Από το αρχαίο κληδον- που σημαίνει μαντικό σημάδι προέρχεται η ονομασία του Κλήδονα, του εθίμου της φωτιάς και του αμίλητου νερού, το οποίο έχει πανάρχαιες ρίζες, απαγορεύθηκε ως ειδωλολατρικό και πλέον σχετίζεται με τη γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, αλλά και με το θερινό ηλιοστάσιο.
Ο λαογραφικός χώρος του εθίμου βρίσκεται και στη Μικρασία και στον Πόντο, όπου βέβαια κυριαρχεί περισσότερο το αμίλητο νερό.
Την… προφητεία που αφορούσε τα ανύπαντρα κορίτσια τα οποία περίμεναν να μάθουν τον μελλοντικό σύζυγο, ακολουθούσε γλέντι και τραγούδι – πολλοί έμεναν έξω μέχρι να δουν το ξημέρωμα.
Το έθιμο του Κλήδονα αναβίωσε στην Καισαριανή για 18η φορά, αλλά με μια αναγκαστική διετή διακοπή λόγω της πανδημίας, ο Μικρασιατικός Σύλλογος Καισαριανής σε συνεργασία με το Κέντρο Μικρασιατικού Πολιτισμού και Ανάδειξης Σύγχρονης Ιστορίας του Δήμου Καισαριανής.
Την Πέμπτη 23 Ιουνίου από πηγάδι που υπάρχει ακόμα στην Καισαριανή πιάστηκε το αμίλητο νερό· ακολούθησε πατινάδα με τραγούδια και χορούς στους δρόμους της πόλης. Την επόμενη μέρα, την Παρασκευή 24 Ιουνίου, τα μαγιάτικα στεφάνια κάηκαν στη φωτιά που άναψε μπροστά από το Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, με χορούς και με τραγούδια.
