Μια εποχή του ευρωπαϊκού μπάσκετ ολοκληρώνεται με τον θάνατο του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ο Σέρβος τεχνικός άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στο άθλημα που τόσο αγάπησε, καθώς κατάφερε να το εξελίξει. Τα προσωνύμια «σοφός» και «δάσκαλος» δεν του δόθηκαν τυχαία.
Στην Ελλάδα είχαμε πολλές φορές την ευκαιρία να δούμε σε δράση τη φιλοσοφία του «Ντούντα» στο μπάσκετ.
Αν και πρώτη φορά ήρθε στην Ελλάδα το 1980 για λογαριασμό του Άρη, η παρουσία του έγινε πιο… αισθητή όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ το 1991. Τότε το μπάσκετ είχε αναχθεί σε εθνικό άθλημα της Ελλάδας, μετά τις επιτυχίες της Εθνικής.
Ο ΠΑΟΚ τότε ήταν τότε το αντίπαλο δέος του Άρη των Γκάλη και Γιαννάκη. Για τα μεταξύ τους ντέρμπι έκλειναν τα θέατρα και άδειαζαν οι δρόμοι, με τη Θεσσαλονίκη να αποτελεί το επίκεντρο του μπάσκετ. Και το πρωτάθλημα που κατέκτησε ο «Δικέφαλος» το 1992, υπό τις οδηγίες του Ίβκοβιτς, αποτελεί μια ξεχωριστή σελίδα στην ιστορία του συλλόγου.
Η συνέχεια της καριέρας του Σέρβου προπονητή ήταν ανοδική, με θητεία στον Πανιώνιο, αλλά και τον Ολυμπιακό, με τον οποίο κατέκτησε το 1997 την Euroleague. Το 1999 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ και μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να την ξαναβάλει σε τροχιά επιτυχιών.
Η ΑΕΚ πανηγύρισε μαζί του την κατάκτηση του Κυπέλλου Σαπόρτα, επιστρέφοντας στην κορυφή της Ευρώπης το 2000, κερδίζοντας στον τελικό την πανίσχυρη Κίντερ Μπολόνια με 83-76. Την ίδια σεζόν στη Θεσσαλονίκη η ΑΕΚ κατακτά και το Κύπελλο Ελλάδας κερδίζοντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό με 59-57.
Την επόμενη σεζόν, αυτή τη φορά στο ΟΑΚΑ, η ΑΕΚ κατακτά ξανά το Κύπελλο Ελλάδας, κερδίζοντας ξανά τον Παναθηναϊκό με 66-64.
Η παρουσία του Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν μετριέται μόνο σε τίτλους στις ομάδες που δούλεψε, αλλά στη φιλοσοφία του για το μπάσκετ, στην ανάδειξη νέων ταλέντων και την οργάνωση των ομάδων. Όπου κι αν δούλεψε, άφησε έργο για την επόμενη μέρα, βάζοντας γερές βάσεις για επιτυχίες.
