Ο Βλαδίμηρος Τριανταφίλοφ [ή Τριανταφύλλωφ] γεννήθηκε στο χωριό Μαγαρατζίκ του Καρς το 1894. Ο καθηγητής πανεπιστημίου Θεοχάρης Χ. Κεσσίδης στο βιβλίο του Ονομαστοί Έλληνες στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης τον 20ό αιώνα αναφέρει: «Ο Βλαδίμηρος Τριανταφίλοφ τελείωσε τον Νοέμβρη του 1915 τη Σχολή Ανθυπολοχαγών της Μόσχας. Τον Οκτώβριο του 1917, στην περίοδο κατάληψης της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους, η στρατιωτική επιτροπή του συντάγματος αναδιοργανώθηκε σε Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή (ΣΣΕ). Το τάγμα, στο οποίο δρούσαν από κοινού ριζοσπάστες Εσέροι και Μπολσεβίκοι, εξέλεξε τον αριστερό Εσέρο Τριανταφίλοφ διοικητή του συντάγματος και κατόπιν διοικητή της 7ης Στρατιάς και υπαρχηγό του Γενικού Επιτελείου της Σοβιετικής Ένωσης.
»Το καλοκαίρι του 1918 καλείται στον Κόκκινο Στρατό, όπου διοικεί λόχο και κατόπιν τάγμα μαθητών της στρατιωτικής σχολής πεζικού στο Ασάτοβο.
Μετά την εξέγερση των αριστερών Εσέρων κατά της σοβιετικής εξουσίας, ο Τριανταφίλοφ διέκοψε με αυτό το κόμμα και το 1919 γράφτηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Η καριέρα του εξελίχθηκε όχι μόνο χάρη στις προσωπικές του αρετές, αλλά και λόγω σειράς περιστάσεων, μεταξύ των οποίων και οι ανάγκες της στρατιωτικής μεταρρύθμισης με το πέρασμα στην ειρηνική εργασία».
Το 1929, στο βιβλίο του Ο χαραχτήρας των επιχειρήσεων των σύγχρονων στρατιών (Άπαντα Ζούκοφ, σ. 148, 198) διατυπώνονται τολμηρές και βαθυστόχαστες απόψεις για την κατάσταση και τις πρακτικές ανάπτυξης του στρατού εκείνης της εποχής. Ειδικότερα, ο Τριανταφίλοφ προέβλεπε ότι τα άρματα μάχης αποτελούν ένα από τα ισχυρότερα επιθετικά μέσα για τον μελλοντικό πόλεμο.
Το κεφαλαιώδες επιστημονικό έργο του Τριανταφίλοφ έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επιχειρησιακή προετοιμασία των διοικητικών στελεχών του Κόκκινου Στρατού, ιδίως των ανώτατων στελεχών.
Σκοτώθηκε κατά την άσκηση υπηρεσιακών καθηκόντων, σε αεροπορικό δυστύχημα στις 12 Ιουλίου 1931. Σε νεκρολογία του αναφερόταν ότι η ιστορία του Κόκκινου Στρατού θα είναι γεμάτη με εκατοντάδες σελίδες για τον Βλαδίμηρο Κιριάκοβιτς (Τριανταφίλοφ). Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν τη μεγάλη υπηρεσία του στην επεξεργασία της πρωτοπόρας πολεμικής θεωρίας, η οποία άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου και εμπλουτίστηκε στη φωτιά του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου 1941-45. Η τεφροδόχος του είναι θαμμένη στο τείχος του Κρεμλίνου.
- Πηγή: Αρχοντούλα Κωνσταντινίδου / Νίκος Κωνσταντινίδης, Οι ρίζες μας. Πόντος – Καύκασος – Χωρύγι Κιλκίς, Κιλκίς 2017.
