Πρώτα απέκτησε τον «δικό» του αστεροειδή, ένα δώρο αναγνώρισης για την επιστημονική συνεισφορά του στον τομέα της Δυναμικής Αστρονομίας και προσφάτως του απονεμήθηκε το βραβείο «Πάολο Φαρινέλα» για το 2016. Ο λόγος για τον Έλληνα αστροφυσικό δρ Κλεομένη Τσιγάνη, επίκουρο καθηγητή του Τομέα Αστροφυσικής και Αστρονομίας του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος βραβεύτηκε κυρίως για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του «μοντέλου της Νίκαιας» την εποχή που ήταν ακόμα μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής.
Το μοντέλο αφορά την εξέλιξη του πρώιμου ηλιακού συστήματος –παρουσιάστηκε το 2005 στο περιοδικό «Nature». Περιγράφει τη «μετανάστευση» των μεγάλων πλανητών στις τροχιές τους στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος.
Δίνει επίσης εξηγήσεις για τις κινήσεις των κομητών και των αστεροειδών στο ηλιακό μας σύστημα. Σήμερα, ο Κλεομένης Τσιγάνης συνεχίζει τη βελτίωση του «μοντέλου της Νίκαιας», ενώ έχει επεκτείνει τις μελέτες του στη δυναμική των εξωηλιακών πλανητικών συστημάτων, καθώς επίσης στη χαοτική κίνηση των αστεροειδών του δικού μας συστήματος, των τεχνητών δορυφόρων και των διαστημικών «σκουπιδιών».
(Φωτ.: astrophysics.com)
Στην τελετή απονομής που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας και του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Πλανητικής Επιστήμης, στην Καλιφόρνια, ο Λαρισαίος επιστήμονας μίλησε για το «Χάος στη Ζώνη των Αστεροειδών».
Το βραβείο «Πάολο Φαρινέλα» καθιερώθηκε το 2010 σε ανάμνηση του Ιταλού επιστήμονα Πάολο Φαρινέλα (1953-2000) και κάθε χρόνο τιμάται με αυτό ένας διακεκριμένος ερευνητής έως 47 ετών.
Ποιος είναι ο Έλληνας αστροφυσικός
Γεννήθηκε το 1974 στη Λάρισα και από το 2008 το όνομά του έχει δοθεί στον αστεροειδή 1999RC221 που πλέον λέγεται «(21775) Tsiganis».
Η φυσική και τα μαθηματικά ήταν το αντικείμενό του από πολύ νωρίς, ενώ τον μάγευαν τα άστρα και οι πλανήτες.
Το 1996 αποφοίτησε από τη Φυσική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ το 2002 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην ίδια σχολή.
Απόσπασμα από παλιότερη διάλεξη του Λαρισαίου αστροφυσικού
Το διάστημα 2002-2004 εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής του CNRS της Γαλλίας, και συγκεκριμένα στο Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής στη Νίκαια, με υποτροφία από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Marie Curie Individual Fellowships». Από το 2006 έχει τη θέση του λέκτορα στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ, όπου έχει διδάξει στο Τμήμα Φυσικής αλλά και στο Τμήμα Μαθηματικών.
Το Δεκέμβριο του 2004, το αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό Science δημοσίευσε αφιέρωμα στο συνέδριο DPS 2004 της American Astronomical Society (AAS), κάνοντας εκτενή αναφορά στην ομιλία του και στη σημασία των αποτελεσμάτων που παρουσίασε, σχετικά με τη μετανάστευση των εξωτερικών πλανητών και την ερμηνεία του Όψιμου Σφοδρού Βομβαρδισμού της Σελήνης τοποθετώντας την ανάμεσα στις τρεις κορυφαίες που ακούστηκαν.
