, προσφυγιά των Ελλήνων. Μία σύντομη αλλά ιδιαίτερα σκληρή περίοδος. Η εδαφική απληστία όμως των Βουλγάρων οδηγεί την Ελλάδα και τις γείτονες χώρες στον Β΄Βαλκανικό Πόλεμο και την κατάληψη από τα στρατεύματα τους ολόκληρης της Δυτικής Θράκης, τον Ιούλιο του 1913. Παράλληλα την Ανατολική Θράκη καταλαμβάνει τότε ο τουρκικός στρατός.Με την συνθήκη του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913 η Δυτική Θράκη επιδικάζεται στους Βούλγαρους. Ο Θρακιώτικος λαός εξεγείρεται, απωθεί τις Βουλγαρικές δυνάμεις, κηρύσσει την αυτονομία της περιοχής και σχηματίζει προσωρινή Κυβέρνηση. Η Ελληνική Κυβέρνηση όμως, τηρώντας τους όρους της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, εγκαταλείπει τη Θράκη, η οποία παραδίνεται στους Βούλγαρους τον Οκτώβριο του 1913. Η ελευθερία κράτησε λοιπόν μόνο τρεις μήνες και έμελλε να αργήσει άλλα έξι χρόνια.

Το τέλος του Α Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει την Τουρκία ηττημένη. Η Ελλάδα διεκδικεί ξανά όλη τη Θράκη. Τότε η Γαλλία, για να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα στη Μέση Ανατολή, διατάσσει τα συμμαχικά στρατεύματα να καταλάβουν τη Δυτική Θράκη, επίσημα, για λογαριασμό της συμμαχίας. Το πρωινό της 4ης Οκτωβρίου 1919 τα συμμαχικά στρατεύματα μπαίνουν στην Ξάνθη και στη συνέχεια ελευθερώνουν όλη τη Δυτική Θράκη από τους Βούλγαρους. Οι συμμαχικές δυνάμεις επέβαλαν στη Θράκη καθεστώς διασυμμαχικής κατοχής, ονομάζοντάς την “Χώρα της Θράκης”. Επίσημη γλώσσα ήταν η Γαλλική. Τη Διοίκηση της Θράκης ανέλαβε κατ΄ εξουσιοδότηση του Αρχιστράτηγου ο Στρατηγός Σαρπύ. Ο Χαρίσιος Βαμβακάς, ο οποίος εστάλη στην έδρα της Διασυμμαχικής Διοικήσεως, την Κομοτηνή, ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβερνήσεως, επέτυχε τελικά να αποδοθεί και ενσωματωθεί η Δυτική Θράκη στην Ελλάδα. Έτσι την 13η Μαΐου του 1920 ο ελληνικός στρατός υπό τον διοικητή Ζυμβρακάκη έλαβε την διαταγή να κατευθυνθεί στην πόλη της Κομοτηνής ώστε την 14η Μαΐου να βρίσκεται στην πρωτεύουσα του Ν. Ροδόπης.

Εν προκειμένω, χαρακτηριστική είναι η καταγραφή και περιγραφή των όσων συνέβησαν στην Κομοτηνή εκείνη την νύκτα της 13ης ξημερώματα 14ης Μαΐου 1920, όπως μας τα διασώζει με την γραφίδα του ο αείμνηστος Αντώνιος Ρωσσίδης στο «Χρονικό της απελευθερώσεως», όπου γράφει: «Η ευφρόσυνη είδηση της αποφάσεως των συμμάχων μας για την κατάληψη της Δυτ. Θράκης από τον ελληνικό στρατό έκανε φτερά και έγινε αμέσως γνωστή στους κατοίκους της. Στην Κομοτηνή, κατά την παραμονή της εισόδου του στρατού μας, όλοι ήξεραν ότι πλησιάζει η ώρα και μία ανείπωτη συγκίνηση και λαχτάρα ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων. Οι παλαιοί Κομοτηναίοι συγκλονίζονται όταν αναπολούν τις αξέχαστες εκείνες ώρες. Εκείνη την αξέχαστη νύκτα… κανένας δεν κοιμήθηκε. Όλη η πόλη έμοιαζε σαν να αγρυπνά σε ολονυκτία ακολουθία. Από βραδύς και όλη την νύκτα, άνδρες και γυναίκες πηγαινοέρχονταν, και με επικεφαλής τον δημαρχεύοντα Απόστολο Σούζο, προετοίμαζαν την υποδοχή του στρατού… τα συνεργεία που στήθηκαν σε κεντρικά σπίτια, έκοβαν και έραβαν ασταμάτητα ελληνικές σημαίες. Και άκουγες παντού γέλια, ευχές και χαρούμενα τραγούδια. Και όταν οι πρώτες ηλιαχτίδες της 14ης Μαΐου του 1920 φώτισαν τον καταγάλανο ουρανό όλη η πόλη βρέθηκε να πλέει στα γαλανόλευκα. Και ο λαός της Κομοτηνής ξεχύθηκε να προϋπαντήσει τους ελευθερωτές του με αλαλαγμούς και επιφωνήματα χαράς…».

Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, με τη Συνθήκη των Σεβρών, η Θράκη προσαρτάται οριστικά στην Ελλάδα.

Δείτε βίντεο και φωτογραφίες στο τέλος του άρθρου.

Σύλλογος Ποντίων Ν. Ροδόπης "Η Τραπεζούντα"
Δείτε τα στοιχεία της Λέσχης

Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr